Rurōni Kenshin

Kenshin
jap. るろうに剣心 -明治剣客浪漫譚-
(Rurōni Kenshin -Meiji kenkaku rōmantan-)
Gatunekakcja, komedia, dramat historyczny, fantasy, romans
Manga
AutorNobuhiro Watsuki
WydawcaShūeisha
Polski wydawcaEgmont Polska
Odbiorcyshōnen
Drukowana wShūkan Shōnen Jump
Wydawana11 kwietnia 1994 – 4 listopada 1999
Liczba tomów28
Telewizyjny serial anime
ReżyserKazuhiro Furuhashi
ScenariuszMichiru Shimada
Yoshiyuki Suga
Akemi Omode
Nobuaki Kishima
Michiko Yokote
Masashi Sogo
MuzykaNoriyuki Asakura
StudioGallop (odc. 1-66)
Studio Deen (odc. 66-95)
Stacja telewizyjnaFuji TV, Animax
Premierowa emisja10 stycznia 1996 – 8 września 1998
Liczba odcinków95
Powieść
Rurouni Kenshin: Voyage to the Moon World
AutorKaoru Shizuka
ArtystaNobuhiro Watsuki
WydawcaShūeisha
Drukowana wJump Novel
Wydana10 października 1996
Film animowany
Rurōni Kenshin: The Motion Picture
(Rurouni Kenshin: Ishin Shishi no Requiem)
ReżyserHatsuki Tsuji
ScenariuszShin'ichi Tsuji
Yukiyoshi Ohashi
ProducentJun’ichirō Hisaita
Ryūzō Shirakawa
MuzykaTarō Iwashiro
StudioGallop
Wydany20 grudnia 1997
Czas trwania90 min.
OVA
Tsuioku-hen
ReżyserKazuhiro Furuhashi
ScenariuszMasashi Sogo
StudioStudio Deen
Liczba odcinków4
Data wydania20 lutego – 22 września 1999
Czas trwania30 min./odc.
OVA
Seisō-hen
ReżyserKazuhiro Furuhashi
ScenariuszReiko Yoshida
StudioStudio Deen
Liczba odcinków2
Data wydania12 grudnia 2001
Czas trwania35 min./odc.
OVA
Shin Kyōto-hen
ReżyserKazuhiro Furuhashi
ScenariuszMari Okada
StudioStudio Deen
Liczba odcinków2
Data wydania17 grudnia 2011 –
23 czerwca 2012

Kenshin (jap. るろうに剣心 -明治剣客浪漫譚- Rurōni Kenshin -Meiji kenkaku rōmantan-) – shōnen manga autorstwa Nobuhiro Watsuki, publikowana na łamach czasopisma Shūkan Shōnen Jump wydawnictwa Shūeisha w latach 1994-1999. Opowiada o losach Kenshina Himury, byłego szermierza i zabójcy stojącego po stronie rojalistów w czasie bakumatsu.

Na jej podstawie powstała 95-odcinkowa seria anime, trzy serie OVA oraz pięć filmów aktorskich. W planach jest także kolejna adaptacja w formie anime.

W Polsce wydawnictwo Egmont wydało 12 z 28 tomów mangi.

Fabuła

Kenshin Himura to słynny zabójca Hitokiri Battousai ( Krwawa Klinga), a obecnie 28-letni rōnin. Jest mistrzem stylu Hiten Mitsurugi-ryu służącego do walki z wieloma przeciwnikami. Kenshin uważa, iż przelał zbyt wiele krwi, poprzysiągł więc sobie więcej nie zabijać. Nosi Sakabatō, czyli miecz z odwróconym ostrzem (tępa głownia, ostrzona przeciwległa krawędź). Himura trafia do Tokio, gdzie poznaje Kaoru Kamiyę, właścicielkę małego dojo, opuszczonego z powodu zbója podającego się za Zabójcę Battosai i mordującego ludzi w imieniu Kamiya Dojo. Kenshin pomaga Kaoru pokonać złoczyńców i przywrócić dobre imię szkoły, lecz dowiaduje się o krwawej przeszłości Kenshina. Nie zważając na nią proponuje by zatrzymał się w jej domu. Udaje im się pozyskać pierwszego ucznia ponownie otwartego dojo, zaprzyjaźnić się i zawrócić na dobrą drogę awanturnika Sagara Sanosuke, a także pomóc młodemu Yutaro. Nie potrafi zostawić potrzebujących bez pomocy, zmaga się zarówno z przeciwnikami jak i z cieniami swojej przeszłości.

