Rudolf Strobl

Rudolf Strobl
Rudolf Strobl (1896)
Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1831 Opawa
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	14 maja 1915 Warszawa
Instrumenty	pianista
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista, pedagog

Rudolf Strobl (ur. 15 kwietnia 1831 w Opawie, zm. 14 maja 1915 w Warszawie) – polski pianista i pedagog muzyczny pochodzenia niemieckiego.

Rozpoczął naukę gry na fortepianie u swojego ojca, i kontynuował ją w Konserwatorium Wiedeńskim u Roberta Volkmanna (1815–1883) i Josefa Fischhofa (1804–1857).

Został nauczycielem muzyki w Żytomierzu, od roku 1855 zamieszkał w Warszawie.

W latach 1866–1896 uczył w Warszawskim Instytucie Muzycznym, w latach 1888–1891 sprawował funkcję dyrektora, jako następca Aleksandra Zarzyckiego, który jako poddany austriacki musiał opuścić to stanowisko w związku ze zmianą prawa o zatrudnieniu obywateli obcych państw.

Do uczniów Rudolfa Strobla należeli m.in. kompozytor, pianista, akompaniator, pedagog Antoni Zygmunt Biliński, Władysław Biliński, Anna Bilińska, Ignacy Jan Paderewski, Józef Śliwiński, Aleksander Różycki, Henryk Melcer-Szczawiński, Henryk Pachulski i Feliks Konopasek.

I.J.Paderewski dedykował mu Impromptu F-dur.

Linki zewnętrzne

• Barbara Chmara-Żaczkiewicz: Rudolf Strobl 1831-04-15 - 1915-05-14 (pol.). Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2019-08-13].