Ryszard Długosz

Ryszard Długosz
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1941
Nowotaniec

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
brązSkopje 1968styl wolny,
kategoria ciężka
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Ryszard Długosz (ur. 10 listopada 1941 w Nowotańcu) – polski zapaśnik, dwukrotny olimpijczyk (1968, 1972).

Życiorys

Urodził się 10 listopada 1941 w Nowotańcu. W pobliskim Sanoku kształcił się w Zasadniczej Szkole Zawodowej. Początkowo uprawiał boks i był zawodnikiem sekcji pięściarskiej Stali Sanok, tocząc kilka walk. Po powołaniu do odbycia zasadniczej służby wojskowej w 1961 był bokserem klubu WKS Bieszczady Rzeszów w wadze ciężkiej. W 1962 przeszedł do sekcji zapaśniczej tego klubu, trenując styl klasyczny i wolny. Był szkolony przez trenera Mariana Magocha. Po roku treningów zdobył mistrzostwo okręgu, po czym wystąpił na mistrzostwach Polski, gdzie wygrał kilka walk i został zauważony przez trenerów kadry narodowej, a następnie włączony do szkolenia centralnego. W połowie 1963 zadebiutował w reprezentacji Polski w meczu z Japonią w Rzeszowie. Po ukończeniu służby wojskowej został zawodnikiem Wisłoki Dębica, której drużyna w stylu klasycznym pod koniec 1963 awansowała do I ligi, a on sam wygrał wszystkie swoje walki przed czasem. W kadrze narodowej startował w stylu wolnym. Z powodu poważnej kontuzji ręki nie był uwzględniany przy ustalaniu ekipy na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964 w Tokio. Następnie skoncentrował się wyłącznie na stylu wolnym. W związku z tym od 1967 reprezentował klub Stal Rzeszów[1][2].

Zdobył tytuł mistrza CRZZ[3]. Był wielokrotnym medalistą indywidualnych mistrzostw Polski. W 1964 został srebrnym medalistą. Zdobywał złoty medal w kategorii superciężkiej w latach 1965–1968[4], 1971–1973 oraz w kategorii ciężkiej w latach 1969–1970, 1973, 1974. W kategorii superciężkiej (130 kg) był srebrnym medalistą z 1984[5] oraz brązowym medalistą z 1986, mając wówczas niespełna 45 lat[6][7]. Uczestniczył w turniejach mistrzostw Europy w 1965, podczas których startując w kategorii 97 kg zajął 5. miejsce, w 1968 w Skopje, gdzie zdobył brązowy medal w kategorii ciężkiej (do 97 kg) oraz w 1972, podczas których wystartował w kategorii superciężkiej zajmując 6. miejsce. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata: w 1965 zajął 6. miejsce startując w kategorii ciężkiej, w 1966 w Toledo zajął 4. miejsce w kategorii półciężkiej, w 1973 zajął 6. miejsce startując w kategorii ciężkiej. Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku wystartował w wadze półciężkiej (do 90 kg) zajmując 6. miejsce. Został wówczas pierwszym w historii reprezentantem rzeszowskiego sportu na olimpiadzie[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium wystartował w kategorii ciężkiej (do 100 kg) zajmując również 6. miejsce. W wieku niespełna 41 lat zdobył decydujący punkt w turnieju finałowym drużynowych mistrzostw Polski za rok 1982 startując w wadze superciężkiej do 100 kg, przesądzając o 12. złotym medalu dla Stali Rzeszów[8]. Do końca 1983 łącznie zdobył 46 medali, w tym 19 na mistrzostwach Polski. Na dzień przed swoimi 45. urodzinami 9 listopada 1986 zdobył ze Stalą 14. w historii klubu tytuł drużynowego mistrza Polski[9]. W finałach drużynowych w 1987 już nie wystąpił[10]. W dniu 29 kwietnia 1988 w Rzeszowie podczas ceremonii otwarcia indywidualnych mistrzostw Polski 1988 odbyła się uroczystość pożegnania Ryszarda Długosza, kończącego definitywnie 25-letnią karierę zawodniczą w zapasach[11]. Do tego czasu zapaśnik zdobył łącznie 21 medali indywidualnych mistrzostw Polski (10 złote, 7 srebrne, 4 brązowe).

Wyróżnienia i odznaczenia

Został zwycięzcą jubileuszowego X plebiscytu „Konkurs Asów” na najlepszego sportowca Rzeszowszczyzny 1969 roku, zorganizowanego przez pisma „Nowiny” i „Tempo” oraz WKKFiT (Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i turystyki)[12]. Łącznie dziewięciokrotnie był wybierany laureatem tego plebiscytu. W ramach tego samego plebiscytu otrzymał pozakonkursowy tytuł Honorowego Sportowca Roku 1983[13]. Za udział w igrzyskach olimpijskich 1968 jako pierwszy sportowiec został odznaczony odznaką „zasłużony dla województwa rzeszowskiego”[3]. Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Przypisy

  1. ↑ Ryszard Długosz i Jan Michalik zwycięzcy turnieju w Budapeszcie. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 14 z 8 kwietnia 1969. 
  2. ↑ Historia. zapasy.rzeszow.pl. [dostęp 2017-08-12].
  3. ↑ a b c Stal Rzeszów. W: Andrzej Kosiorowski: Sport w Rzeszowie 1944–1969. Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1971.
  4. ↑ Długosz mistrzem Polski w zapasach. „Nowiny-Stadion”. Nr 15, s. 1, 12 kwietnia 1965. 
  5. ↑ Jan Falandys i Adam Sandurski ponownie w szarfach mistrzów Polski – srebro R. Długosza i M. Skrzypkowskiego. „Nowiny-Stadion”. Nr 42, s. 1, 15 października 1984. 
  6. ↑ Sport. Z różnych dyscyplin. „Wolniacy” walczą o tytuły w Zabrzu. „Nowiny”. Nr 103, s. 2, 3-4 maja 1986. 
  7. ↑ Pięć medali rzeszowskich „wolniaków” w zabrzańskich MP. „Nowiny-Stadion”. Nr 18, s. 2, 5 maja 1986. 
  8. ↑ Zapaśnicy Stali Rzeszów mistrzami Polski. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 42 z 25 października 1982. 
  9. ↑ Drużynowe MP „wolniaków” w Łodzi. „Nowiny”. Nr 260, s. 2, 7 listopada 1986.  „Wolniacy” Stali mistrzami Polski! Tytuł wrócił do Rzeszowa. „Nowiny-Stadion”. Nr 44, s. 1, 10 listopada 1986.  Zbigniew Drzewicki. Sport. „Wolniacy” Stali chcieć... to nie tylko Nieć. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 11 listopada 1986. 
  10. ↑ Sport. Rzeszów nadal stolicą polskich zapasów st. wolnego. „Nowiny”. Nr 240, s. 2, 14 października 1987. 
  11. ↑ Pożegnanie Ryszarda Długosza. „Nowiny-Stadion”. Nr 18, s. 1, 2 maja 1988. 
  12. ↑ Ryszard Długosz zwycięzcą „Konkursu Asów”. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 4 z 24 stycznia 1970. 
  13. ↑ Honorowym sportowcem roku – Ryszard Długosz. „Nowiny”, s. 4, Nr 3 z 4 stycznia 1984. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.