Rynek w Oświęcimiu
Rynek w Oświęcimiu został wymierzony podczas średniowiecznej lokacji miasta, jako centralny punkt handlowy otoczony początkowo zabudową drewnianą. Przy rynku znajdowała się siedziba władz miejskich oraz najznaczniejsze mieszczańskie kamienice. Obecnie rynek otaczają murowane kamienice w większości z XIX wieku, a na płycie funkcjonują lokale gastronomiczne.
W 2009 r. wyburzona została "Tęcza" - pawilon handlowy z lat 60. XX wieku, wybudowany na bunkrze z okresu II wojny światowej. Wyburzenie "Tęczy" stojącej na środku Rynku było przełomowym momentem, po którym rozpoczęto rewitalizację Rynku Głównego.
W maju 2014 r. zakończyła się modernizacja Rynku (koszt: 7,6 mln zł), w wyniku której przywrócono mu częściowo przedwojenny wygląd (brukowana nawierzchnia, zrekonstruowana studnia), który uzupełniono nowymi elementami (iluminacje, szklana płyta nad zachowanymi fragmentami murów pierwszego, XVI-wiecznego ratusza, podświetlana fontanna w części północno-wschodniej). Ślad po wyburzonym niemieckim bunkrze wyznacza metalowy otok. Na ławkach usytuowanych po obu stronach Rynku umieszczono tablice zawierające informacje o najważniejszych wydarzeniach w historii Oświęcimia. Otwarto tu także punkt informacji turystycznej. Nie odtworzono natomiast usuniętego przez Niemców pomnika św. Jana Nepomucena.
Zabudowa
- Ratusz z lat 1872-1875
- Kamienica Ślebarskich z początku XIX wieku, w którym mieści się siedziba Sądu Rejonowego w Oświęcimiu
- kamienica o numerze 11 z XIX wieku, przebudowana w czasie II wojny światowej w duchu "Heimatstilu". Na przełomie XIX/XX wieku istniał w jej miejscu hotel "Herz", w którym gościł Józef Piłsudski
Linki zewnętrzne
- Archiwalne widoki rynku w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
