Rubens de Falco

Rubens de Falco
Ilustracja
Rubens de Falco (2007)
Imię i nazwisko

Rubens de Falco da Costa

Data i miejsce urodzenia

19 października 1931
São Paulo, Brazylia

Data i miejsce śmierci

22 lutego 2008
São Paulo, Brazylia

Zawód

aktor

Lata aktywności

1952-2008

Rubens de Falco, właściwie Rubens de Falco da Costa[1] (ur. 19 października 1931[2] w São Paulo[3], zm. 22 lutego 2008[4] w São Paulo[5]) – brazylijski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. W Polsce znany przede wszystkim z telenoweli Niewolnica Isaura jako czarny charakter Leôncio Almeida, właściciel niewolników. W 2004 zagrał w serialu o tym samym tytule dona Almeidę, ojca Leôncia[6].

Życiorys

Zaczął swoją karierę w lokalnym teatrze. W 1955 roku dołączył do grupy "Os Jograis" z São Paulo, grając obok takich aktorów jak Ruy Afonso, Italo Rossi i Felipe Wagner. Zadebiutował na dużym ekranie w filmie Apassionata (1952). Wystąpił w telenowelach takich jak O Rei dos Ciganos (1967), A Rainha Louca (1967), O Passo dos Ventos (1968), Gabriela (1975), O grito (1975), Niewolnica Isaura (A Escrava Isaura, 1976), Dona Xepa (1977) i Sinhá Moça (1986)[7].

W październiku 2006 roku doznał udaru mózgu[8]. Od października 2006 roku do 22 lutego 2008 roku przebywał w Zintegrowanym Centrum Opieki dla Osób Starszych/Centro Integrado de Atendimento ao Idoso (CIAI) w São Paulo, gdzie zmarł na atak serca z powodu zatoru, w wieku 76 lat[9][10].

Wybrana filmografia

  • 1952: Apassionata
  • 1954: Floradas na Serra
  • 1957: O Pão Que o Diabo Amassou
  • 1966: Engraçadinha Depois dos Trinta
  • 1966: Essa Gatinha é Minha
  • 1968: O Homem Que Comprou o Mundo
  • 1969: O Impossível Acontece
  • 1970: Anjos e Demônios
  • 1972: Missão: Matar jako John Dorcas
  • 1975: O Sósia da Morte jako Narciso
  • 1975: Gabriela jako Pimentel
  • 1975: Escalada
  • 1976: Niewolnica Isaura (Escrava Isaura) jako Leôncio Almeida
  • 1977: Dona Xepa jako Heitor
  • 1977: O Astro jako Samir Hayala
  • 1978: Coronel Delmiro Gouveia jako Delmiro Gouveia
  • 1979: Gaivotas jako Daniel
  • 1980: Um Homem Muito Especial jako Vladimir
  • 1981: Os Imigrantes jako Antonio di Salvio
  • 1981: Pixote: A Lei do Mais Fraco jako Juiz
  • 1982: Campeão jako Jorge Salém
  • 1984: Padre Cícero jako Floro Bartolomeu
  • 1984: Viver a Vida
  • 1986: Panna dziedziczka (Sinhá Moça) jako Pułkownik Aristides Ferreira
  • 1987: Bambolê jako Nestor Barreto
  • 1990: Brasileiras e Brasileiros jako Ramiro
  • 1991: Salome (Salomé) jako McGregor
  • 1994: Memorial de Maria Moura jako Tibúrcio
  • 1995: Sangue do Meu Sangue jako Mário
  • 1997: Os Ossos do Barão jako Cândido
  • 1998: Brida jako Vargas
  • 2001: Sonhos Tropicais jako Generał Travassos
  • 2004: Niewolnica Isaura (A Escrava Isaura) jako don Almeida ojciec Leônci

Przypisy

  1. ↑ Mini Biografia de Rubens de Falco. Obituário da Fama. [dostęp 2016-05-21]. (port.).
  2. ↑ ‘Estou muito triste’, diz Lucélia Santos sobre a morte de Rubens de Falco. Ego. [dostęp 2016-05-21]. (port.).
  3. ↑ Rubens de Falco (1931). Mediatly. [dostęp 2016-05-21]. (port.).
  4. ↑ Rubens de Falco é enterrado com salva de palmas em São Paulo. Globo.com. [dostęp 2016-05-21]. (port.).
  5. ↑ Personalidade: Rubens de Falco. InterFilmes.com. [dostęp 2016-05-21]. (port.).
  6. ↑ Rubens de Falco. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
  7. ↑ Mais uma estrela no céu. Revista Quem - Globo. [dostęp 2016-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)]. (port.).
  8. ↑ Ator Rubens de Falco trata derrame em clínica de São Paulo. Folha de S.Paulo - Uol. [dostęp 2016-05-21]. (port.).
  9. ↑ Rubens de Falco. Listal. [dostęp 2016-05-21]. (ang.).
  10. ↑ Morre o ator Rubens de Falco. EGO - NOTÍCIAS. [dostęp 2016-05-21]. (port.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie