Ruchy głosów w połączeniach harmonicznych
 | Ten artykuł od 2012-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Ruchy głosów w połączeniach harmonicznych to w harmonii oraz kontrapunkcie sposób prowadzenia głosów, odnoszący się do ich wzajemnej relacji w ruchu. Określa się go w stosunku do dwóch wybranych głosów, rzadziej – grup głosów. Dlatego też w harmonii pomiędzy dwoma akordami może występować kilka rodzajów ruchów w zależności od tego, względem których głosów rozpatruje się dane połączenie. Niektóre ruchy są niezalecane lub niedozwolone, a ich stosowanie jest uważane za błąd.
Rodzaje ruchów
| Rodzaj połączenia | Przykład |
|---|---|
| Ruch boczny – jeden głos pozostaje bez zmian, a drugi porusza się w dowolnym kierunku. |  |
| Ruch prosty – głosy poruszają się względem siebie w tym samym kierunku, lecz w różnych interwałach. |  |
| Ruch prosty równoległy (zwany też ruchem równoległym lub paralelnym) – głosy poruszają się w tym samym kierunku i tymi samymi interwałami. W harmonii klasycznej zakazany jest ruch prosty równoległy prowadzony w: Zakaz ten, sformułowany po raz pierwszy ok. 1300 roku w kręgu szkoły Notre Dame w Paryżu, podlegał na przestrzeni kolejnych wieków interpretacjom i okazjonalnym wyjątkom (tzw. kadencyjne kwinty Bachowskie, kwinty Mozartowskie)[1]. |  |
| Ruch przeciwrównoległy (zwany też ruchem antyparalelnym) – dwa głosy posuwają się w przeciwnych kierunkach, lecz w interwałach dających w sumie oktawę czystą. W harmonii klasycznej zakazany jest ruchu przeciwrównoległy w:
|  |
| Ruch przeciwny zbieżny – głos górny opada, a dolny wznosi się. |  |
| Ruch przeciwny rozbieżny – głos górny wznosi się, a dolny opada. |  |
Przypisy
- ↑ Kwinty równoległe – historia w serwisie YouTube
Media użyte na tej stronie