Rubens Barrichello

Rubens Barrichello
Ilustracja
Rubens Barrichello (2010)
Imię i nazwisko

Rubens Gonçalves Barrichello

Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

23 maja 1972
São Paulo

Sukcesy

1990: Gold medal icon.svg Formuła Lotus
1991: Gold medal icon.svg Brytyjska Formuła 3
2001: Bronze medal icon.svg Formuła 1
2002: Silver medal icon.svg Formuła 1
2004: Silver medal icon.svg Formuła 1
2009: Bronze medal icon.svg Formuła 1

Strona internetowa

Rubens Gonçalves Barrichello (ur. 23 maja 1972 w São Paulo) – brazylijski kierowca wyścigowy.

W trakcie swojej kariery w Formule 1 reprezentował zespoły Jordan, Stewart, Ferrari, Honda, Brawn oraz Williams.

Jest to kierowca (poza Kimi Räikkönenem) z największą liczbą przejechanych wyścigów w Formule 1 (322)[1], 68 razy stawał na podium z czego 11 razy wygrywał Grand Prix.

Życiorys

Początki kariery

Barrichello zdobył pięć tytułów w kartingu w Brazylii zanim udał się do Europy, aby brać udział w serii Formuły Lotus w 1990 roku. W pierwszym roku startów wywalczył tytuł, a w następnym dokonał tego ponownie w Brytyjskiej Formule 3, pokonując Davida Coultharda. Był bliski wstąpienia do Formuły 1, ale ostatecznie rozpoczął starty w Formule 3000. Nie zdobył tytułu, ale trzecie miejsce pozwoliło mu podpisać kontrakt ze stajnią Jordan w sezonie 1993.

Formuła 1

1993–1996: Jordan

1993
Bolid Jordana z 1996 roku

Debiutancki sezon Barrichello był dość udany. Wprawdzie Brazylijczyk zdobył tylko 2 punkty, ale jechał na 4. miejscu (tylko za Prostem, Hillem oraz Senną) w Grand Prix Europy, zanim z wyścigu wyeliminowała go awaria pompy paliwowej. Punkty mógł zdobyć już w pierwszym wyścigu, ale awaria przepustnicy na ostatnim okrążeniu zabrała mu punkt za szóste miejsce, na którym się wtedy znajdował. Aż 9 wyścigów Barrichello nie ukończył z powodu usterek technicznych. 5 z pozostałych 7 zakończył poza punktowaną szóstką, w jednym wypadł z toru, a swoje jedyne punkty w tym sezonie zdobył za zajęcie 5. miejsca w GP Japonii. Znacznie lepiej jednak spisywał się w kwalifikacjach, regularnie pokonując bardziej doświadczonych partnerów (Ivan Capelli i Thierry Boutsen).

1994

Podczas sezonu 1994 Barrichello w domowym Grand Prix Brazylii był 4. (startował z 3. pola), a w Grand Prix Pacyfiku pierwszy raz w karierze stanął na podium, kończąc wyścig o jedną pozycję wyżej niż poprzedni. Po tych eliminacjach zajmował pozycję wicelidera klasyfikacji kierowców (za Michaelem Schumacherem). Sukces był tym większy że w tym czasie były to jedyne punkty dla Jordana. Pierwszym europejskim wyścigiem w 1994 roku był Grand Prix San Marino na torze Imola. W zakręcie Variante Bassa przy prędkości ponad 200 km/h jego bolid nagle stracił przyczepność, wyleciał w powietrze, uderzył w bandę i przekoziołkował, a kierowca został uratowany przez ekipę ratunkową. Jego bolid okazał się konstrukcją zawodną. W pozostałych 13 startach popsuł się 7 razy. Barrichello nie stanął już na podium, ale wywalczył 4 czwarte miejsca, a w kwalifikacjach do GP Belgii okazał się najlepszy i do wyścigu ruszał z pole position. Był wtedy najmłodszym kierowcą, który tego dokonał. Pierwszy raz w karierze przewodził również stawce kierowców (przez kilka okrążeń w GP Portugalii). Sezon zakończył na szóstym miejscu z 19 punktami (jego partner z zespołu Eddie Irvine zdobył tylko 6 punktów).

