Ruch Chipko
Chipko (dosł. „obejmować” w języku hindi) – indyjski ruch społeczny powstały w regionie Uttarakhand (w indyjskiej części Himalajów) w roku 1974 w celu obrony drzew przed wycinaniem. Ruch walczył przeciw pozbawianiu ludności wiejskiej tradycyjnych praw do korzystania z lasu. Zasłynął z masowego udziału wiejskich kobiet, które obejmowały drzewa własnym ciałem, aby uniemożliwić ich ścięcie. Z tego powodu ruch ten często zalicza się do ruchów ekofeministycznych[1].
W latach 80. ruch Chipko protestował również przeciw górnictwu wapiennemu oraz przeciw budowie tamy w Tehri. Później przekształcił się w działający do dziś ruch Beej Bachao Andolan (Chrońcie nasiona).
W roku 1987 ruch Chipko został uhonorowany nagrodą Right Livelihood (zwaną również „alternatywną Nagrodą Nobla”) – „za zaangażowanie w ochronę, odbudowę i ekologiczne użytkowanie indyjskich zasobów naturalnych”.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rosemarie Putnam Tong: Myśl feministyczna. Wprowadzenie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 354-355. ISBN 83-01-13907-2.
Media użyte na tej stronie
Autor: NA, Licencja: CC BY-SA 4.0
Women and men standing around trees, hugging them, holding each other’s hands -- This was the scene in a village in Uttar Pradesh in 1973, now in Uttarakhand, where the modern Chipko Movement took birth under the aegis of Sunderlal Bahuguna, a noted Garhwali environmentalist.