Postacie

  • Kenshin Himura (jap. 緋村 剣心 Himura Kenshin) – były zabójca, znany także jako Hitokiri Battousai (pol. Zabójca Battosai), wędrujący po Japonii szermierz, który niosąc pomoc innym, chce odkupić swoje winy. Podczas swego pobytu w Tokio, spotyka młodą dziewczynę o imieniu Kaoru Kamiya. Następnie ratuje jej życie i razem z nią zamieszkuje w Kamiya Dojo.
Seiyū: Mayo Suzukaze[1]
  • Kaoru Kamiya (jap. 神谷 薫 Kamiya Kaoru) – nauczyciel kendo w Kamiya Kasshin-Ryū Dojo. Jej szkoła zaczęła tracić uczniów, gdy bandyta Gohei Hiruma zaczął zabijać ludzi podszywając się pod Zabójcę Battosai ze szkoły Kamiya Kasshin. Następnie Kaoru mierzy się z nim, lecz przegrywa. Życie ratuje jej prawdziwy Zabójca Battosai; Kenshin Himura, który zamieszkuje w jej dojo. Niedługo potem, pierwszym nowym uczniem Kaoru zostaje Yahiko Myōjin.
Seiyū: Miki Fujitani[1]
  • Sanosuke Sagara (jap. 相楽 左之助 Sagara Sanosuke) – były członek Sekihotai, awanturnik. Przez braci Hiruma, wyzywa Himurę na pojedynek. Po przegranej walce, zamieszkuje w Kamiya Dojo, jako przyjaciel Kenshina.
Seiyū: Yūji Ueda[1]
  • Yahiko Myōjin (jap. 明神 弥彦 Myōjin Yahiko)
Seiyū: Miina Tominaga[1]
  • Misao Makimachi (jap. 巻町 操 Makimachi Misao)
Seiyū: Tomo Sakurai[1]
  • Aoshi Shinomori (jap. 四乃森 蒼紫 Shinomori Aoshi)
Seiyū: Yoshito Yasuhara[1]
  • Makoto Shishio (jap. 志々雄 真実 Shishio Makoto)
Seiyū: Masanori Ikeda[1]
  • Hajime Saitō (jap. 斎藤 一 Saitō Hajime)
Seiyū: Hirotaka Suzuoki (seria i ova)[2], Ken Narita (ova Shin Kyōto-hen)[1]

Manga

Pierwszy rozdział mangi autorstwa Nobuhiro Watsuki ukazał się w 19. numerze „Shūkan Shōnen Jump”, 25 kwietnia 1994 roku[3], a kolejne rozdziały publikowane były do 21 września 1999 roku (43. numeru)[4][5]. 255 rozdziałów zostało zebranych i opublikowanych w 28 tomach tankōbon przez Shueishę, przy czym pierwszy tom został wydany 9 września 1994 roku, a ostatni 4 listopada 1999 roku[6][7]. W lipcu 2006 roku Shūeisha rozpoczęło ponowne wydawanie serii w dwudziestu dwóch tomach specjalnej edycji kanzenban. Jeden rozdział kontynuujący serię, który przedstawiał historię Yahiko Myōjina – Yahiko no sakabatō (jap. 弥彦の逆刃刀), został pierwotnie opublikowany w „Shūkan Shōnen Jump” po zakończeniu publikacji oryginalnej serii. Pominięty w oryginalnych tomach, został dodany jako dodatek do wydania kanzenban[8].

