Rozwój lokalny
Rozwój lokalny - proces pozytywnych zmian (wzrostu ilościowego i postępu jakościowego) zachodzących na danym – stosunkowo niewielkim – obszarze, z uwzględnieniem potrzeb, preferencji i hierarchii wartości właściwych dla tego obszaru.
Cele rozwoju społeczno–gospodarczego
- cel główny: zagwarantowanie mieszkańcom możliwie najwyższego poziomu życia.
- cele uzupełniające cel główny:
- zapewnienie mieszkańcom pracy (dochody),
- zapewnienie warunków bytu materialnego (wyżywienie, mieszkanie, bytowanie w środowisku nieszkodzącym zdrowiu),
- zapewnienie pozytywnego środowiska dla rozwoju duchowego (możliwość kształcenia, wypoczynku, uczestnictwa w kulturze i rozrywce, dostępu do informacji, możliwość podróży oraz obcowania z szeroko pojętym otoczeniem),
- zapewnienie podstawowej potrzeby bezpieczeństwa i perspektywy na przyszłość (poczucie stabilizacji) oraz możliwości rozwoju dla przyszłych pokoleń.
Czynniki rozwoju lokalnego
- wewnętrzne (miejscowe) – są to miejscowe możliwości i miejscowe potrzeby rozwoju. Miejscowe możliwości trzeba rozumieć jako lokalne zasoby (ludzkie, majątkowe, surowcowe), przy czym ważny jest ich rozwój, jakość, dostępność i efektywność wykorzystania oraz adekwatność do ogólnej strategii rozwoju. Potrzeby rozwoju natomiast, to dążenie do zagwarantowania określonego poziomu życia ludności lub odpowiedniego tempa jego wzrostu.
- zewnętrzne (pozamiejscowe) – obejmują politykę gospodarczą państwa oraz całe jej otoczenie, jak również politykę przestrzenną. Duże znaczenie odgrywają tu:
- ogólnopaństwowa polityka społeczna,
- ogólnopaństwowe podstawy kształtowania poziomu życia społecznego,
- sytuacja kraju w układzie międzynarodowym i charakter obrotów z innymi krajami (polityka importu i eksportu).
Bibliografia
- Jerzy Tarajkowski (red.): Polityka gospodarcza. Studia i przyczynki. Poznań: Garmond Oficyna Wydawnicza, 2005. ISBN 83-89250-70-5.