Rybitwa wielkodzioba

Rybitwa wielkodzioba
Hydroprogne caspia[1]
(Pallas, 1770)
Ilustracja
Szata godowa
Ilustracja
Szata spoczynkowa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

mewowce

Parvordo

Larida

Nadrodzina

Laroidea

Rodzina

mewowate

Podrodzina

rybitwy

Rodzaj

Hydroprogne[2]
Kaup, 1829

Gatunek

rybitwa wielkodzioba

Synonimy
  • Sterna caspia Pallas, 1770[3][4]
  • Hydroprogne tschegrava Bergman, 1953
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     lęgowiska

     zimowiska

     przeloty

     występuje przez cały rok

Rybitwa wielkodzioba[6] (Hydroprogne caspia) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae).

Systematyka

Jest to jedyny przedstawiciel rodzaju Hydroprogne[6][3]. Nie wyróżnia się podgatunków[4][3].

Zasięg występowania

Rybitwa wielkodzioba zamieszkuje miejscowo Amerykę Północną (Stany Zjednoczone i Kanada), Afrykę, północną (głównie wybrzeża Bałtyku) i południowo-wschodnią Europę oraz zachodnią, środkową, południową i wschodnią Azję, Australię i Nową Zelandię. Północne populacje wędrowne. Zimuje w basenie Morza Śródziemnego, Afryce, w południowej części Ameryki Północnej i na Antylach, w zachodniej i południowej Azji oraz we wschodnich Chinach. Południowe populacje (głównie z Australazji i Afryki) są osiadłe lub przemieszczają się na niewielkie odległości[5].

W Polsce przelotem w kwietniu–maju i sierpniu–wrześniu. Koczuje na wybrzeżu i w dolinach Sanu i Wisły, gdzie jest dość częsta. Na pozostałym obszarze kraju pojawia się sporadycznie.

Morfologia

Wygląd
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch głowy czarny, pióra z tyłu głowy tworzą niewielki czub, grzbiet i skrzydła popielate, końce skrzydeł ciemniejsze, reszta ciała biała. Bardzo masywny, duży dziób jest czerwony, nogi czarne. W upierzeniu spoczynkowym głowa staje się jaśniejsza, z białymi cętkami. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej.
Wymiary średnie[4]
długość ciała 48–56 cm
rozpiętość skrzydeł 127–140 cm
masa ciała 574–782 g

Ekologia i zachowanie

Jajo z kolekcji muzealnej
Biotop
Brzegi mórz, dużych jezior i rzek.
Gniazdo
Dołek w piaszczystym podłożu. Niekiedy tworzy małe kolonie, choć w Europie z reguły pojedyncze pary gniazdują w kolonii innych ptaków.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu–czerwcu (półkula północna) lub wrześniu–grudniu (półkula południowa) 2–3 cieliste, cętkowane jaja.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres 20–27 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pierzą się po 30–40 dniach.
Pożywienie
Ryby uzupełnione lądowymi i wodnymi bezkręgowcami. Sporadycznie jaja innych ptaków.

Status i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje rybitwę wielkodziobą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2015 roku, mieści się w przedziale 250–470 tysięcy osobników. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[5].

W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. Hydroprogne caspia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Hydroprogne, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2014-03-02] (ang.).
  3. a b c F. Gill, D. Donsker (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List: Version 9.2. [dostęp 2019-11-21]. (ang.).
  4. a b c Gochfeld, M., Burger, J. & Garcia, E.F.J.: Caspian Tern (Hydroprogne caspia). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
  5. a b c Hydroprogne caspia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  6. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Sterninae Vigors, 1825 - rybitwy (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-05-02].
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Caspian tern (Hydroprogne caspia) non-breeding.jpg
Autor: Charles J Sharp , Licencja: CC BY-SA 4.0
Caspian tern (Hydroprogne caspia), adult non-breeding plumage, The Gambia
Hydroprogne caspia MHNT.ZOO.2010.11.127.3.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Egg of Caspian tern collection of Jacques Perrin de Brichambaut.
Sterna-caspia-010.jpg
Autor: Mdf, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Caspian Tern. Cobourg, Ontario, Canada.
Hydroprogne caspia map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Geographical distribution of Caspian tern.
 
Breeding
 
Migration
 
Year-round
 
Nonbreeding