1995
Barrichello podczas GP Wielkiej Brytanii 1995

Sezon 1994 sprawił, że przed sezonem 1995 Barrichello testował dla najpoważniejszych stajni w stawce (był bliski przejścia do Ferrari), jednak pozostał w przeciętnym Jordanie. Zespół wiązał duże nadzieje z nowymi silnikami Peugeota. Nie odniósł sukcesu. Brazylijczyk tylko raz był na podium (2. miejsce w GP Kanady), zdobył 11 punktów i zajął 11. miejsce w klasyfikacji kierowców. Irvine został sklasyfikowany pozycję wyżej, co umożliwiło mu starty dla Ferrari. Barrichello pozostał w Jordanie. W tym sezonie aż trzy razy tracił punkty (łącznie 7 punktów) na ostatnim okrążeniu. W GP Wielkiej Brytanii zdarzyła mu się kolizja (przy próbie wyprzedzania Marka Blundella), a w GP Węgier i Hiszpanii błędne wyliczenia mechaników sprawiły, że zabrakło mu paliwa.

1996

W sezonie 1996 Barrichello 7 razy zajmował miejsca od 4 do 6, a pozostałych wyścigów w większości nie ukończył z przyczyn technicznych. Największym jego osiągnięciem w tym sezonie był start z pierwszej linii do GP Brazylii, tam również bolid uległ awarii. Pod koniec sezonu stosunki kierowcy z Eddiem Jordanem się popsuły, co zmusiło go do odejścia z zespołu. W klasyfikacji kierowców zajął 8. miejsce z dorobkiem 14 punktów.

1997–1999: Stewart

1997
Barrichello w barwach zespołu Stewart Grand Prix (1998)

Barrichello od sezonu 1997 startował w barwach nowo utworzonego zespołu Stewart Grand Prix. Pierwszy rok startów w stajni Jackiego Stewarta był dla niego bardzo nieudany. Tylko raz ukończył wyścig – zajął 2. miejsce w GP Monako. Dało mu to 13. miejsce wśród kierowców.

1998

Następny sezon u Stewarta Barrichello ukończył na 12. miejscu. Najwyżej był sklasyfikowany na 5. miejscu (2 razy), wielu wyścigów nie ukończył, wiele ukończył bez punktów. Przedłużył jednak kontrakt, gdyż i tak osiągnął lepsze wyniki niż koledzy z teamu: Magnussena i Verstappena (Holender zastąpił Duńczyka w trakcie sezonu).

1999

Sezon 1999 (znów w barwach Stewarta) Brazylijczyk rozpoczął od zdobycia 2 punktów za 5. miejsce w GP Australii. W następnym wyścigu w Brazylii Barrichello prowadził, ale awaria zmusiła go do przerwania jazdy – w samochodzie wybuchł silnik. Następnie był 3. w GP San Marino. Do GP Francji startował z pole position, a wyścig ukończył na podium. Kolejne punkty zdobył na Węgrzech i we Włoszech. W GP Europy zajął 3. miejsce, punkty zdobywał też w Malezji. Regularnie wygrywał z partnerem ze Stewarta – Johnnym Herbertem, pokazał duże umiejętności jazdy w deszczu. Jeszcze kilka razy był bliski zdobycia punktów w słabym bolidzie. Te osiągnięcia zostały zauważone przez Jeana Todta i Barrichello podpisał kontrakt z wielką Scuderią Ferrari na przyszły rok.

2000–2005: Ferrari

2000

Partnerem Brazylijczyka został Michael Schumacher. Szefowie teamu z Maranello faworyzowało Niemca, który został mistrzem świata. Barrichello kilka razy przepuszczał kolegę, czasem zaś miał za zadanie blokować jego głównego rywala w walce o tytuł – Mikę Hakkinena. Szansę na zwycięstwo dawano mu tylko w razie awarii bolidu Schumachera. Taka sytuacja miała miejsce w Grand Prix Niemiec na torze Hockenheim. Barrichello wygrał wyścig po starcie z 18. pola. Było to jego pierwsze zwycięstwo w karierze. Wygrana w 123. starcie była rekordem Formuły 1 pod względem czasu oczekiwania kierowcy na swój pierwszy triumf do 12 lipca 2009 roku, kiedy rekord ten pobił Mark Webber, wygrywszy wyścig w swoim 132. starcie. Oprócz GP Niemiec Barrichello jeszcze osiem wyścigów tamtego sezonu zakończył na podium. Zajął 4. miejsce wśród kierowców, a Ferrari wygrało klasyfikację konstruktorów.