W grudniu 2011 roku wydawnictwo Shūeisha ogłosiło, że Watsuki przerwie swoją ówcześnie tworzoną serię Embalming: The Another Tale of Frankenstein, aby rozpocząć reboot mangi Rurōni Kenshin, zatytułowany Rurōni Kenshin -Cinema-ban- (jap. るろうに剣心 -キネマ版- Rurōni Kenshin -Kinema-ban-), w celu promocji filmu. Pierwszy rozdział mangi ukazał się w czerwcowym numerze „Jump Square”, które ukazało się 2 maja 2012 roku[9], a ostatni w lipcowym wydaniu z 4 czerwca 2013 roku[10]. Reboot przedstawia bitwy ukazane w pierwszym filmie aktorskim. Kolejny specjalny rozdział, zatytułowany Rurōni Kenshin: Meiji Swordsman Romantic Story: Chapter 0, został opublikowany w „Shūkan Shōnen Jump” w sierpniu 2012 roku. Posłużył jako prolog do Rurōni Kenshin -Cinema-ban- i został zawarty w pierwszym tomie tej mangi[11]. W 2014 roku Watsuki napisał dla „Jump Square” dwurozdziałowy spin-off, zatytułowany Honō o suberu -Rurouni Kenshin uramaku- (jap. 炎を統べる -るろうに剣心・裏幕-), który opowiadał jak Shishio spotkał Yumi i utworzył Juppongatana[12][13].

Sequel mangi, pt. Rurōni Kenshin -Meiji Kenkaku Rōmantan Hokkaidō-hen- (jap. るろうに剣心 -明治剣客浪漫譚・北海道編-), rozpoczął swoją publikację 4 września 2017 roku w październikowym wydaniu magazynu „Jump Square”[14]. Autorami tej serii jest Watsuki oraz Kaoru Kurosaki[15]. W grudniu 2017 roku wydawanie mangi zostało tymczasowo wstrzymane po tym, jak Watsuki został oskarżony o posiadanie pornografii dziecięcej[15]. Publikację wznowiono w czerwcu 2018 roku[15].

Anime

Ma podstawie mangi powstała seria anime, za produkcję której odpowiadały studia Gallop oraz Deen[2]. Za reżyserię odpowiadał Kazuhiro Furuhashi, natomiast za scenariusze odpowiedzialni byli Michiru Shimada, Yoshiyuki Suga, Akemi Omode, Nobuaki Kishima, Michiko Yokote oraz Masashi Sogo; muzykę skomponował Noriyuki Asakura[2]. Seria w Japonii była emitowana na Fuji TV i Animax[2].

OVA

Tsuioku-hen

Z mangą i anime związana jest także czteroodcinkowa seria OVA, zatytułowana Rurōni Kenshin: Meiji kenkaku romantan: Tsuioku-hen (jap. るろうに剣心 明治剣客浪漫譚 追憶編), która została wydana pierwotnie na kasetach VHS od 20 lutego do 22 września 1999[16][17][18].

N/oTytuł odcinka[18]Premiera
1Kiru otoko
(斬る男) 		20 lutego 1999[16]
2Mayoi neko
(迷い猫) 		21 kwietnia 1999[19]
3Yoinosatoyama
(宵里山) 		19 czerwca 1999[20]
4Jūji kizu
(十字傷) 		22 września 1999[17]
Seisō-hen

Wyprodukowano także dwuodcinkową serię OVA zatytułowaną Rurōni Kenshin: Meiji kenkaku romantan: Seisō-hen (jap. るろうに剣心 明治剣客浪漫譚 星霜編)[18].

