Rumours

Rumours
Okładka
Album studyjny zespołu Fleetwood Mac
Wydany

4 lutego 1977

Nagrywany

luty - sierpień 1976
Criteria Studios, Miami
Record Plant Studios, Sausalito/Los Angeles
Zellerbach Auditorium, Berkeley
Wally Heider Studios, San Francisco
Davlen Recording Studio, północne Hollywood

Gatunek

pop, rock, soft rock[1]

Długość

40:03

Wydawnictwo

Warner Bros.

Producent

Ken Caillat, Richard Dashut, Fleetwood Mac[1]

Oceny
Album po albumie
Fleetwood Mac
(1975)		Rumours
(1977)		Tusk
(1979)

Rumours – jedenasty album studyjny zespołu Fleetwood Mac, wydany w lutym 1977 roku. Jest jednym z najlepszych albumów w historii zespołu i bywa uważany za najlepszy z nich. Prezentuje on ten sam skład grupy, który pojawił się na płycie Fleetwood Mac z 1975 roku.

Płyta w roku 1977 osiągnęła najwyższe notowania na amerykańskiej i brytyjskiej liście przebojów. Utwory "Go Your Own Way", "Dreams", "Don't Stop" i "You Make Loving Fun" były wydane jako single.

Zespół chciał rozszerzyć swój sukces komercyjny po wydaniu Fleetwood Mac (1975), ale po rozpoczęciu nagrań do Rumours sytuację komplikowały problemy w relacjach poszczególnych członków grupy. Przy nagrywaniu albumu często dochodziło do konfliktów, które opisywane były w tekstach piosenek. Zainspirowany muzyką pop, zespół używał kombinacji akustycznych i elektrycznych instrumentów. Ostateczne miksowanie krążka zakończyło się w grudniu 1976 roku. Po wydaniu albumu na początku roku 1977 grupa rozpoczęła światową trasę koncertową promującą Rumours.

Rumours zdobył wyjątkowe uznanie krytyków muzycznych i był chwalony głównie za jakość produkcji i harmonie wokalne, prowadzone przez Stevie Nicks, Christine McVie i Lindseya Buckinghama. Album zainspirował wielu muzyków wykonujących wiele różnych gatunków muzycznych. Jest często uważany za najlepszą płytę i opus magnum Fleetwood Mac oraz pojawił się na wielu listach najlepszych albumów lat 70. XX wieku, a także wszech czasów według krytyków[3]. W 2018 roku został włączony do zbiorów Narodowego Zbioru Nagrań Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych[3].

W 2004, Rumours został zremiksowany na nowo, oraz dodany do niego został dodatkowy utwór, "Silver Springs", który pierwotnie miał pojawić się na albumie już w 1977, ale uznano, że nie pasuje do reszty utworów. Trzypłytowa reedycja albumu wydana została 29 stycznia 2013 przez Warner Bros. Records. Ta wersja krążka zawiera także pierwsze dema piosenek i ich wykonania koncertowe z trasy promocyjnej[4].

Rumours jest jednym z najlepiej sprzedających się albumów rockowych, od dnia premiery do 2007 roku sprzedano ponad 30 milionów kopii na całym świecie[5]. Magazyn Rolling Stone uplasował album jako 25. na liście 500 albumów wszech czasów[6].

23 lutego 1978 odbyła się dwudziesta ceremonia Grammy Awards za najlepsze muzyczne osiągnięcia roku 1977, na której album Rumours otrzymał nagrodę w kategorii najlepszego albumu roku[7].

Tło

W lipcu 1975, dziesiąty album Fleetwood Mac osiągnął niespodziewany sukces, osiągając pierwsze miejsce amerykańskiej listy przebojów w 1976. Główny singel z tej płyty, "Rhiannon", był często prezentowany w stacjach radiowych. W tym czasie w skład grupy wchodzili: wokalistka Stevie Nicks, gitarzysta i wokalista Lindsey Buckingham, klawiszowiec i wokalistka Christine McVie, basista John McVie i perkusista Mick Fleetwood. Po sześciu miesiącach nieustannego koncertowania, John i Christine McVie rozwiedli się po sześciu latach małżeństwa[8]. Para wkrótce przestała ze sobą rozmawiać i odzywała się do siebie tylko wtedy, gdy trzeba było omówić projekty muzyczne[9]. Buckingham i Nicks – którzy dołączyli do zespołu przed nagrywaniem Fleetwood Mac, po tym, gdy gitarzysta Bob Welch opuścił grupę[10] – byli w tym czasie w skomplikowanej relacji, która prowadziła do ich częstych kłótni. Para przerywała konflikty, kiedy pracowała nad piosenkami[11]. Mick Fleetwood miał problemy natury prywatnej, kiedy odkrył, że jego żona Jenny miała romans z jego najlepszym przyjacielem[12].