2001

Mimo że w sezonie 2001 nie wygrał żadnego wyścigu, to 10 miejsc na podium pozwoliło mu zająć miejsce w pierwszej trójce sezonu. Zgromadził 56 punktów. Kolejny raz był bliski zwycięstwa w swoim rodzinnym mieście, ale z udziału w wyścigu musiał zrezygnować po awarii bolidu. Jednak ogólnie bolid sprawował się dobrze, Barrichello zdobywał punkty aż w 12 wyścigach. Jego zespół kolejny raz został mistrzem konstruktorów, a Schumacher – kierowców.

2002

Rok 2002 przyniósł całkowitą dominację Ferrari. Barrichello zwyciężył czterokrotnie, zdobywając 77 punktów i zostając wicemistrzem świata. Dzięki tzw. poleceniom zespołu wygrał 2 wyścigi (GP Europy, GP Węgier – choć tam startował z pole position i Schumacher nie musiał go przepuszczać, to nie atakował pozycji Brazylijczyka w końcówce wyścigu), w GP Włoch był już zdecydowanie najlepszy, a GP Stanów Zjednoczonych wygrał przypadkiem – miał przepuścić Schumachera, ale nie wyhamował przed linią mety i pokonał Niemca o 0,011 sekundy. Jednak te same polecenia zespołu, które dały mu kilka zwycięstw odebrały mu szansę na tytuł mistrzowski, kiedy przepuścił Schumachera w GP Austrii. Podczas dekoracji Schumacher oddał Barrichellemu nagrodę za zwycięstwo i wpychał go na najwyższy stopień podium. Takie zachowanie Niemca spowodowało zakaz wydawania poleceń zespołu. Dokonania pod koniec sezonu zapewniły Barrichellemu tytuł wicemistrzowski i przedłużenie kontraktu z Ferrari o dwa lata.

2003

Następny sezon był dla Ferrari mniej udany. Kolejny raz ruszał z pierwszego pola do GP Brazylii, ale zaledwie na 7 okrążeń przed metą awarii uległa pompa paliwowa. 8 miejsc na podium (w tym 2 wygrane – w GP Wielkiej Brytanii oraz w GP Japonii) dały mu 65 punktów. Nie wystarczyło to jednak do zajęcia miejsca na podium za cały sezon, zawodnik ostatecznie zajął 4. lokatę, za to Ferrari znów zostało mistrzem świata konstruktorów. Włoski team kolejny raz skupił się głównie na Schumacherze, który (przy pomocy kolegi z zespołu) zdobył tytuł z minimalną przewagą nad Kimim Räikkönenem.

2004

Sezon 2004 nazywany jest wielkim sezonem Ferrari. Kierowcy tego teamu zapewnili sobie 2 pierwsze miejsca w klasyfikacji kierowców w połowie startów. W 7 z pierwszych 13 wyścigów Barrichello zajął 2. miejsce (za Schumacherem), sezon zaczął od 2. miejsca w kwalifikacjach i w wyścigu o GP Australii. W Malezji był 4. po starcie z 3. pola. W GP Bahrajnu powtórzył osiągnięcia z Australii. W San Marino był 4. w kwalifikacjach i 6. w wyścigu. GP Hiszpanii zakończył na 2. miejscu po starcie z piątej pozycji. W GP Monako osiągał 3, 4 miejsca wyżej niż w kwalifikacjach. Po 7. miejscu w kwalifikacjach do GP Europy wyścig zakończył na 2. miejscu. Na tych samych pozycjach (7. – kwalifikacje, 2. – wyścig) plasował się w GP Kanady, gdzie dodatkowo przejechał najszybsze okrążenie. Wygrał kwalifikacje do GP USA, ale w wyścigu (mimo najszybszego kółka) wyprzedził go Schumacher. Z Francji wyjechał z 10. rezultatem sesji kwalifikacyjnej i 3. miejscem w wyścigu. Barrichello wyprzedził w GP Francji Jarno Trullego w ostatnim zakręcie ostatniego okrążenia. W rezultacie Barrichello był trzeci, a Włoch znalazł się poza podium, w wyniku czego później został zwolniony z Renault. W Anglii też był 3., ale startował z 2. pola i przez kilka okrążeń prowadził. Nie zdobył punktów w Niemczech, ale w GP Węgier był 2. (w kwalifikacjach i wyścigu). W wyścigu w Belgii był 3. (3 pozycje wyżej niż w kwalifikacjach). W ostatnich wyścigach (Włochy, Chiny, Brazylia) zawsze startował z pierwszego pola i zawsze najszybciej kończył okrążenie. Jednak jego strata do Schumachera była zbyt duża, aby mógł zdobyć tytuł. Wygrał w Chinach i we Włoszech, ale w Brazylii zajął 3. miejsce. Rekordowe 114 punktów dało mu wicemistrzostwo świata (w większości sezonów taki wynik dawałby mistrzostwo). Ferrari z miażdżącą przewagą wygrało walkę o tytuł dla najlepszego konstruktora. Łącznie Barrichello w 18 startach 14 razy stawał na podium (tylko o jeden raz mniej od Schumachera), 16 razy punktował, a tylko raz (GP Japonii) nie ukończył wyścigu.

