Rudnik (gmina Rudnik)

Artykuł

50°52′50″N 22°58′18″E

- błąd

39 m

WD

50°52'50.02"N, 22°58'18.01"E

- błąd

1 m

Odległość

0 m

Rudnik
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

krasnostawski

Gmina

Rudnik

Liczba ludności (2008)

543

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-330[1]

Tablice rejestracyjne

LKS

SIMC

0897823

Położenie na mapie gminy Rudnik
Mapa konturowa gminy Rudnik, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Rudnik”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rudnik”
Położenie na mapie powiatu krasnostawskiego
Mapa konturowa powiatu krasnostawskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Rudnik”
Ziemia50°52′50″N 22°58′18″E/50,880556 22,971667

Rudnikwieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Rudnik[2][3]. Siedziba gminy Rudnik[4].

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Jest to wieś typowo rolnicza. Głównie uprawia się tu zboża, buraki cukrowe oraz len. W latach wcześniejszych podstawową uprawą był chmiel – z czego słynął cały region krasnostawski. Na jej terenie nie ma żadnych zakładów przemysłowych. Istnieje tu kościół parafialny – dość młody (wzniesiony w latach 80. XX wieku). Wcześniej Rudnik należał do parafii w Płonce. Działają tu dwie szkoły: Szkoła Podstawowa oraz Gimnazjum Publiczne. We wrześniu 2007 została oddana do użytku nowoczesna hala sportowa – wzniesiona z funduszy gminnych. Gmina posiada sieć wodociągową.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Rudnik[2][3]
SIMCNazwaRodzaj
0897830Romanówekczęść wsi

Historia

Wieś wzmiankowana w XV w. w 1492 roku. Dzieliła się na kilka różnej wielkości części. Największa z nich stanowiła własność królewską i wchodziła do dóbr ziemskich starostwa krasnostawskiego[5]. Rejestr poborowy z 1578 r. w części szlacheckiej wykazywał aż 10 działów o ogólnej powierzchni 8, 25 łana (138, 6 ha) gruntów. Natomiast lustracja 1564-1565 r. w części królewskiej, zwanej Rudniczek, wykazywała 4 kmieci na półłankach, 2 rzemieślników (szewc i tkacz). Ogółem ta część dawała zaledwie 4 zł 24 gr. rocznego dochodu[5]. W 1827 r. Rudnik Niższy liczył 75 domów i 414 mieszkańców[6] zaś według spisu z r. 1921 (wówczas w pow. krasnostawskim) – 144 domy oraz 722 mieszkańców, w tym 6 Żydów i 3 prawosławnych. W okresie międzywojennym wieś była siedzibą gminy o obszarze 9 378 ha liczącą 9 180 mieszkańców.

Zabytki

  • Godnym uwagi zabytkiem jest dziewiętnastowieczna drewniana kapliczka czworoboczna, szalowana, z dwuspadowym daszkiem krytym papą.

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1098 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-20]. 
  3. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-20].
  4. Jednostki pomocnicze gminy Rudnik. Urząd Gminy Rudnik. [dostęp 2016-02-20].
  5. a b Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
  6. Rudnik (15) ''Niższy'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 932.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie