Rubin Kazań

Rubin Kazań
«Рубин» Казань
	; logo Rubina Kazań
Pełna nazwa	ООО Футбольный клуб «Рубин» Казань
Przydomek	Рубины (Rubiny)
Barwy	; czerwono-zielone
Data założenia	20 kwietnia 1958
Liga	Pierwyj diwizion
Państwo	Rosja
Republika	Tatarstan
Adres	ul Kopyłowa 2, 420036 Kazań
Stadion	Kazań Arena
Sponsor techniczny	Jako
Prezes	Rustem Sajmanow
Trener	Leonid Słucki
Asystent trenera	Oleg Kuzmin; Oleg Wierietiennikow
(c) El Pollo Diablo z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0 Stroje; domowe	(c) El Pollo Diablo z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0 Stroje; wyjazdowe
Trzeci; strój	Czwarty; strój
	Strona internetowa

Futbołnyj Klub „Rubin” Kazań (ros. Футбольный Клуб «Рубин» Казань) – rosyjski klub piłkarski z siedzibą w Kazaniu, grający w rozgrywkach Pierwyj diwizion.

Dwukrotny mistrz kraju, jednokrotny zdobywca pucharu.

Historia

Chronologia nazw

1958—1964 Iskra Kazań (ros. «Искра» Казань)
1964—1992 Rubin Kazań (ros. «Рубин» Казань)
1992—1993 Rubin-TAN Kazań (ros. «Рубин-ТАН» Казань)
Od 1994 Rubin Kazań (ros. «Рубин» Казань)

Założony w 1958 jako Iskra Kazań, dopiero w 1964 przyjął obecną nazwę Rubin Kazań.

W czerwcu 1960 r. drużyna Iskry Kazań wyjechała do Polski, gdzie rozegrała towarzyskie mecze ze Skrą Częstochowa (1ː0), reprezentacją Cieszyna (0ː0) i Wisłą Płock (8ː0)^[1].

Największe sukcesy klubu przypadają na początek XXI wieku. Trenerem drużyny został w 2001 roku, Turkmen Gurban Berdiýew. W pierwszym sezonie swojej pracy wywalczył awans do Premier Ligi, a dwa lata później, w 2003 roku zajął 3. miejsce w ligowej tabeli, co dało kwalifikację do Pucharu UEFA, z którym odpadł w już w 2. rundzie eliminacyjnej po dwumeczu z Rapidem Wiedeń (porażka 0:3 u siebie i wyjazdowa wygrana 2:0). W 2004 roku zespół zajął dopiero 10. miejsce, jednak zrehabilitował się w sezonie kolejnym, w którym zakończył rozgrywki Premier Ligi na 4. miejscu. Tym razem z europejskich pucharów wyeliminowała ich włoska Parma, Rubin przegrał oba spotkania (0-1).

2 listopada 2008 roku, Rubin dzięki wyjazdowemu zwycięstwu nad Saturnem Ramienskoje (2:1) i porażce (0:1) CSKA Moskwa ze Spartakiem Moskwa został pierwszy raz w historii mistrzem Rosji. Tytuł Rubin zawdzięcza rekordowo długiej - trwającej 7 spotkań - serii wygranych (w którą wchodzi min. wygrana z Zenitem w Petersburgu 3-1), która dała Rubinom znaczną przewagę już w początkowej fazie sezonu. Tytuł mistrzowski był przepustką do rozgrywek Ligi Mistrzów 2009/10, gdzie w fazie grupowej przyszło się im mierzyć z Dynamem Kijów, Interem Mediolan i FC Barceloną. W trzeciej kolejce gier, Rubin sensacyjnie ograł na Camp Nou FC Barcelonę (2-1)^[2]. Ostatecznie Rubin skompletował 6 punkt, co przełożyło się na zajęcie trzeciego miejsca w grupie umożliwiającego dalszą grę w Lidze Europy.

Rok później Rubin zdobył swoje drugie mistrzostwo kraju. Tym razem zdeklasował swoich rywali, wyprzedzając drugi Zenit Sankt Petersburg aż o 8 punktów. Klub prezentował wysoką formę również w krajowym pucharze, dochodząc do finału, który przegrał z CSKA Moskwa (0-1), tracąc decydującego gola w doliczonym czasie gry. Czołowymi piłkarzami tego okresu był doświadczony pomocnik Sergiej Siemak, argentyński playmaker Alejandro Domínguez i sprowadzony za rekordowe 8,7 mln euro skrzydłowy Gökdeniz Karadeniz.

Sukcesy te były łabędzim śpiewem Rubinów. W 2013 roku, po dwunastu latach z klubu odszedł Berdiýew, a klub na popadł w marazm. Jego następcą został Rinat Bilaletdinow, któremu nie udało się nawiązać do sukcesów z minionych lat.

Nowym otwarciem miał być sezon 2016/17. W letnim oknie transferowym klub wydał 40 mln euro na wzmocnienia i zatrudnił hiszpańskiego trenera Javiego Gracie.^[3]. W tabeli ligowej Rubin zajął rozczarowujące 9 miejsce. Nowi zawodnicy nie wnieśli oczekiwanej jakości w grze, a pieniądze wydane na ich zakup nadwyrężyły - będące już wcześniej w nędznej kondycji - klubowe finanse. Rubin złamał zasady Finansowego Fair Play, przez co w październiku 2018 został wykluczony z rozgrywek UEFA na okres dwóch lat.^[4]

19 grudnia 2019 roku, na funkcję trenera klubu został wybrany Leonid Słucki.