2005
Barrichello podczas kwalifikacji do Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2005

Po wprowadzeniu na początku roku 2005 przepisów zabraniających zmiany opon podczas wyścigu Ferrari straciło bardzo wiele ze swej szybkości. Nowy bolid okazał się konstrukcją wyjątkowo nieudaną. Na początku sezonu Brazylijczyk zajął 2. miejsce w GP Australii), ale po serii 4 wyścigów bez punktów spadł bardzo daleko w klasyfikacji kierowców. Jego starania przyniosły 2 trzecie miejsca, ale wciąż tracił bardzo dużo do Schumachera. W kontrowersyjnym GP Stanów Zjednoczonych Barrichello był 2., startowało jednak tylko 6 kierowców (14 kierowców z oponami Michelin wycofało się ze startu ze względu na podejrzenia, że te opony są mniej wytrzymałe na torze Indianapolis niż opony Bridgestone). Było to jego ostatnie podium dla Scuderii. Później punktował tylko w 3 z 11 wyścigów i zajął 8. miejsce w klasyfikacji kierowców. Schumi był 3. To spowodowało zerwanie kontraktu i przenosiny kierowcy do utworzonego na bazie BAR zespołu Hondy.

2006–2008: Honda

2006
Barrichello w trakcie Grand Prix Kanady 2006

Partnerem Brazylijczyka został Jenson Button. W pierwszym sezonie Honda nie była bolidem samodzielnym, w nazwie stajni widniało jeszcze BAR i Lucky Strike. Barrichello przeważnie przegrywał z kolegą z teamu, zwłaszcza na początku startów (wiązało się to z doświadczeniem Brytyjczyka w zespole BAR). Jednak równa jazda (10 wyników punktowych, najwyżej 4 – dwukrotnie) dała mu 30 punktów i 7. miejsce na koniec sezonu, jedno niżej niż Button. Mimo że strata do Anglika była spora (26 pkt.) to zespół przedłużył kontrakt na kolejny sezon.

2007

W sezonie 2007 Honda stała się w pełni niezależnym bolidem. Jednak nowy samochód był wyjątkowo nieudany. Kierowcy uplasowali się pod koniec drugiej dziesiątki, a Barrichello nie zdobył ani jednego punktu (choć był blisko w Monako i w Wielkiej Brytanii) i znów nie ukończył GP Brazylii.

2008
Barrichello podczas Grand Prix Kanady 2008

Kolejny sezon Barrichello rozpoczął znacznie lepiej. W kwalifikacjach do GP Australii zajął 10. miejsce, a w wyścigu był 6. W Grand Prix Monako 2008 Barrichello zdobył 3 punkty za 6. miejsce. W następnym wyścigu w Kanadzie był 7. (2 punkty). W GP Wielkiej Brytanii pierwszy raz od lat stanął na podium – był 3. Wcześniej w GP Turcji wystartował po raz 257., bijąc rekord w liczbie startów w F1. W ciągu sezonu zgromadził 11 punktów, co dało mu 14. miejsce. Na koniec sezonu miał na koncie 269 startów. Sponsorzy chcieli jednak zatrudnić zamiast niego młodszego kierowcę (miał to być Bruno Senna, bratanek Ayrtona Senny), jednak nowy właściciel zespołu, Ross Brawn, zdecydował się przedłużyć umowę z Brazylijczykiem. Jego partnerem na kolejny sezon pozostał Button.

2009: Brawn GP

Barrichello w bolidzie Brawn BGP 001 podczas testów przed sezonem 2009 w Barcelonie

W sezonie 2009 Barrichello startował w barwach Brawn GP. Samochód wyposażony w podwójny dyfuzor spisywał się bardzo dobrze (przynajmniej na początku sezonu). Brazylijski kierowca był na podium w GP Australii i punktował w GP Malezji (5. miejsce – dostał połowę punktów, gdyż wyścig został przerwany). W Chinach w kwalifikacjach zajął 4. miejsce mimo bardzo dużego ładunku paliwa, ale w wyścigu nie zdołał poprawić tej pozycji (mimo najszybszego okrążenia – powodem były problemy z hamulcami).

