Rudolf Kolisch
Data i miejsce urodzenia | 20 lipca 1896 Klamm, gm. Schottwien |
---|---|
Pochodzenie | żydowskie |
Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1978 Watertown |
Instrumenty | skrzypce |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka współczesna |
Zawód | skrzypek, dyrygent, pedagog |
Instrument | |
skrzypce „Mlynarski” Stradivarius (Cremona, 1718) |
Rudolf Kolisch (ur. 20 lipca 1896 w Klamm, w Dolnej Austrii, zm. 1 sierpnia 1978 w Watertown)[1][2] – austriacki skrzypek, dyrygent i pedagog; od 1940 działający w USA[3]; szwagier Arnolda Schönberga[1][2][4].
Życiorys
Urodził się w Klamm am Semmering, w gminie Schottwien, w Dolnej Austrii, w rodzinie wyznania judaistycznego[4]. Jego ojciec był lekarzem, a matka pianistką. Od piątego roku życia uczył się gry na skrzypcach[4]. Mając 9 lat uległ wypadkowi i nabawił się trwałej kontuzji lewej ręki, co zmusiło go do wypracowania techniki gry odwrotnej, tj. trzymania skrzypiec prawą ręką, a smyczka lewą[1][2][4].
W 1913 ukończył Konserwatorium Wiedeńskie, studiował tam grę na skrzypcach u Otakara Ševčíka, dyrygenturę u Franza Schalka oraz kompozycję u Franza Schrekera i Arnolda Schönberga. Był też stałym słuchaczem wykładów z zakresu muzykologii prowadzonych przez Guido Adlera na Uniwersytecie Wiedeńskim[1][2][4].
Po służbie wojskowej w czasie I wojny światowej, rozpoczął w Wiedniu karierę koncertową jako wirtuoz skrzypiec i dyrygent. Należał do kręgu uczniów Schönberga, z którym pozostawał w bliskiej przyjaźni (w 1924 Schönberg poślubił siostrę Kolischa – Gertrud). W latach 1919–1921 odgrywał ważną rolę w założonym przez Schönberga w Wiedniu Stowarzyszeniu Prywatnych Wykonań Muzycznych[3]; był tam Vortragsmeisterem („mistrzem prób” odpowiedzialnym za przygotowanie muzyków do koncertów) oraz wykonawcą – występował jako solista lub w duecie m.in. z pianistą Edwardem Steuermannem[1][2].
W 1922 założył Wiener Streichquartett, znany jako Kwartet Kolischa. Obok repertuaru klasycznego, zwłaszcza Beethovena, zespół koncentrował się na nowej muzyce współczesnych kompozytorów: Arnolda Schönberga, Albana Berga, Antona Weberna, Béli Bartóka, Dariusa Milhauda i innych. Członkowie Kwartetu początkowo się zmieniali, ale od 1927 występowali w stałym składzie: Rudolf Kolisch (I skrzypce), Felix Khuner (II skrzypce), Jenö (Eugene) Lehner (altówka) i Benar Heifetz (wiolonczela). Zdaniem Schönberga zespół był „najlepszym kwartetem smyczkowym, jaki kiedykolwiek słyszał”, wskazując na jego wirtuozerię, brzmienie, styl i zrozumienie wykonywanych kompozycji[1][2]. Dodatkowo bogactwu tonalnemu pomagały doskonałe instrumenty członków zespołu: Kolisch grał na skrzypcach „Mlynarski” Stradivariusa z 1718 (dostosowanych do jego leworęczności)[5], Lehner na altówce Gasparo da Salò, a Heifetz na wiolonczeli Amatiego. Od 1935 Kwartet Kolischa działał w Stanach Zjednoczonych[1][6], rozwiązał się w 1939 po nieskutecznej próbie reorganizacji składu[1][2].
W latach 1939–1941 Kolisch wykładał w New School for Social Research w Nowym Jorku, a w 1944 w Black Mountain College w Karolinie Północnej. W 1943 opublikował przełomowy artykuł Tempo and Character in Beethoven’s Music[4]. W 1944 założył kwartet Pro Arte, stowarzyszony z Uniwersytetem Wisconsin w Madison, w którym w latach 1944–1967 był profesorem klasy skrzypiec i kameralistyki[1][3][6]. Od 1967 do swojej śmierci w 1978 kierował wydziałem muzyki kameralnej w New England Conservatory of Music w Bostonie. Prowadził tam przede wszystkim mistrzowskie kursy interpretacji kwartetów Beethovena i Schönberga[2][4][7].
Od 1953 był wielokrotnie wykładowcą na Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie. W 1974 w Wiedniu przewodniczył obchodom 100. rocznicy urodzin Arnolda Schönberga. W latach 1974–1977 prowadził letnie seminaria interpretacyjne (wiolinistyczne i kwartetowe) w domu Schönberga w Mödling pod Wiedniem[2][4][7].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Chłopecki 1997 ↓, s. 151.
- ↑ a b c d e f g h i Bernard Jacobson: Kolisch, Rudolf (ang.). W: Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2020-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)]. via Oxford University Press.
- ↑ a b c Chodkowski 1995 ↓, s. 452.
- ↑ a b c d e f g h Sophie Fetthauer: Rudolf Kolisch (niem.). W: Lexikon verfolgter Musiker und Musikerinnen der NS-Zeit (LexM) [on-line]. 2006. [dostęp 2020-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-29)].
- ↑ Antonio Stradivari, Cremona, 1718, the 'Mlynarski' (ang.). W: Tarisio [on-line]. [dostęp 2020-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-22)].
- ↑ a b Rudolf Kolisch, the Founder of String Quartet That Specialized in Schoenberg's Compositions (ang.). W: New York Times [on-line]. 1978-08-02. [dostęp 2020-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)].
- ↑ a b Chłopecki 1997 ↓, s. 152.
Bibliografia
- Andrzej Chłopecki: Kolisch Rudolf. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997, s. 151-152. ISBN 83-224-3303-4. (pol.)
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 452. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
Linki zewnętrzne
- Rudolf Kolisch w AllMusic (ang.)
- Dyskografia Rudolfa Kolischa w MusicBrainz (ang.)
- Rudolf Kolisch w bazie Discogs.com (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.
Autor: Wellano18143, Licencja: CC0
Rudolf Kolisch Grabstätte am Grinzinger Friedhof. Mit die Asche in einer Urne von Rudolf Kolisch (violinist, sein Sohn) begraben bei sein Vater
Concert announcement Kolisch-Quartett (Bechsteinsaal, Berlin)