Sukcesy

Zdobyte trofea w rozgrywkach Rosji (stan na: 2018-12-31)

Rozgrywki

Osiągnięcie

Razy

Sezon(y)

Mistrzostwo

I miejsce

2

2008, 2009

II miejsce

–

III miejsce

2

2003, 2010

Puchar

zdobywca

1

2012

finalista

1

2009

Kadra w sezonie 2021/22

Skład na dzień 10 sierpnia 2021.

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Nikita Miedwiediew
3	2 obrońcaOB	Montassar Talbi
4	2 obrońcaOB	Silvije Begić
5	2 obrońcaOB	Filip Uremović
6	3 pomocnikPO	Hwang In-beom
7	3 pomocnikPO	Sołtmurad Bakajew
8	3 pomocnikPO	Oleg Szatow
9	4 napastnikNA	Đorđe Despotović
10	3 pomocnikPO	Darko Jevtić
14	4 napastnikNA	Michaił Kostiukow
16	3 pomocnikPO	Mitsuki Saitō
19	4 napastnikNA	Iwan Ignatjew
20	2 obrońcaOB	Władisław Ignatjew

Nr	Poz.	Piłkarz
21	3 pomocnikPO	Chwicza Kwaracchelia
22	1 bramkarzBR	Jurij Diupin
23	2 obrońcaOB	Aleksandr Zujew
24	2 obrońcaOB	Iwan Sawicki
27	2 obrońcaOB	Aleksiej Gricajenko
28	3 pomocnikPO	Oliver Abildgaard
31	2 obrońcaOB	Gieorgij Zotow
38	3 pomocnikPO	Leon Musajew
66	1 bramkarzBR	Nikita Janowicz
77	2 obrońcaOB	Ilja Samosznikow
97	2 obrońcaOB	Konstantin Niżegorodow
99	3 pomocnikPO	Sead Hakšabanović

Trenerzy

Funkcja	Imię i nazwisko
Trener	Leonid Słucki
Asystent	Oleg Kuzmin
Asystent	Oleg Wierietiennikow
Trener bramkarzy	Siergiej Kozko
Przygotowanie fizyczne	Javier Noya Salces

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel:

Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Kazań Arena

Sezon	Rozgrywki	Runda	Przeciwnik	Dom	Wyjazd	Ogólnie
2004/05	Puchar UEFA	2Q	Rapid Wiedeń	0–3	2–0	2–3
2006/07	Puchar UEFA	2Q	BATE Borysów	3–0	2–0	5–0
2006/07	Puchar UEFA	1R	Parma	0–1	0–1	0–2
2007	Puchar Intertoto	2R	Zalaegerszegi TE	3–0	2–0	5–0
2007	Puchar Intertoto	3R	Rapid Wiedeń	0–0	1–3	1–3
2009/10	Liga Mistrzów	Grupa F	Dynamo Kijów	0–0	1–3	3. miejsce
			Inter Mediolan	1–1	0–2
			FC Barcelona	0–0	2–1
	Liga Europy	1/16	Hapoel Tel Awiw	3–0	0–0	3–0
	Liga Europy	1/8	VfL Wolfsburg	1–1	1–2	2–3, Dogr.
2010/11	Liga Mistrzów	Grupa D	FC København	1–0	0–1	3. miejsce
			FC Barcelona	1–1	0–2
			Panathinaikos AO	0–0	0–0
	Liga Europy	1/16	FC Twente	0–2	2–2	2–4
2011/12	Liga Mistrzów	3Q	Dynamo Kijów	2–1	2–0	4–1
	Liga Mistrzów	PO	Olympique Lyon	1–1	1–3	2–4
	Liga Europy	Grupa A	Tottenham Hotspur	1–0	0–1	2. miejsce
			PAOK FC	2–2	1–1
			Shamrock Rovers	4–1	3–0
		1/16	Olympiakos SFP	0–1	0–1	0–2
2012/13	Liga Europy	Grupa H	Inter Mediolan	3–0	2–2	1. miejsce
			Partizan	2–0	1–1
			Neftçi PFK	1–0	1–0
		1/16	Atlético Madryt	0–1	2–0	2–1
		1/8	Levante UD	2–0	0–0	2–0, Dogr.
		1/4	Chelsea	3–2	1–3	4–5
2013/14	Liga Europy	2Q	Jagodina	1–0	3–2	4–2
		3Q	Randers	2–0	2–1	4–1
		PO	Molde	3–0	2–0	5–0
		Grupa D	Wigan Athletic	1–0	1–1	1. miejsce
			Maribor	1–1	5–2
			Zulte Waregem	4–0	2–0
		1/16	Real Betis	0–2	1–1	1–3
2015/16	Liga Europy	3Q	Sturm Graz	1–1	3–2	4–3
		PO	Rabotniczki	1–0	1–1	2–1
		Grupa B	Liverpool	0–1	1–1	3. miejsce
			Girondins Bordeaux	0–0	2–2
			FC Sion	2–0	1–2
2021/22	Liga Konferencji Europy	3Q	Raków Częstochowa	0–1	0–0	0–1, Dogr.