W Bahrajnie Barrichello nie opłaciła się taktyka trzech postojów w boksie i na metę przyjechał dopiero szósty. Zdecydowanie lepiej było w GP Hiszpanii, gdzie dominował przez cały weekend. Mimo najszybszego okrążenia w wyścigu, nie udało mu się jednak odnieść 10. zwycięstwa w karierze z powodu źle dobranego ciśnienia w oponach w kluczowym momencie wyścigu. Ostatecznie Barrichello zakończył wyścig na drugim miejscu. 8 punktów za drugie miejsce Barrichello zdobył w GP Monako, ale już w GP Turcji miał problemy ze sprzęgłem na starcie, co spowodowało, że nie zdobył punktów. Ostatecznie Barrichello nie ukończył tego wyścigu z powodu nasilających się problemów ze skrzynią biegów. W GP Wielkiej Brytanii był 3., a wyścig o GP Niemiec, mimo prowadzenia ukończył na szóstym miejscu. Po tym wyścigu obwinił swój zespół o zaprzepaszczenie szans na zwycięstwo[2]. W GP Węgier nie zdobył punktów, jednak 23 sierpnia w GP Europy na torze w Valencii zwyciężył pierwszy raz w sezonie i od pięciu lat oraz 10. w karierze. Dzięki temu Brazylijczyk awansował ponownie na drugie miejsce w klasyfikacji mistrzostw świata.

Po problemach za sprzęgłem Barrichello ukończył wyścig o GP Belgii na 7. pozycji i zdobył 2 punkty. We Włoszech na torze Monza odniósł drugie zwycięstwo w sezonie i umocnił się na pozycji wicelidera klasyfikacji generalnej. Ostatecznie Rubens Barrichello zajął 3. miejsce.

2010–2011: Williams

Barrichello podczas testów na torze w Jerez

Dwa dni po zakończeniu sezonu 2009 zespół Williams ogłosił, że w sezonie 2010 kierowcami ich teamu będą Barrichello oraz Nico Hülkenberg[3].

Podsumowanie startów w Formule 1

Rubens Barrichello uznawany jest za jednego z najlepszych kierowców F1, którzy nie zdobyli tytułu mistrza świata. Największe sukcesy osiągnął z Ferrari jednak część ekspertów twierdzi, że w tym okresie jego szanse na najwyższe trofeum zostały zaprzepaszczone przez decyzje strategiczne włoskiego teamu oraz w dużej mierze przez faworyzowanie przez zespół Michaela Schumachera, który w barwach Ferrari pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza świata w latach 2000-2004. Do sezonu 2009 miał na koncie 9 wygranych, 62 podia, 13 pole position i 16 najszybszych okrążeń. Łącznie zdobył 530 punktów.

Podczas 59. okrążenia Grand Prix Kanady 2010 został pierwszym w historii kierowcą, który przekroczył granicę 15 tysięcy okrążeń pokonanych w wyścigach Formuły 1[4].

Podczas Grand Prix Belgii 2010 Rubens Barrichello wystartował w swoim 300[5] Grand Prix w Formule 1.

IndyCar Series

W sezonie 2012 dla Barrichello zabrakło miejsca w stawce Formuły 1, zainteresował się więc serią IRL IndyCar Series, w której od lat startował jego przyjaciel Tony Kanaan. Pod koniec stycznia odbył testy z zespołem KV Racing Technology, a 1 marca ogłoszono oficjalnie, że Barrichello będzie jednym z kierowców zespołu w sezonie 2012[6].

Życie prywatne

Ojciec Barrichellego jest fanem sportów motorowych. W 1997 Barrichello ożenił się z Silvaną Giaffone, mają dwóch synów: Eduardo i Fernando. Interesuje go piłka nożna, jest kibicem Corinthians Paulista.

Zaproszony do Top Gear, przejechał okrążenie jako najszybsza w tamtym czasie osoba pokonując przy tym „Stiga”.[7]

Kolekcjonuje kaski kierowców Formuły 1[8].