Prasa, która dążyła do zdobycia każdej informacji o zespole, opisywała wiele niewiarygodnych historii. Christine McVie miała według niektórych magazynów leżeć w szpitalu z poważną chorobą, natomiast Nicks i Buckingham zostali uznani za rodziców córki Fleetwooda, Lucy, gdy zgodzili się na wspólną sesję zdjęciową z dziewczynką. Prasa opublikowała także plotki o powrocie do zespołu oryginalnych członków, Petera Greena, Danny'ego Kirwana i Jeremy'ego Spencera na trasę koncertową z okazji dziesiątej rocznicy powstania grupy[13]. Pomimo fałszywych doniesień, zespół nie zmienił swojego składu, mimo iż była taka możliwość. Członkowie nie mieli jednak czasu na określenie warunków, na jakich podstawie niektórzy mieliby podjąć decyzję o odejściu, ponieważ nagrania do nowego albumu miały zacząć się już niedługo[9]. Fleetwood zauważył, że każdy z członków grupy bardzo poświęcał się emocjonalnie, aby tylko podjąć pracę w studiu[14]. We wczesnym 1976, zespół stworzył kilka nowych utworów na Florydzie[15]. Założyciele zespołu, Mick Fleetwood i John McVie, zdecydowali się na wybór ich poprzedniego producenta, Keitha Olsena, ponieważ ten kładł mniejszy nacisk na sekcję rytmiczną. Aby reprezentować interesy grupy, perkusista i basista założyli spółkę zwaną Seedy Management[16].

Lista utworów

Wydanie oryginalne

Strona A

Lp.TytułMuzyka i tekstCzas
1"Second Hand News"Lindsey Buckingham2:43
2"Dreams"Stevie Nicks4:14
3"Never Going Back Again"Buckingham4:02
4"Don't Stop"Christine McVie2:14
5"Go Your Own Way"Buckingham3:38
6"Songbird"C. McVie3:20

Strona B

Lp.TytułMuzyka i tekstCzas
1"The Chain"Nicks, C. McVie, Buckingham, John McVie, Mick Fleetwood4:28
2"You Make Loving Fun"C. McVie3:31
3"I Don't Want To Know"Nicks3:31
4"Oh Daddy"C. McVie3:54
5"Gold Dust Woman"Nicks4:51

Reedycja z 2004 roku

  1. "Second Hand News" – 2:43
  2. "Dreams" – 4:14
  3. "Never Going Back Again" – 2:02
  4. "Don't Stop" – 3:11
  5. "Go Your Own Way" – 3:38
  6. "Songbird" – 3:20
  7. "Silver Springs" – 4:33
  8. "The Chain" – 4:28
  9. "You Make Loving Fun" – 3:31
  10. "I Don't Want to Know" – 3:11
  11. "Oh Daddy" – 3:54
  12. "Gold Dust Woman" – 4:51

Dysk bonusowy

  1. "Second Hand News" – 2:47
  2. "Dreams" – 4:21
  3. "Brushes – 2:50
  4. "Don't Stop" – 3:33
  5. "Go Your Own Way" – 3:06
  6. "Songbird" – 3:11
  7. "Silver Springs" – 6:07
  8. "You Make Loving Fun" – 4:56
  9. "Gold Dust Woman #1" – 5:02
  10. "Oh Daddy" – 3:58
  11. "Think About It" – 2:55
  12. "Never Going Back Again" – 1:56
  13. "Planets of the Universe" – 3:18
  14. "Butter Cookie (Keep Me There)" – 2:11
  15. "Gold Dust Woman" – 5:01
  16. "Doesn't Anything Last" – 1:10
  17. "Mic the Screecher" – 0:59
  18. "For Duster (The Blues)" – 4:26

