Ryan Cochran-Siegle
 | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | Mount Mansfield | ||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 23.11 2011, Lake Louise (DNF - zjazd) | ||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 3.12 2011, Beaver Creek (29. miejsce - super G) | ||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 19.12 2020, Val Gardena (2. miejsce - zjazd) | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ryan Cochran-Siegle (ur. 27 marca 1992 w Burlington) – amerykański narciarz alpejski, wicemistrz olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Ryan Cochran-Siegle pojawił się 16 grudnia 2007 roku w Sugarloaf, gdzie w zawodach FIS Race zajął 50. miejsce w slalomie. W 2011 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zajmując między innymi jedenaste miejsce w supergigancie i dwunaste w kombinacji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso zwyciężył w zjeździe, wyprzedzając dwóch Szwajcarów: Ralpha Webera i Nilsa Maniego. Parę dni później złoty medal zdobył także w kombinacji, tym razem wyprzedzając Henrika Kristoffersena z Norwegii oraz Słoweńca Žana Kranjca.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 26 listopada 2011 roku w Lake Louise, gdzie nie ukończył zawodów w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył parę dni później, 3 grudnia 2011 roku w Beaver Creek, zajmując 29. miejsce w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 19 grudnia 2020 roku w Val Gardenie, kończąc rywalizację w zjeździe na drugiej pozycji. Rozdzielił tam na podium Norwega Aleksandra Aamodta Kilde i Beata Feuza ze Szwajcarii.
Trzykrotnie startował na mistrzostwach świata – jego najlepszym wynikiem na nich była 11. pozycja w supergigancie na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku. Na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku zajął 11. pozycję w gigancie, 14. w supergigancie i 23. w zjeździe. Podczas rozgrywanych rok później igrzysk olimpijskich w Pekinie wywalczył srebrny medal w supergigancie. Rozdzielił tam Austriaka Matthiasa Mayera i Aleksandra Aamodta Kilde. Zajął tam także 14. miejsce w zjeździe, a rywalizacji w gigancie nie ukończył.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF1 | 13 lutego | 2018 |  Pjongczang | Superkombinacja | 2:06,52 | - |  Marcel Hirscher |
| 23. | 15 lutego | 2018 | Pjongczang | Zjazd | 1:40,25 | +2,71 |  Aksel Lund Svindal |
| 14. | 16 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:24,44 | +1,28 | Matthias Mayer |
| 11. | 18 lutego | 2018 | Pjongczang | Gigant | 2:18,04 | +2,70 | Marcel Hirscher |
| 14. | 7 lutego | 2022 |  Pekin | Zjazd | 1:42,69 | +1,22 |  Beat Feuz |
2. | 8 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:19,94 | +0,04 | Matthias Mayer |
| DNF1 | 13 lutego | 2022 | Pekin | Gigant | 2:09,35 | - | Marco Odermatt |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 15. | 6 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:23,96 | +1,67 |  Ted Ligety |
| DNF1 | 11 lutego | 2013 | Schladming | Superkombinacja | 2:56,96 | - | Ted Ligety |
| 28. | 8 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:28,76 | +3,38 |  Erik Guay |
| 19. | 13 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 2:28,60 | +2,27 | Luca Aerni |
| 25. | 17 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Gigant | 2:16,11 | +2,80 | Marcel Hirscher |
| 11. | 6 lutego | 2019 |  Åre | Supergigant | 1:24,20 | +0,53 |  Dominik Paris |
| 12. | 9 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:19,98 | +1,02 | Kjetil Jansrud |
| 18. | 11 lutego | 2019 | Åre | Superkombinacja | 1:47,71 | +2,13 |  Alexis Pinturault |
| 21. | 15 lutego | 2019 | Åre | Gigant | 2:20,24 | +3,64 | Henrik Kristoffersen |
Mistrzostwa świata juniorów
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 13. | 30 stycznia | 2011 | Crans-Montana | Gigant | 2:19,62 | +3,38 | Alexis Pinturault |
| 35. | 31 stycznia | 2011 | Crans-Montana | Slalom | 1:28,54 | +9,81 | Reto Schmidiger |
| 33. | 3 lutego | 2011 | Crans-Montana | Zjazd | 1:37,34 | +2,79 |  Boštjan Kline |
| 12. | 3 lutego | 2011 | Crans-Montana | Kombinacja | ? | ? | Reto Schmidiger |
| 11. | 4 lutego | 2011 | Crans-Montana | Supergigant | 1:22,44 | +1,68 | Boštjan Kline |
1. | 2 marca | 2012 | Roccaraso | Zjazd | 1:11,99 | - | - |
| DNF | 3 marca | 2012 | Roccaraso | Supergigant | 1:02,73 | - | Ralph Weber |
| 28. | 7 marca | 2012 | Roccaraso | Gigant | 2:39,50 | +2,65 | Henrik Kristoffersen |
| 10. | 9 marca | 2012 | Roccaraso | Slalom | 1:38,44 | +2,75 |  Santeri Paloniemi |
| 1. | 9 marca | 2012 | Roccaraso | Kombinacja | 31,49 pkt | - | - |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2011/2012: 131.
- sezon 2012/2013: 106.
- sezon 2016/2017: 83.
- sezon 2017/2018: 75.
- sezon 2018/2019: 53.
- sezon 2019/2020: 20.
- sezon 2020/2021: 22.
- sezon 2021/2022: 15.
Miejsca na podium w zawodach
Val Gardena – 19 grudnia 2020 (zjazd) – 2. miejsce- Bormio – 29 grudnia 2020 (supergigant) – 1. miejsce
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Flaga Finlandii