Rybołówstwo
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fd/BD-fishermen.jpg/220px-BD-fishermen.jpg)
Rybołówstwo – gałąź gospodarki obejmująca pozyskiwanie (połów) ryb i innych zwierząt oprócz wielorybów (wielorybnictwo), między innymi skorupiaków i mięczaków (frutti di mare – owoce morza) oraz roślin wodnych w celach spożywczych. Organizmy te wydobywa się zarówno na morzach i oceanach, jak i w rzekach i jeziorach, w celu ich spożycia lub dalszego przetworzenia (przemysł rybny). Rybołówstwo dzieli się na przybrzeżne i pełnomorskie. Pierwotnie obok zbieractwa i łowiectwa stanowiło podstawę utrzymania się społeczeństw (mezolit).
Główne obszary wykonywania rybołówstwa
Główne akweny morskie, wykorzystywane do działalności rybackiej, to rejony mieszania się wód o różnej temperaturze i zasoleniu. Są to przede wszystkim wody:
- Pacyfiku, oblewające Kamczatkę, Japonię i Chiny (zimny prąd morski Oja-siwo spotyka się tutaj z ciepłym Kuro-siwo)
- Pacyfiku u zachodnich wybrzeży Ameryki Południowej (rejon intensywnego upwellingu, czyli pionowej cyrkulacji mas wody)
- północnego Atlantyku, gdzie ciepły Golfsztrom spotyka się z prądem Labradorskim i Grenlandzkim
- szelfowego Morza Arabskiego i Zatoki Bengalskiej, gdzie kierunek prądów morskich zależy od pory roku
- zimne wody Antarktyki oraz mórz szelfowych półkuli północnej, w tym Morza Bałtyckiego.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cf/Fishing_port_of_Vlyhada%2C_Santorini.jpg/220px-Fishing_port_of_Vlyhada%2C_Santorini.jpg)
Połowy morskie i słodkowodne na świecie w 2005
Dane obejmują połowy ryb morskich, słodkowodnych, skorupiaków i innych bezkręgowców[1]; nie uwzględniają połowów ssaków morskich, roślin wodnych, korali, pereł, gąbek i krokodyli.
Lp. | Kraj | tys. ton | % prod. św. |
---|---|---|---|
1. | ![]() | 17 159 | 18,0 |
2. | ![]() | 9 389 | 10,1 |
3. | ![]() | 4 889 | 5,3 |
4. | ![]() | 4 381 | 4,7 |
5. | ![]() | 4 330 | 4,6 |
6. | ![]() | 4 073 | 4,4 |
7. | ![]() | 3 481 | 3,8 |
8. | ![]() | 3 191 | 3,4 |
9. | ![]() | 2 599 | 2,8 |
10. | ![]() | 2 392 | 2,6 |
... | |||
64. | ![]() | 156 | 0,2 |
![]() | 92 787 | 100,0 |
Rybołówstwo w Polsce
W Polsce prace badawcze na użytek rybołówstwa morskiego prowadzą: Morski Instytut Rybacki w Gdyni oraz Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Nadzór nad tym sektorem gospodarki pełnią Okręgowe Inspektoraty Rybołówstwa Morskiego w Gdyni, Słupsku i Szczecinie. Główne polskie porty rybackie znajdują się w:
Ogółem na polskim wybrzeżu znajduje się 59 portów i przystani rybackich. W portach wymienionych powyżej można dokonywać rozładunku dorsza, jeśli jego łączna masa wynosi powyżej 750 kg. W pozostałych jest to zabronione.
Główne gatunki, poławianie w polskiej strefie ekonomicznej na Bałtyku to: szproty (59 430 ton w 2007), dorsze, śledzie (22 088 ton w 2007), łososie i trocie (140 tys. sztuk w 2007), flądry (7 479 ton) i inne (głównie ryby słodkowodne, takie jak sandacz, leszcz, okoń, płoć). Połowy wykonuje 1,5 tysiąca łodzi i kutrów rybackich.
Na dalekich akwenach udział Polski w ogólnej liczbie połowów znacznie zmalał w ciągu ostatnich 20 lat, głównie z powodu zamknięcia 2 z 3 największych państwowych przedsiębiorstw połowowych: szczecińskiego „Gryfu” i „Odry” ze Świnoujścia oraz zaprzestania działalności połowowej przez trzecie z nich – gdyński „Dalmor”. Obecnie ilość połowów dalekomorskich wykonywanych przez polskie jednostki kształtuje się na poziomie 50 tys. ton. Największy udział mają tu sardynki, kryl antarktyczny, sardynele atlantyckie i dorsze[2].
Główne problemy rybołówstwa morskiego w Polsce
- załamanie się niektórych populacji szprota i śledzia oraz obu bałtyckich populacji dorsza[3];
- zbyt niskie limity połowowe na dorsza (przynajmniej w opinii rybaków);
- zbyt duży potencjał połowowy jednostek;
- rozdrobnienie floty połowowej;
- zaawansowany wiek jednostek;
- zbyt niski udział rybołówstwa dalekomorskiego w ogólnej ilości połowów, wykonywanych przez jednostki polskie;
- nieprecyzyjne i niekorzystne prawodawstwo.
Zobacz też
- rybactwo śródlądowe
- Muzeum Rybołówstwa Morskiego
- Dzień Ryby
- Gospodarka Rybna
Przypisy
- ↑ World fisheries production, by capture and aquaculture, by country (2005). Raport FAO – (plik w formacie pdf).
- ↑ S. Rakusa-Suszczewski. Eksploatacja i ochrona Antarktyki. „Morze”. 7, s. 21-22, lipiec 1999. ISSN 0137-2823.
- ↑ Rybołówstwo oraz hodowla ryb w Europie. [w:] Komisja Europejska [on-line]. ec.europa.eu. s. 6–7. [dostęp 2013-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
Bibliografia
- Tomasz Kulikowski. Połowy ryb na świecie. „Magazyn Przemysłu Rybnego”, marzec 2006. ISSN 1428-362X.
- Rybołówstwo Morskie: Dane za 2007 rok. „Rynek Rybny”. 2 (126), 2008. ISSN 1428-362X.
Linki zewnętrzne
- Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa
- Morski Instytut Rybacki w Gdyni
- Stowarzyszenie Rozwoju Rynku Rybnego w Gdyni
- Komisja Europejska – Rybołówstwo i Gospodarka Morska. europa.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-13)].
- Departament Rybołówstwa FAO
- Elżbieta Berkowska (red.): Polityka rybołówstwa w Polsce – stan i przyszłość. Materiały z konferencji Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. [w:] Kancelaria Sejmu [on-line]. 2012. [dostęp 2013-06-26].
- Ustawa z 7 marca 1932 r. o rybołówstwie (Dz.U. z 1932 r. nr 35, poz. 357) (uchylona)
- Ustawa z 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 883)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
bendera Indonesia
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Vectorization of en:Image:Newworldmap.png, using en:Image:BlankMap-World-alt.svg as the base image.
Autor: Stan Zurek, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Fishing port of Vlyhada, Santorini, Greece.
Fishermen in Bangladesh
Autor: Erik Christensen, Licencja: CC BY-SA 3.0
Atlantic salmon fish farm, Vestmanna, Streymoy, Faroe Islands.