Wyniki

Formuła 1

SezonZespółSamochódPozycje startowe / w wyścigach
Silnik123456789101112131415161718192021
1993Związek Południowej AfrykiBrazyliaUnia EuropejskaSan MarinoHiszpaniaMonakoKanadaFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochyPortugaliaJaponiaAustralia
Irlandia Sasol JordanIrlandia Jordan
193
14141213171614081517161319151213
Wielka Brytania Hart
1035 3.5l V10
989NU989NU10989NU1209989NU0710989NU989NU989NU989NU130511
1994BrazyliaOcean SpokojnySan MarinoMonakoHiszpaniaKanadaFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochyPortugaliaUnia EuropejskaJaponiaAustralia
Irlandia Total Jordan HartIrlandia Jordan
194
1408993NZ15050607061110011608051005
Wielka Brytania Hart
1035 3.5l V10
0403993NZ989NU989NU07989NU04989NU989NU989NU040412989NU04
1995BrazyliaArgentynaSan MarinoHiszpaniaMonakoKanadaFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochyPortugaliaUnia EuropejskaOcean SpokojnyJaponiaAustralia
Irlandia Total Jordan PeugeotIrlandia Jordan
195
1610100811090509051412060811111007
Francja Peugeot
A10 3.0l V10
989NU989NU989NU07989NU020611989NU0706989NU1104989NU989NU989NU
1996AustraliaBrazyliaArgentynaUnia EuropejskaSan MarinoMonakoHiszpaniaKanadaFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochyPortugaliaJaponia
Irlandia Benson & Hedges Total Jordan PeugeotIrlandia Jordan
196
08020605090607081006091310100911
Francja Peugeot
A12 EV5 3.0l V10
989NU989NU040505989NU989NU989NU09040606989NU05989NU09
1997AustraliaBrazyliaArgentynaSan MarinoMonakoHiszpaniaKanadaFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochyAustriaLuksemburgJaponiaUnia Europejska
Wielka Brytania HSBC Malaysia Stewart FordWielka Brytania Stewart
SF01
1111051310170313211210121105091212
Stany Zjednoczone Ford
VJ Zetec-R 3.0l V10
989NU989NU989NU989NU02989NU989NU989NU989NU989NU989NU989NU1314989NU989NU989NU
1998AustraliaBrazyliaArgentynaSan MarinoHiszpaniaMonakoKanadaFrancjaWielka BrytaniaAustriaNiemcyWęgryBelgiaWłochyLuksemburgJaponia
Wielka Brytania HSBC Stewart FordWielka Brytania Stewart
SF02
14131417091413141605131414131216
Stany Zjednoczone Ford
VJ Zetec-R 3.0l V10
989NU989NU10989NU05989NU0510989NU989NU989NU989NU992NW1011989NU
1999AustraliaBrazyliaSan MarinoMonakoHiszpaniaKanadaFrancjaWielka BrytaniaAustriaNiemcyWęgryBelgiaWłochyUnia EuropejskaMalezjaJaponia
Wielka Brytania HSBC Stewart FordWielka Brytania Stewart
SF03
04030605070501070506080707150613
Stany Zjednoczone Ford
CR-1 3.0l V10
05989NU0309991DK989NU0308989NU989NU051004030508
2000AustraliaBrazyliaSan MarinoWielka BrytaniaHiszpaniaUnia EuropejskaMonakoKanadaFrancjaAustriaNiemcyWęgryBelgiaWłochyStany ZjednoczoneJaponiaMalezja
Włochy Scuderia Ferrari MarlboroWłochy Ferrari
F1-2000
0404040103040603030318051002040404
Włochy Ferrari
049 3.0l V10
02989NU04989NU0304020203030104989NU989NU020403
2001AustraliaMalezjaBrazyliaSan MarinoHiszpaniaAustriaMonakoKanadaUnia EuropejskaFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochyStany ZjednoczoneJaponia
Włochy Scuderia Ferrari MarlboroWłochy Ferrari
F2001
0202060604040405040806060305020504
Włochy Ferrari
050 3.0l V10
0302989NU03989NU0302989NU050303020205021505
2002AustraliaMalezjaBrazyliaSan MarinoHiszpaniaAustriaMonakoKanadaUnia EuropejskaWielka BrytaniaFrancjaNiemcyWęgryBelgiaWłochyStany ZjednoczoneJaponia
