Ryszard Bitner (pilot)
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 kwietnia 1931 Warszawa |
|---|---|
| Data śmierci | 26 czerwca 1953 |
| Zawód, zajęcie | pilot |
Ryszard Bitner (ur. 3 kwietnia 1931 w Warszawie, zm. 26 czerwca 1953) – polski pilot szybowcowy, rekordzista Polski, posiadacz złotej odznaki szybowcowej z dwoma diamentami, inicjator całorocznych zawodów szybowcowych (CZS)[1].
Życiorys
Szkolenie szybowcowe rozpoczął w 1947 r. w Aeroklubie Warszawskim. W 1948 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej[2]. Był członkiem Aeroklubu Warszawskiego[3].
7 maja 1950 r. w Głównym Instytucie Lotnictwa na Okęciu wziął udział w lotach próbnych na motoszybowcu „Pegaz” w celu sprawdzenia przydatności płatowca do szkolenia pilotów szybowcowych w pilotażu silnikowym metodą samodzielną.
10 maja 1950 r. wykonał przelot otwarty Warszawa-Wrocław[4] i uzyskał złotą odznakę szybowcową. W 1951 r. startował w VIII Krajowych Zawodach Szybowcowych, gdzie zajął 7. miejsce oraz zdobył dwa diamenty do złotej odznaki (za przewyższenie oraz przelot docelowy)[2]. 1 lutego 1952 r. w konkursie plebiscycie na 10 najlepszych szybowników za okres 1950-1952 ogłoszonym przez „Skrzydła i Motor” zajął 3 miejsce. W tym samym roku wykonał na szybowcu „Sęp” bis przelot otwarty na odległość 499 km. Następnie osiągnął wysokość przewyższenia 5800 m. i absolutną 6100 m. Należał do grona współpracowników „Skrzydlatej Polski” pisząc wiele artykułów dotyczących szybownictwa[5].
W lutym 1953 r. rozpoczął szkolenie na instruktora szybownictwa.
26 czerwca 1953 r., w czasie rozgrywania I(X) Szybowcowych Mistrzostw Polski, startując na szybowcu IS-2 Mucha wleciał w chmurę burzową i prawdopodobnie w niej został śmiertelnie rażony piorunem. Powypadkowe badanie wraku szybowca wykazało brak umasowienia lotek ze sobą przewodem masującym, co mogło być wystarczającym powodem śmiertelnego porażenia. Po jego tragicznej śmierci zawody zostały mianowane jego imieniem i rozgrywane są do dnia dzisiejszego[6].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 216-3/4-39)[7].
Przypisy
- ↑ Skrzydlata Polska 17'1953 ↓, s. 298-299.
- ↑ a b Jerzy R. Konieczny, Tadeusz Malinowski: Mała encyklopedia lotników polskich. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1983. ISBN 83-206-0337-4.
- ↑ Skrzydlata Polska 17a'1953 ↓, s. 298.
- ↑ Historia Aeroklubu Warszawskiego (pol.). aeroklub.waw.pl. [dostęp 2019-03-27].
- ↑ Skrzydlata Polska 7'1950 ↓, s. 165.
- ↑ Całoroczne Zawody Szybowcowe (pol.). szybowce.com. [dostęp 2019-03-27].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: RYSZARD BITNER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-03-27].
Bibliografia
- Almanach – Polskie Lotnictwo Sportowe. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987. ISBN 83-03-01157-X.
- Rafał Chyliński: Motoszybowiec Pegaz i jego konstruktor Tadeusz Chyliński. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2015, s. 208. ISBN 978-83-7339-150-5.
- Ryszard Bitner. Na trasie Warszawa-Wrocław. „Skrzydlata Polska”. 7/1950, lipiec 1950. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Ryszard Bitner. Proponuję nieustające zawody szybowcowe. „Skrzydlata Polska”. 17/1952, 26 lipca 1953. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Wspomnienie Ryszarda Bitnera. „Skrzydlata Polska”. 17/1953, 26 lipca 1953. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Ryszarda Bitnera na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 216, rząd 3, 4, grób 39)
Ryszard Bitner