Shin Kyōto-hen

W kwietniu 2011 roku w czerwcowym numerze czasopisma Jump Square wydawnictwa Shūeisha ogłoszono powstawanie nowej adaptacji mangi[21]. Projekt ten stanowi remake rozdziałów mangi i odcinków wcześniejszej adaptacji anime przedstawiających wątek rozgrywający się w Kioto, przedstawiający starcie Kenshina Himury z Makoto Shishio; podjęto jednak decyzję, że opowieść zostanie pokazana z perspektywy postaci Misao Makimachi[22]. Odcinki tej serii OVA zostały wyprodukowane przez Studio Deen[22]. Reżyserem serii został Kazuhiro Furuhashi, za muzykę skomponował Noriyuki Asakura, za scenariusze odpowiadała Mari Okada, a projekty postaci przygotował Hiromitsu Hagiwara[22]. Do swych ról powróciła prawie cała dotychczasowa obsada z jednym wyjątkiem – w roli Hajime Saitō został obsadzony Ken Narita[22]. Seria ta składa się z dwóch odcinków i jest zatytułowana Shin Kyōto-hen (jap. 新京都編)[1].

Pierwszy odcinek, trwający 45 minut i zatytułowany Shin Kyōto-hen zenpen: Homura no ori (jap. 新京都編 前編『焔の獄』), miał swoją premierę 17 grudnia 2011 w japońskich kinach, a następnie wydany na Blu-ray i DVD 21 marca 2012 roku[18][23][24]. Drugi odcinek, zatytułowany Shin Kyōto-hen kōhen: Hikari no saezuri (jap. 新京都編 後編『光の囀』), miał swoją premierę 23 czerwca 2012 w japońskich kinach, a następnie wydany na Blu-ray i DVD 22 sierpnia 2012 roku[25][26][18].

Nowa adaptacja

18 grudnia 2021 roku, podczas internetowego wydarzenia Jump Festa ’22 organizowanego przez wydawnictwo Shūeisha ogłoszono, że manga Kenshin zostanie ponownie zekranizowana w formie serii telewizyjnej, za którą odpowiada Liden Films[15][27].

Ścieżka dźwiękowa

OdcinkiTytułWykonawcaŹródło
Czołówka
1–38„Sobakasu” (jap. そばかす)Judy and Mary[28]
39–82„1/2”Makoto Kawamoto
83–95„Kimi ni fureru dake de” (jap. 君に触れるだけで)CURIO
Napisy końcowe
1–12„Tactics”The yellow monkey[29]
13–27„Namida wa shitteiru” (jap. 涙は知っている)Mayo Suzukaze
28–38„Heart of Sword ~yoake mae~” (jap. Heart of Sword ~夜明け前~)T.M.Revolution
39–49„The Fourth Avenue Cafe”L'Arc～en～Ciel
50–66„It's Gonna Rain!”Bonnie Pink
67–82„1/3 no junjō na kanjō” (jap. 1/3の純情な感情)SIAM SHADE
83–95„DAME!” (jap. ダメ！)Be-B

Live action

28 czerwca 2011 roku ogłoszono plany powstania filmowej adaptacji mangi[30]. Producentem filmu było Warner Bros. oraz Studio Swan. Film został wyreżyserowany przez Keishi Ōtomo, a w rolach głównych wystąpili Takeru Satō (znany z Kamen Rider Den-O) jako Kenshin, Munetaka Aoki jako Sanosuke Sagara i Emi Takei jako Kaoru[31]. Miał swoją premierę 25 sierpnia 2012 roku w Japonii.

W sierpniu 2013 roku ogłoszono, że dwa sequele zostaną nakręcone jednocześnie, z planowaną premierą w 2014 roku. Kyōto taika-hen i Densetsu no saigo-hen są adaptacją łuku fabularnego „Kyoto” z mangi[32][33].

2 kwietnia 2019 roku ogłoszono, że latem 2020 roku nastąpi premiera dwóch kolejnych filmów[34]. Ostatecznie premiera została przesunięta na wiosnę 2021 roku z powodu pandemii COVID-19[35]. W Japonii Rurōni Kenshin: Saishūshō – The Final miał swoją premierę 23 kwietnia 2021 roku, a Rurōni Kenshin: Saishūshō – The Beginning – 4 czerwca[36].

