Ryszard Bagiński

Ten artykuł od 2008-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Grób Ryszarda Bagińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Ryszard Bagiński (ur. 1899 w Warszawie, zm. 1968) – rektor Politechniki Szczecińskiej w latach 1947–1952

Życiorys

Studia wyższe ukończył w 1926 r. na Wydziale Inżynierii Wodnej Politechniki Warszawskiej. Miał wszechstronne zainteresowania: równocześnie ze studiami technicznymi ukończył klasę fortepianu i śpiewu w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. W okresie wojny działał w ruchu oporu, był członkiem AK i szefem KEDYWU w Mławie. Po zakończeniu wojny przybył do Szczecina, gdzie od 1945 r. pracował jako naczelnik Wydziału Wodno-Melioracyjnego. Pracę nauczyciela podjął w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie bezpośrednio po jej powołaniu w grudniu 1946 r. Był pierwszym jej rektorem (1947 – 52). W latach 1957–59 pełnił funkcję prorektora ds. studiów zaocznych. Sprawował też obowiązki dziekana Wydziału Budownictwa Wodno-Melioracyjnego (1962 – 63). Był organizatorem i kierownikiem Katedry Budownictwa Wodnego od 1947 r. aż do chwili opuszczenia Szczecina w 1963 r. Działalność badawcza doc. Ryszarda Bagińskiego dotyczyła problemów hydrotechniki oraz zagadnień wodno-kanalizacyjnych. Był pomysłodawcą i wykonawcą pierwszego projektu ujęcia wody dla Szczecina z jeziora Miedwie, autorem kompleksowego projektu zaopatrzenia w wodę rolnictwa w regionie szczecińskim. Działał na rzecz odbudowy małych elektrowni wodnych. Autor wielu skryptów akademickich z hydrologii i budownictwa wodnego. W 1963 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Zmarł w 1968 r. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 173-6-16)^[1].

Przypisy