Rurki grzyba

Boletus badius 02.jpg
Rourky.jpg

Rurki, hymenofor rurkowy – u grzybów owocnikowych jest to rodzaj hymenoforu. Hymenofor rurkowy występuje u wielu grzybów kapeluszowych, a także u grzybów z owocnikiem wachlarzowatym (hubiastym, przyrośniętym bokiem do drewna), kopytkowatym i resupinowatym. Rurki u grzybów kapeluszowych występują zawsze na dolnej stronie kapelusza, a u owocników resupinowatych na całej ich powierzchni. Hymenium w postaci rurek występuje u gatunków z rzędu borowikowców i bezblaszkowców[1].

Rurki mają kształt cienkich kanalików otwierających się na zewnątrz z jednej strony tzw. porami. Ich długość u różnych gatunków grzybów wynosi od 1 mm do 3 cm. Wewnątrz rurek znajduje się hymenium zawierające liczne podstawki (basidium), wytwarzające zarodniki. Po dojrzeniu zarodniki odrywają się od podstawek i wysypują się na zewnątrz poprzez pory. Pory mogą mieć różną średnicę, u wielu gatunków są widoczne gołym okiem, u niektórych jednak są tak drobne, że bez pomocy lupy nie można ich dostrzec. Mogą mieć różne zabarwienie, u młodych okazów są zwykle jaśniejsze. U niektórych gatunków po dotknięciu czy uszkodzeniu zmieniają barwę, np. u koźlarza grabowego robią się czarne. W identyfikacji gatunków dużą rolę odgrywa kształt porów. Mogą one być okrągłe, prawie okrągłe, kanciaste, wydłużone lub labiryntowate[2][3].

Przypisy

  1. Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
  2. Till R.Lohmeyer, Ute Kũnkele, Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie, Warszawa 2006, ISBN 83-85444-65-3.
  3. Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, ISBN 978-83-258-0588-3.

Media użyte na tej stronie

Boletus badius 02.jpg
Autor: Roberto Zanon, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Barna tinóru (Boletus badius) Ehető!
Rourky.jpg
Autor: Horst74, Licencja: CC BY 3.0
Pores of Xerocomus badius