Lista filmów

Produkcje sceniczne

Takarazuka Revue wystawił musical oparty na mandze. Za reżyserię i scenariusz odpowiadał Shūichirō Koike. Seina Sagiri wcieliła się w rolę Kenshina, a Miyu Sakihi w rolę Kaoru. Musical był wystawiany od 1 kwietnia do 8 maja 2016 roku[37].

W 2018 roku wystawiony został spektakl teatralny w teatrze Shinbashi Enbujō w Tokio (od 11 października do 7 listopada) i teatrze Shōchikuza w Osace (od 15 do 24 listopada). Seina Sagiri ponownie wcieliła się w rolę Kenshina, a Moka Kamishiraishi wystąpiła w roli Kaoru. Kanō Sōzaburō, oryginalna postać wprowadzona w poprzednim musicalu, pojawiła się ponownie, a w jej roli wystąpiła Mitsuru Matsuoka. Za reżyserię i scenariusz odpowiadał Shūichirō Koike[38].

W 2020 roku planowano wystawić musicalową adaptację łuku fabularnego „Kyoto” z mangi, która miała być wystawiona od listopada do grudnia 2020 roku w IHI Stage Around Tokyo. W rolach głównych mieli wystąpić Teppei Koike jako Kenshin Himura i Mario Kuroba jako antagonista Makoto Shishio. Shūichirō Koike ponownie został reżyserem i scenarzystą sztuki[39]. Musical został odwołany z powodu pandemii COVID-19[40].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i New Rurouni Kenshin to Be 2-Part Shin Kyoto Video Anime. Anime News Network, 2011-08-20. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  2. ↑ a b c d 「るろうに剣心」Staff&Cast. kenshin-tv.com. [dostęp 2022-02-10]. (jap.).
  3. ↑ 週刊少年ジャンプ 1994年(平成6年)19 表紙=和月伸宏「るろうに剣心」. mandarake.co.jp. [dostęp 2021-06-18]. (jap.).
  4. ↑ 週刊少年ジャンプ 1999年(平成11年)43 表紙=岸本斉史「NARUTO」. mandarake.co.jp. [dostęp 2021-06-18]. (jap.).
  5. ↑ ヒカルの碁」「るろ剣」「封神演義」「I"ｓ」――「NARUTO」が始まった1999年の「週刊少年ジャンプ」 デジタル版が無料配信！. itmedia.co.jp. [dostęp 2021-06-18]. (jap.).
  6. ↑ るろうに剣心 1. shueisha.co.jp. [dostęp 2021-06-18]. (jap.).
  7. ↑ るろうに剣心 28. shueisha.co.jp. [dostęp 2021-06-18]. (jap.).
  8. ↑ るろうに剣心 完全版 22. shueisha.co.jp. [dostęp 2021-06-18]. (jap.).
  9. ↑ Rurouni Kenshin Manga Series to Return in Japan in May. Anime News Network. [dostęp 2021-06-18]. (ang.).
  10. ↑ Rurouni Kenshin: Restoration Manga to End on Tuesday. Anime News Network. [dostęp 2021-06-18]. (ang.).
  11. ↑ Rurouni Kenshin Manga's "Chapter 0" to Run in Shonen Jump. Anime News Network. [dostęp 2021-06-18]. (ang.).
  12. ↑ New Rurouni Kenshin Manga Spinoff to Be About Enemy Characters. Anime News Network. [dostęp 2021-06-18]. (ang.).
  13. ↑ Viz's Shonen Jump to Publish Rurouni Kenshin's Shishio Spinoff. Anime News Network. [dostęp 2021-06-18]. (ang.).
  14. ↑ "Rurouni Kenshin" Hokkaido Arc Manga Prepares To Launch. crunchyroll.com. [dostęp 2021-06-18]. (ang.).
  15. ↑ a b c d Rurouni Kenshin Gets New TV Anime by Liden Films. Anime News Network, 2021-12-19. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  16. ↑ a b るろうに剣心 ～明治剣客浪漫譚～ 追憶編 第一幕 「斬る男」. suruga-ya.jp. [dostęp 2022-02-08]. (jap.).
