Ruch Europejski
Ruch Europejski[1][2] lub Międzynarodowy Ruch Europejski[3] (ang. European Movement International, fr. Mouvement européen) – międzynarodowe stowarzyszenie pozarządowe, składające się z kilkudziesięciu krajowych rad narodowych oraz organizacji członkowskich, zajmujące się lobbingiem na rzecz integracji europejskiej. Siedziba ruchu mieści się w Brukseli.
Historia i struktura
Początki Ruchu Europejskiego datuje się na lipiec 1947, kiedy to rozpoczęły się spotkania organizacyjne. W maju 1948 odbył się kongres haski, będący forum dyskusyjnym na temat integracji europejskiej, który przyczynił się do powołania ruchu[4]. Oficjalnie zrzeszenie powstało 25 października 1948[1]. Przewodniczącym został Duncan Sandys, a tytuły honorowych przewodniczących otrzymali Léon Blum, Winston Churchill, Alcide De Gasperi i Paul-Henri Spaak[4].
Ruch Europejski do swoich zadań zalicza działalność informacyjną i edukacyjną, związaną z promowaniem idei europejskiej integracji. Wspierał traktaty pogłębiające integrację państw członkowskich Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej, opowiadał się również za Konstytucją dla Europy[1][2]. Jest uznawany za organizację, która przyczyniła się do powołania Rady Europy i utworzenia Kolegium Europejskiego w Brugii[2].
Ruch zrzesza blisko 40 krajowych rad narodowych oraz ponad 30 międzynarodowych stowarzyszeń, wśród nich m.in. trzy największe europejskie partie polityczne (chadecką, socjalistyczną i liberalną), EUROMIL, centralę związkową ETUC, Erasmus Student Network i inne[5].
Polskę w Ruchu Europejskim reprezentowała Polska Rada RE utworzona w 1994[1], rozwiązana po akcesji Polski do UE. W 2012 doszło do reaktywacji przedstawicielstwa pod nazwą Forum Ruchu Europejskiego (na czele z Marcinem Święcickim)[5][3].
Przewodniczący Ruchu Europejskiego
| Przewodniczący[4] | Okres urzędowania |
|---|---|
| Ewa Maydell | od 2017 |
| Jo Leinen | 2011–2017 |
| Pat Cox | 2005–2011 |
| José María Gil-Robles | 1999–2005 |
| Mário Soares | 1997–1999 |
| Valéry Giscard d’Estaing | 1989–1997 |
| Enrique Barón Crespo | 1987–1989 |
| Giuseppe Petrilli | 1981–1987 |
| Georges Berthoin | 1978–1981 |
| Jean Rey | 1974–1978 |
| Walter Hallstein | 1968–1974 |
| Maurice Faure | 1961–1968 |
| Robert Schuman | 1955–1961 |
| Paul-Henri Spaak | 1950–1955 |
| Duncan Sandys | 1948–1950 |
Przypisy
- ↑ a b c d Ruch Europejski. onet.pl. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b c Ruch Europejski, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b O Ruchu Europejskim. rucheuropejski.eu. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b c History (ang.). europeanmovement.eu. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b Members (ang.). europeanmovement.eu. [dostęp 2017-11-29].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Ruchu Europejskiego (ang.). [dostęp 2013-12-27].
- Oficjalna strona Forum Ruchu Europejskiego. [dostęp 2013-12-27].
Media użyte na tej stronie
The old flag of the European movement, used up to the adoption of the European flag with the ring of twelve stars by the movement. This flag is still used by the Union of European Federalists and is now often called "federalist flag"
Autor: Louis Kehlweiler, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Carte des États dans comptant un conseil national du Mouvement européen.