Ruggero Settimo

Ruggero Settimo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia19 maja 1778
Palermo
Data i miejsce śmierci2 maja 1863
Malta
Zawód, zajęciepolityk, dyplomata, kontradmirał
Narodowośćwłoska

Ruggero Settimo także Ruggiero Sèttimo (ur. 19 maja 1778 w Palermo, zm. 2 maja c na Malcie) – włoski polityk, dyplomata, kontradmirał floty sycylijskiej[1].

Był oficerem i zajmował stanowiska dowódcze we flocie Ferdynanda I Burbona. Wycofany ze służby (1811), był jednym z czołowych przedstawicieli sycylijskiej partii liberalnej i wspierał skrzydło, na czele którego stał książę Castelnuovo. Minister Marynarki Wojennej (1812-13) i Wojny (1813-14), w 1820 r. brał udział w powstaniach i był członkiem tymczasowej junty rządowej. Po powrocie Burbonów powrócił do życia prywatnego, a działalność polityczną wznowił w 1848 r., kiedy to, gdy wybuchła rewolucja w Palermo, został szefem rządu tymczasowego, który ogłosił upadek Ferdynanda I i ofiarował koronę dynastii sabaudzkiej. Przebywał na emigracji na Malcie w okresie Restauracji (1849), w 1861 r. został senatorem[1].

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Ruggero Settimo.jpg
L'immagine si trova nel libro: I liberatori Glorie e figure del Risorgimento di Pasquale de Luca, stampato dall'Istituto Italiano di Arti Grafiche- Editore di Bergamo nel 1909