  17. ↑ a b るろうに剣心 ～明治剣客浪漫譚～ 追憶編 第四幕 「十字傷」. suruga-ya.jp. [dostęp 2022-02-08]. (jap.).
  18. ↑ a b c d e 「るろうに剣心」実写版3作品や原作のその後描くOVAが一挙放送. natalie.mu, 2015-07-04. [dostęp 2022-02-08]. (jap.).
  19. ↑ るろうに剣心 ～明治剣客浪漫譚～ 追憶編 第二幕 「迷い猫」. suruga-ya.jp. [dostęp 2022-02-08]. (jap.).
  20. ↑ るろうに剣心 ～明治剣客浪漫譚～ 追憶編 第三幕 「宵里山」. suruga-ya.jp. [dostęp 2022-02-08]. (jap.).
  21. ↑ Egan Loo: Anime News Network April 18. Anime News Network, 2011-04-18. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  22. ↑ a b c d New Rurouni Kenshin Anime's Part I Promo Video Streamed. Anime News Network, 2011-11-28. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  23. ↑ New Rurouni Kenshin Anime's Part I Slated for December 17 (Updated). Anime News Network, 2011-11-01. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  24. ↑ New Rurouni Kenshin Anime's 1st BD/DVD Volume Titled, Dated. Anime News Network, 2011-11-01. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  25. ↑ New Rurouni Kenshin Anime's Part II Promo Streamed. Anime News Network, 2012-06-05. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  26. ↑ New Rurouni Kenshin Anime's Part II Slated for June 23. Anime News Network, 2012-05-07. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  27. ↑ 「るろうに剣心」. rurouni-kenshin.com. [dostęp 2022-02-08]. (jap.).
  28. ↑ 「るろうに剣心」Czołówka. kenshin-tv.com. [dostęp 2022-02-08]. (jap.).
  29. ↑ 「るろうに剣心」Napisy końcowe. kenshin-tv.com. [dostęp 2022-02-08]. (jap.).
  30. ↑ "Rurouni Kenshin" to get film adaptation starring Sato Takeru!. tokyohive.com. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  31. ↑ Emi Takei to Play Live-Action Rurouni Kenshin's Kaoru. Anime News Network. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  32. ↑ Rurouni Kenshin Gets 2 New Live-Action Kyoto Arc Films. Anime News Network. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  33. ↑ New Live-Action Rurouni Kenshin Sequel Image Previews Juppongatana. Anime News Network. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  34. ↑ Rurouni Kenshin Gets 'Final' 2 Live-Action Films in Summer 2020. Anime News Network. [dostęp 2020-10-31]. (ang.).
  35. ↑ Live-Action Rurouni Kenshin 'Final Chapter' Films Delayed to Spring 2021 Due to COVID-19. Anime News Network. [dostęp 2020-10-31]. (ang.).
  36. ↑ 映画『るろうに剣心 最終章 The Final／The Beginning』公式サイト. warnerbros.co.jp. [dostęp 2020-10-31]. (jap.).
  37. ↑ Rurouni Kenshin Takarazuka Musical's Cast Perform in Videos. Anime News Network. [dostęp 2016-03-08]. (ang.).
  38. ↑ Rurouni Kenshin Gets New Stage Play in October. Anime News Network. [dostęp 2021-07-12]. (ang.).
  39. ↑ Rurouni Kenshin Manga's Kyoto Arc Gets Stage Musical This Fall Starring Teppei Koike. Anime News Network. [dostęp 2021-07-12]. (ang.).
  40. ↑ New Rurouni Kenshin Stage Musical Canceled Due to COVID-19. Anime News Network. [dostęp 2021-07-12]. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne