Rozdzióbią nas kruki, wrony...

Rozdzióbią nas kruki, wrony...

Strona tytułowa wydania z 1896 roku
Autor	Stefan Żeromski
Typ utworu	nowela
Wydanie oryginalne
Język	polski
Data wydania	1895

Rozdzióbią nas kruki, wrony – nowela autorstwa Stefana Żeromskiego składająca się z trzech części, zawierająca aluzje do upadku powstania styczniowego. Ukazała się po raz pierwszy w 1895 roku, w zbiorze opowiadań o tym samym tytule. Tytuł stanowi aluzję do tekstu Pieśni o żołnierzu tułaczu^[1].

Część I opisuje losy Szymona Winrycha, który przewozi zaopatrzenie dla jednych z ostatnich walczących powstańców. Zostaje on dostrzeżony przez rosyjskich żołnierzy i zabity. Część II zawiera naturalistyczne opisy rozrywania ciała zabitego powstańca przez stado wron. W części III pojawia się chłop, który okrada zwłoki powstańca z wartościowych przedmiotów. Akcja utworu kończy się naturalistycznym obrazem źle dobitego przez chłopa drugiego konia Winrycha, który ze złamaną nogą odpędza od siebie wrony.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Tekst noweli w serwisie Wolne Lektury
• Rozdzióbią nas kruki, wrony w Cyfrowej Bibliotece Narodowej Polona