Rudolf Witzig

Rudolf Witzig
Major (Wehrmacht)
Pułkownik (Bundeswehr)
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1916
Röhlinghausen

Data i miejsce śmierci

3 października 2001 roku
Oberschleißheim

Przebieg służby
Lata służby

1935–1945, 1956–1974

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy

Rudolf Witzig (ur. 14 sierpnia 1916, zm. 3 października 2001) – niemiecki oficer.

Witzig swoją karierę wojskową rozpoczął 1 kwietnia 1935, kiedy dołączył do 16 Batalionu Pionierów (16 Pionierbatallion – również zwanym „batalionem inżynierów”) w Höxter jako oficer kandydat. 20 kwietnia 1937 został awansowany na stanowisko porucznika.

1 sierpnia 1938 dołączył do nowo utworzonej Fallschirn-Infanterie-Batallion (Batalion Spadochroniarzy) dowodzonym przez majora Richarda Heidricha. Dwa miesiące później zdobył kwalifikacje spadochroniarskie. 1 stycznia 1939 batalion został wcielony do Luftwaffe.

Witzing został oficerem inżynierii. W lipcu 1939 roku awansował na porucznika i objął dowództwo Pionierzug der Fallschirm-Sturm-Abteilung „Koch” (Inżynierski Pluton Spadochroniarski Szturmowy Koch).

W 1940 Rudolf Witzig dowodził grupą szturmową „Granit” na Fort Eben-Emaël. Dowodził również 9 Kompanią Luftlande podczas operacji Merkury na Krecie, gdzie został ciężko ranny, oraz walczył w Północnej Afryce.

Po II wojnie światowej służył w szkole saperów Bundeswehry, a w 1974 przeszedł w stan spoczynku.

Bibliografia

  • Bogusław Wołoszański, Honor żołnierza 1939, 2009, ISBN 978-83-89344-58-8.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

DEU EK 2 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
DEU EK 1 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
DEU DK Gold BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
DEU EK Ritter oak BAR.svg
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (III Rzesza).