Włochy Scuderia Ferrari MarlboroWłochy Ferrari
F2001/F2002
0103080202010503040203030103040202
Włochy Ferrari
050 3.0l V10/051 3.0l V10
989NU989NU989NU02992NW0207030102992NW040102010102
2003AustraliaMalezjaBrazyliaSan MarinoHiszpaniaAustriaMonakoKanadaUnia EuropejskaFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryWłochyStany ZjednoczoneJaponia
Włochy Scuderia Ferrari MarlboroWłochy Ferrari
F2002/F2003-GA
02050103020507050508010305030201
Włochy Ferrari
051 3.0l V10/052 3.0l V10
989NU02989NU0303030805030701989NU989NU03989NU01
2004AustraliaMalezjaBahrajnSan MarinoHiszpaniaMonakoUnia EuropejskaKanadaStany ZjednoczoneFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochyJaponiaBrazylia
Włochy Scuderia Ferrari MarlboroWłochy Ferrari
F2004
020302040507070701100208020601011501
Włochy Ferrari
053 3.0l V10
02040206020302020203031202030101989NU03
2005AustraliaMalezjaBahrajnSan MarinoHiszpaniaMonakoUnia EuropejskaKanadaStany ZjednoczoneFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryTurcjaWłochyBelgiaBrazyliaJaponia
Włochy Scuderia Ferrari MarlboroWłochy Ferrari
F2004M/F2005
11121510181007200706061507110813100908
Włochy Ferrari
052 3.0l V10/053 3.0l V10
02989NU09989NU090803030209071010101205061112
2006BahrajnMalezjaAustraliaSan MarinoUnia EuropejskaHiszpaniaMonakoWielka BrytaniaKanadaStany ZjednoczoneFrancjaNiemcyWęgryTurcjaWłochyJaponiaBrazylia
Japonia Lucky Strike Honda Racing F1 TeamJaponia Honda
RA106
061217030405050609041406031408030805
Japonia Honda
RA806E 2,4l V8
1510071005070410989NU06989NU989NU040806061207
2007AustraliaMalezjaBahrajnHiszpaniaMonakoKanadaStany ZjednoczoneFrancjaWielka BrytaniaUnia EuropejskaWęgryTurcjaWłochyBelgiaJaponiaBrazylia
Japonia Honda Racing F1 TeamJaponia Honda
RA107
1719151209131513141418141218171711
Japonia Honda
RA807E 2,4l V8
111113101012989NU110911181710131015989NU
2008AustraliaMalezjaBahrajnHiszpaniaTurcjaMonakoKanadaFrancjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryUnia EuropejskaBelgiaWłochySingapurJaponiaBrazylia
Japonia Honda Racing F1 TeamJaponia Honda
RA108
111411111215091816181819161618171415
Japonia Honda
RA808E 2,4l V8
991DK1311989NU1406071403989NU1616989NU17989NU131115
2009AustraliaMalezjaBahrajnHiszpaniaMonakoTurcjaWielka BrytaniaNiemcyWęgryUnia EuropejskaBelgiaWłochySingapurJaponiaBrazylia
Wielka Brytania Brawn GP Formula One TeamWielka Brytania Brawn
BGP001
0204040603030302021303040505050104
Niemcy Mercedes-Benz
FO108W 2,4l V8
020504050202989NU03061001070106070804
2010BahrajnAustraliaMalezjaHiszpaniaMonakoTurcjaKanadaUnia EuropejskaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochySingapurJaponiaKorea PołudniowaBrazylia
Wielka Brytania AT&T Williams F1 TeamWielka Brytania Williams
FW32
11080711180915110908081207100607100607
Wielka Brytania Cosworth
CA2010 2,4l V8
1008121209989NU141404051210989NU100609071412
2011AustraliaMalezjaTurcjaHiszpaniaMonakoKanadaUnia EuropejskaWielka BrytaniaNiemcyWęgryBelgiaWłochySingapurJaponiaKorea PołudniowaIndieBrazylia
Wielka Brytania AT&T Williams F1 TeamWielka Brytania Williams
FW33
17151511191216131514151413131318162412
Wielka Brytania Cosworth
CA2011 2,4l V8
989NU989NU13151709091213989NU131412131712151214

