Rybitwa brunatnogrzbieta

Rybitwa brunatnogrzbieta
Onychoprion anaethetus[1]
(Scopoli, 1786)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

mewowce

Rodzina

mewowate

Podrodzina

rybitwy

Rodzaj

Onychoprion

Gatunek

rybitwa brunatnogrzbieta

Synonimy
Podgatunki
  • O. a. melanopterus (Swainson, 1837)
  • O. a. antarcticus (Lesson, 1831)
  • O. a. anaethetus (Scopoli, 1786)
  • O. a. nelsoni (Ridgway, 1919)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     poza sezonem lęgowym

Jajo z kolekcji muzealnej

Rybitwa brunatnogrzbieta[4] (Onychoprion anaethetus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący wody i wybrzeża stref klimatów równikowych i zwrotnikowych, w tym m.in. Karaiby, Amerykę Centralną, zachodnią i wschodnią Afrykę, Morze Czerwone, Zatokę Perską, Azję Południowo-Wschodnią i Australazję. Większość populacji jest wędrowna i po sezonie lęgowym rozprasza się po morzach i oceanach[3].

Systematyka
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia cztery podgatunki rybitwy brunatnogrzbietej[5]:
  • Onychoprion anaethetus melanopterus (Swainson, 1837)Morze Karaibskie i zachodnia Afryka
  • Onychoprion anaethetus antarcticus (Lesson, 1831) – Morze Czerwone, Zatoka Perska i zachodni Ocean Indyjski
  • Onychoprion anaethetus anaethetus (Scopoli, 1786) – wschodni Ocean Indyjski i zachodni Pacyfik
  • Onychoprion anaethetus nelsoni (Ridgway, 1919) – zachodnie wybrzeża Meksyku i Ameryki Centralnej
Rozmiary
Długość ciała 37–42 cm, rozpiętość skrzydeł 65–72 cm[6].
Pożywienie
Żywi się głównie kałamarnicami, rybami do 6 cm długości, skorupiakami, sporadycznie owadami wodnymi i mięczakami[3].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje rybitwę brunatnogrzbietą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[3]. Liczebność światowej populacji w 2006 roku szacowano na 610 000 – 1 500 000 osobników, w tym około 400 000 – 1 000 000 osobników dorosłych. Globalny trend liczebności populacji nie jest znany[3].

Przypisy

  1. Onychoprion anaethetus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Sterna anaethetus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2014-03-02] (ang.).
  3. a b c d e Onychoprion anaethetus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Sterninae Vigors, 1825 - rybitwy (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-02].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-07-02]. (ang.).
  6. Lars Svensson: Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego. Przewodnik Collinsa. Multico, 2012, s. 204. ISBN 978-83-7073-972-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Onychoprion anaethetus map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Range map of Bridled Tern (Onychoprion anaethetus).
 
Nonbreeding
 
Breeding
Bridled Tern LEI Nov06.JPG
Autor: Aviceda, Licencja: CC BY-SA 3.0
Bridled Tern Onychoprion anaethetus Lady Elliot Island, SE Queensland, Australia
Onychoprion anaethetus MHNT.ZOO.2010.11.131.8.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Egg of bridled tern collection of Jacques Perrin de Brichambaut.