Rumień wielopostaciowy

Rumień wielopostaciowy
erythema multiforme
ICD-10L51
L51.0Niepęcherzowy rumień wielopostaciowy
L51.1Pęcherzowy rumień wielopostaciowy
L51.2Toksyczna nekroliza naskórka
L51.8Inny rumień wielopostaciowy
L51.9Rumień wielopostaciowy nieokreślony
Rumień wielopostaciowy w reakcji na antybiotyk
Zespół Stevensa-Johnsona

Rumień wielopostaciowy, EM (od łac. i ang. erythema multiforme) – zespół nadwrażliwości, o różnym nasileniu, na różnorodne czynniki (infekcyjne, chemiczne, leki).

W zależności od przebiegu rozróżnia się trzy formy:

  • rumień wielopostaciowy mniejszy (erythema multiforme minor) – rumieniowo-obrzękowe zmiany, zwykle w kształcie pierścieni znajdujące się na dystalnych częściach kończyn, choć mogą również zajmować skórę innych okolic oraz błony śluzowe. Zmiany często się z sobą zlewają. W obrębie zmian mogą pojawiać się pęcherze, które – pękając – tworzą nadżerki.
  • zespół Stevensa-Johnsona (erythema multiforme major), ZSJ, SJS (od ang. Stevens-Johnson syndrome) – zmianami pierwotnymi są nietrwałe pęcherze pojawiające się na błonach śluzowych, głównie jamy ustnej i narządów płciowych. Pęcherze, pękając, tworzą bolesne nadżerki. Chorobie towarzyszą niespecyficzne objawy ogólne (gorączka, bóle stawowe). Częstość występowania to od 1 do 3 przypadków na milion osób na rok. Umieralność wynosi około 5%[1].
  • toksyczną nekrolizę naskórka – najcięższa z postaci rumienia wielopostaciowego. Objawia się erytrodermią. Na skórze pojawiają się pęcherze podnaskórkowe, które po pęknięciu tworzą sączące nadżerki, a naskórek spełza całymi płatami („jak mokra bibuła po szybie”). Częstość występowania to 1–1,4 przypadku na milion osób na rok. Umieralność wynosi od 30% do 35%[1].

Leczenie zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznej nekrolizy naskórka

  • intensywny nadzór w ośrodku leczenia oparzeń
  • kontrola równowagi elektrolitowej i gospodarki wodnej (zmiany chorobowe powodują utratę wody i elektrolitów)
  • plazmafereza, duże dawki immunoglobulin (400/kg/dobę) i cyklosporyny
  • podawanie kortykosteroidów (opinie podzielone; według pracy Fine zaleca się 1–2 mg/kg/d prednizonu, pod warunkiem podania w ciągu pierwszych 72 godzin od wystąpienia objawów)

Rumień wielopostaciowy bywa jednym z niepożądanych skutków stosowania wielu leków z różnych grup, w tym sulfonamidów (mogą powodować zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczną nekrolizę naskórka)[2], barbituranów, salicylanów.

Przypisy

  1. a b Zespoły Stevens-Johnsona i Lyella – występowanie, patogeneza, obraz kliniczny i zasady postępowania – Andrzej Dziedziczko, Michał Przybyszewski, Andrzej Kuźmiński (Katedra i Klinika Alergologii i Chorób Wewnętrznych, Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu)
  2. Ernst Mutschler: Kompendium farmakologii i toksykologii Mutschlera. Wrocław: MedPharm Polska, 2008, s. 389. ISBN 978-83-60466-42-1.

Bibliografia

  • Jabłońska, Stefania; Majewski, Sławomir: Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006. ISBN 83-200-3367-5.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Erythema multiforme.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Estreya z angielskiej Wikipedii, Licencja: CC BY 2.5
Photographer: Alicia Williams en:User:Estreya, Erythema multiform is a rash that appears as an auto-immune response to a predisposing agent: a bacteria, an immunization, an antibiotic, etc. Here my daughter, Alba (age 2-1/2 years), shows her response to amoxicillin on 8 February 2007. Estreya 15:13, 9 February 2007 (UTC)
Steven Johnsons Syndrome.jpg
This picture was taken by me of my two year old daughter. This was taken on the third day after presentation of the rash. The initial stage of the rash appeared to look like chicken pox, the second day it looked like hives, the third day it was varied all over her body, from red and target like, to pink welts, to the purple rash beneath the skin that did not blanch when pressed, as shown in this picture. The suspected, not confirmed, cause of this is a delayed severe allergic reaction to penicillin antibiotics. On Day 9 of the 10 day antibiotic treatment the rash occurred. She is currently being treated with corticosteroids, a controversial treatment, but in light of the consequences of letting it go untreated, I felt it was worth it. She is responding well so far and the rash is disappearing. Another thing to mention is that she was having trouble walking the night before I took her to the doctor. Apparently this syndrome also can affect the joints.Kaleysmom71 19:23, 18 February 2007 (UTC)