Ruch Sił Zbrojnych

Logotyp Movimento das Forças Armadas

Ruch Sił Zbrojnych (Movimento das Forças Armadas (MFA)), Ruch Kapitanów – konspiracyjna organizacja w wojsku portugalskim w latach siedemdziesiątych XX wieku, skupiająca głównie młodszych oficerów, niezadowolonych z warunków służby wojskowej i ciągłego prowadzenia wojen w koloniach^[1]. Członkowie MFA różnili się pomiędzy sobą w poglądach politycznych i społecznych: liberalno-demokratycznych, socjalistycznych, komunistycznych i ultralewicowych, ale wspólne było u nich przekonanie o konieczności demokratyzacji Portugalii i przeprowadzenia dekolonizacji^[1].

Członkowie MFA dokonali 25 kwietnia 1974 przewrotu wojskowego, znanego jako rewolucja goździków, w wyniku którego upadła dyktatura Marcelo Caetano, kontynuatora twórcy Nowego Państwa Alfredo Salazara. Władzę od MFA przejął wojskowy Komitet Ocalenia Narodowego, zaś sama organizacja nadzorowała organy państwa^[1].

Od lipca 1974 MFA był najważniejszą siłą w rządzie, a przewagę w nim miały grupy lewicowe, w tym komunistyczne, których przedstawicielem był premier pułkownik Vasco Gonçalves. W marcu 1975 utworzona została i postawiona na czele państwa Rada Rewolucji. Tymczasem w samym MFA występowały coraz większe tarcia pomiędzy między socjalistami (Ernesto Augusto de Melo Antunes), ultralewicą (Otelo Saraiva de Carvalho) i komunistami. Ultralewica podjęła nieudaną próbę kolejnego zamachu 25 listopada 1975 roku. Od tego czasu prądy umiarkowane zyskały przewagę w MFA^[1].

W latach 1976–1982 Rada Rewolucji stanowiła ciało doradcze prezydenta oraz nastąpił rozpad MFA, który tymczasem tracił znaczenie na rzecz sił cywilnych^[1].

Przypisy