Podsumowanie

SezonZespółKonstruktorZgł.PKTP.P1P2P3Punkt.PPNONSDKNZ
1993Sasol JordanJordan-Hart16217---1--8--
1994Total JordanJordan-Hart15196--161-7-1
1995Total Jordan PeugeotJordan-Peugeot171111-1-4--9--
1996Total Jordan Peugeot
B&H Total Jordan Peugeot
Jordan-Peugeot16148---7--7--
1997HSBC Malaysia Stewart FordStewart-Ford17613-1-1--14--
1998HSBC Malaysia Stewart FordStewart-Ford16412---2--10--
1999HSBC Malaysia Stewart FordStewart-Ford16217--371-41-
2000Scuderia Ferrari MarlboroFerrari1762414413134--
2001Scuderia Ferrari MarlboroFerrari17563-5513--3--
2002Scuderia Ferrari MarlboroFerrari1777245111555--
2003Scuderia Ferrari MarlboroFerrari1665421511335--
2004Scuderia Ferrari MarlboroFerrari18114227516441--
2005Scuderia Ferrari MarlboroFerrari19388-228--2--
2006Lucky Strike Honda Racing F1 TeamHonda18307---10--3--
2007Honda Racing F1 TeamHonda17020------2--
2008Honda Racing F1 TeamHonda181114--13--41-
2009Brawn GP Formula One TeamBrawn-Mercedes1777323115121--
2010AT&T Williams F1 TeamWilliams-Cosworth194710---10--2--
2011AT&T Williams F1 TeamWilliams-Cosworth19417------3--
Razem673266582x211292814214179421
SezonZespółKonstruktorZgł.PKTP.P1P2P3Punkt.PPNONSDKNZ

Rekordy

RekordLiczba
Rekord okrążenia Autodromo Nazionale di Monza1:21.046 (2004)[9]
Rekord okrążenia Circuit Gilles Villeneuve1:13.622 (2004)[10]

Przypisy

  1. Barrichello congratulates Raikkonen as Finn set for record-tying race start | Formula 1 (ang.). formula1.com, 2020-09-27. [dostęp 2020-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-25)].
  2. Barrichello sfrustrowany po GP Niemiec.
  3. Williams confirm Barrichello and Hulkenberg for 2010 (ang.). Formula1.com, 2009-11-02. [dostęp 2009-11-02].
  4. "Gazeta Wyborcza" z 14 czerwca 2010, s. 11 (Dodatek Sportowy)
  5. 300 wyścigów Rubensa Barrichello
  6. Barrichello confirms move to IndyCar (ang.). crash.net, 2012-03-01. [dostęp 2012-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)].
  7. BBC Two - Top Gear - F1 Driver Laps, BBC [dostęp 2019-07-17] (ang.).
  8. Rubens Barrichello dostał kask Sebastiana Vettela (pol.). f1wm.pl, 2011-10-15. [dostęp 2015-09-06].
  9. Formula 1 Gran Premio Heineken d'Italia 2016 (ang.). formula1.com. [dostęp 2016-07-09].
  10. Formula 1 Grand Prix du Canada 2016 (ang.). formula1.com. [dostęp 2016-07-09].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Gold medal icon.svg
An icon that represents a gold medal
Bronze medal icon.svg
An icon that represents a bronze medal
Silver medal icon.svg
An icon that represents a silver medal
Flag of South Africa (1928–1994).svg
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Malaysia.svg
Flag of Malaysia – Jalur Gemilang (Stripes of Glory)
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Rubens Barrichello 2008 Canada.jpg
Autor: Mark McArdle from Canada, Licencja: CC BY-SA 2.0
Rubens Barrichello driving for Honda F1 at the 2008 Canadian Grand Prix (friday practice).
Rubens Barrichello 1995 Britain.jpg
Autor: Fox 1 from Beta Quadrant, England, Licencja: CC BY-SA 2.0
Rubens Barrichello driving for Jordan Grand Prix at the 1995 British Grand Prix.
Logo Williams F1.png
Williams F1 team logo.
Stewart gp barrichello 1997.jpg
Autor: Rick Dikeman, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Rubens Barrichello driving for the Stewart Grand Prix Formula One team, Montreal, 1997
Barrichello Williams Jerez (cropped).jpg
Autor: slitz from Portugal, Licencja: CC BY 2.0
IMG_4261.jpg
Barrichello Barcelona testing.jpg
Autor: Jose Mª Izquierdo Galiot, Licencja: CC BY 2.0

Barrichello at pre-season testing

1/320s - F/8 - 200mm - ISO200
Rubens Barrichello Canada 2006.jpg
Autor: TMWolf, Licencja: CC BY-SA 2.0
Rubens Barrichello driving for Honda F1 at the 2006 Canadian Grand Prix.
Flag of Abu Dhabi.svg
Flag of Abu Dhabi
Rubens Barrichello 2010 Malaysia.jpg
Autor: bert en ernie, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Formula One 2010 Rd.3 Malaysian GP: Rubens Barrichello (Williams) at autograph session on Sunday.