Wykonawcy

Miejsca na listach przebojów

Lista (1977–78)Pozycja
Australian Kent Music Report[17]1
Austrian Albums Chart[18]25
Canadian RPM Albums Chart[19]1
Dutch Albums Chart[20]1
French SNEP Albums Chart[21]13
Japanese Oricon LPs Chart[22]33
New Zealand Albums Chart[23]1
Norwegian VG-lista Albums Chart[24]17
South African Albums Chart[25]1
Swedish Albums Chart[26]19
UK Albums Chart[27]1
US Billboard 200[28]1
US Billboard Catalog Albums[28]1
West German Media Control Albums Chart[29]6

Przypisy

  1. ↑ a b c Stephen Thomas Erlewine: "Rumours" Album Review. [dostęp 2016-10-22]. (ang.).
  2. ↑ Fleetwood Mac, "Rumours". Rolling Stone. [dostęp 2016-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-20)]. (ang.).
  3. ↑ a b kc: Złe dobrego początki. 45 lat płyty "Rumours" zespołu Fleetwood Mac. polskieradio.pl, 4 lutego 2022. [dostęp 2022-02-04].
  4. ↑ Fleetwood Mac Pack Live Favorites Into 'Rumours' Reissue – Album Premiere. Rolling Stone, 25 stycznia 2013. [dostęp 2016-10-22]. (ang.).
  5. ↑ Daryl Easlea: Fleetwood Mac, Rumours. bbc.co.uk, 2007-12-14. [dostęp 2009-01-21]. (ang.).
  6. ↑ Rolling Stone (USA) Lists - The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
  7. ↑ Grammy Rewind: 20th Annual Grammy Awards. [dostęp 2016-08-28].
  8. ↑ Crowe, Cameron: The True Life Confessions of Fleetwood Mac. Wyd. 235. Rolling Stone, 24 marca 1977.
  9. ↑ a b Classic Albums, ok. 09:15–11:50
  10. ↑ Classic Albums, ok. 01:25–02:35
  11. ↑ Classic Albums, ok. 05:20–05:30
  12. ↑ Classic Albums, ok. 22:20–23:45
  13. ↑ Brunning, s. 108
  14. ↑ Rooksby, s. 59
  15. ↑ Brackett, s. 118
  16. ↑ Brunning, s. 111
  17. ↑ 3 Times 2 For Warner's. Billboard, 30 kwietnia 1977, s. 95. (ang.).
  18. ↑ austriancharts.at Fleetwood Mac – Rumours. Hung Medien. [dostęp 2016-10-23]. (niem.).
  19. ↑ Top Albums/CDs – Volume 32, No. 12. RPM, 15 grudnia 1979. [dostęp 2016-10-23]. (ang.).
  20. ↑ dutchcharts.nl Fleetwood Mac – Rumours. MegaCharts. [dostęp 2016-10-23]. (niderl.).
  21. ↑ InfoDisc : Tous les Albums classés par Artiste > Choisir Un Artiste Dans la Liste. infodisc.fr. [dostęp 2016-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (fr.).
  22. ↑ Oricon Album Chart Book: Complete Edition 1970–2005. Oricon Entertainment, 2006. ISBN 4-87131-077-9.
  23. ↑ charts.org.nz Fleetwood Mac – Rumours. Recording Industry Association of New Zealand. [dostęp 2016-10-23].
  24. ↑ norwegiancharts.com Fleetwood Mac – Rumours. VG-lista. [dostęp 2016-10-23].
  25. ↑ Warner Bros. Records (25 lutego 1978). "Rumours [Data]".Billboard. s. SW-15.
  26. ↑ swedishcharts.com Fleetwood Mac – Rumours. [dostęp 2016-10-23]. (ang.).
  27. ↑ Fleetwood Mac > Artists > Official Charts. UK Albums Chart. [dostęp 2016-10-23]. (ang.).
  28. ↑ a b Fleetwood Mac Chart History. Billboard Magazine. [dostęp 2016-10-23]. (ang.).
  29. ↑ Album Search: Fleetwood Mac – Rumours. Media Control. [dostęp 2016-10-23]. (niem.).

Media użyte na tej stronie

5 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Behnam N, Licencja: CC BY 2.5
5/5 stars used for ratings on en.wikipedia
Rumours.png
Rumours - Fleetwood Mac letters