Ryszard Demczuk
![]() wadm. Ryszard Demczuk (2012) | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 3 sierpnia 1959 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | 1985–2015 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | Sztab Marynarki Wojennej |
Stanowiska | dowódca Centrum Operacji Morskich, szef Szkolenia MW; Zastępca D-cy Grupy Zadaniowej CJIATF w Strategicznym Dowództwie ISAF w Kabulu; Szef Sztabu – z-ca d-cy MW; szef Zespołu ds. Inspektoratu MW w Grupie Org. D-dztwa Gen. Rodzajów SZ; Inspektor Marynarki Wojennej |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Ryszard Szczepan Demczuk (ur. 3 sierpnia 1959 w Białej Podlaskiej) – oficer dyplomowany polskiej Marynarki Wojennej w stopniu wiceadmirała rezerwy, magister inżynier nawigator, w latach 1989–1997 dowódca ORP „Oksywie” i ORP „Grom”, w późniejszym czasie dowódca 32 dywizjonu Okrętów Rakietowych oraz dywizjonu Okrętów Rakietowych, od 2007 do 2008 dowódca Centrum Operacji Morskich, następnie szef Szkolenia Marynarki Wojennej. W latach 2012-2013 szef Sztabu Marynarki Wojennej – Zastępca Dowódcy Marynarki Wojennej[1][2]. Od 19 sierpnia 2013 był szefem Zespołu do spraw Inspektoratu Marynarki Wojennej w Grupie Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[3]. Od 1 stycznia do 30 października 2014 piastował stanowisko Inspektora Marynarki Wojennej w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych[4][5]. 28 stycznia 2015 pożegnał się z mundurem[6][7].
Wykształcenie
Ryszard Szczepan Demczuk urodził się 3 sierpnia 1959 w Białej Podlaskiej. W 1980 został przyjęty do Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni. Po ukończeniu studiów w 1985 uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera nawigatora i otrzymał promocję oficerską na stopień wojskowy podporucznika marynarki. Odbył kurs operacyjno-taktyczny (1994), międzynarodowy kurs sztabowy (1996) oraz kurs integracyjny NATO (1998). W 1998 uczestniczył w kursie „Liderzy XXI wieku” w Europejskim Centrum Studiów Bezpieczeństwa im. Georga C. Marshalla w Garmisch-Partenkirchen (ang. George C. Marshall European Center for Security Studies). Jest również absolwentem studiów podyplomowych w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (2000). W 2001 ukończył podyplomowe studia dowódczo-sztabowe w Akademii Dowodzenia Marynarki Wojennej w Newport (ang. Naval Command College), a w 2009 studia polityki obronnej na Uniwersytecie Obrony Narodowej (ang. National Defence University) w Waszyngtonie.
Służba wojskowa
Na pierwsze stanowisko skierowano go do 1 dywizjonu kutrów rakietowo-torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni, gdzie był dowódcą działu okrętowego, a następnie zastępcą dowódcy okrętu rakietowego. W 1989 został dowódcą kutra rakietowego ORP „Oksywie” projektu 205, natomiast od 1995 do 1997 dowodził małym okrętem rakietowo-artyleryjskim ORP „Grom” projektu 660. W tym okresie 1 dywizjon kutrów rakietowo-torpedowych przekształcono w 1 dywizjon okrętów rakietowych. Następnie pełnił kolejno obowiązki starszego oficera specjalisty w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej w Gdyni oraz starszego oficera operacyjnego w Wydziale Operacyjnym Sztabu 3 Flotylli Okrętów im. kmdr. Bolesława Romanowskiego. W 2001 kmdr. por. Ryszarda Demczuka wyznaczono zastępcą dowódcy 31 dywizjonu okrętów rakietowych 3 Flotylli Okrętów. Od 2002 dowodził 32 dywizjonem okrętów rakietowych, który w 2004 został przeformowany w dywizjon okrętów rakietowych. 29 marca 2007 zdał obowiązki dowódcy dywizjonu i objął stanowisko głównego specjalisty Dowództwa Marynarki Wojennej. Z dniem 15 sierpnia 2007 otrzymał akt mianowania na pierwszy stopień admiralski – kontradmirała[8] i został dowódcą Centrum Operacji Morskich w Gdyni z etatem wiceadmirała. 1 grudnia 2009 został szefem Szkolenia Marynarki Wojennej. W grudniu 2010 objął stanowisko Zastępcy Dowódcy Grupy Zadaniowej (CJIATF – Combined Joint Interagency Anti-corruption Task Force) w Strategicznym Dowództwie ISAF w Kabulu[9]. Służbę w Afganistanie pełnił do sierpnia 2011. Z dniem 15 sierpnia 2012 otrzymał akt mianowania na drugi stopień admiralski – wiceadmirała[10][11][12]. Od 1 października 2012 – szef Sztabu Marynarki Wojennej – Zastępca Dowódcy Marynarki Wojennej[1][2]. 29 sierpnia 2013 zdał ww. obowiązki by objąć stanowisko szefa Zespołu do spraw Inspektoratu Marynarki Wojennej w Grupie Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[3]. 31 października 2014 przestał pełnić obowiązki Inspektora MW[5]. 28 stycznia 2015 zakończył służbę wojskową[6][7].
Praca zawodowa, c.d.
Pełnił funkcję dyrektora Biura Morskiego Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. w Gdyni (2015)[13].
Jest żonaty i ma dwie córki. Interesuje się literaturą, historią cywilizacji i wojskowości.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi – 2005[14]
- Brązowy Krzyż Zasługi – 2002[15]
- Morski Krzyż Zasługi z Mieczami – 2013[16]
- Złoty Medal za Długoletnią Służbę – 2015[6]
- Gwiazda Afganistanu – dwukrotnie
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – dwukrotnie[a] (po raz drugi w 2015)[7]
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
- Odznaka honorowa „Dowódcy Okrętu Marynarki Wojennej”
- Odznaka okolicznościowa Marynarza Jednostek Pływających I Klasy (Złota)
- Kordzik Honorowy Sił Zbrojnych RP (Marynarka Wojenna) – 2013[3]
- Medal „Pro Patria” – 2012[17][18]
- Medal „Pro Memoria”
- Kombatancki Krzyż Pamiątkowy „Zwycięzcom” (ZKRPiBWP)
- Komandoria Missio Reconciliationis
- Medal NATO za misję ISAF
- Meritorious Service Medal – Stany Zjednoczone, nadany 2011[19], wręczony 2012[20][21]
Uwagi
- ↑ Fakt ten stoi w sprzeczności z przepisami – medal tego samego stopnia może być nadany tej samej osobie tylko jeden raz – art. 2 ust 2. ustawy o ustanowieniu medalu "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny" (Dz.U. z 1996 r. nr 32, poz. 140)
Przypisy
- ↑ a b Zmiana na stanowisku zastępcy Dowódcy Marynarki Wojennej – Szefa Sztabu MW. mw.mil.pl, 29 września 2012. [dostęp 2012-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
- ↑ a b Nowy szef Sztabu Marynarki Wojennej. polska-zbrojna.pl, 1 października 2012. [dostęp 2012-10-01].
- ↑ a b c Zdanie obowiązków zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej – szefa Sztabu MW. mw.mil.pl, 29 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
- ↑ Wiceadmirał Ryszard Demczuk Inspektorem Marynarki Wojennej, m188.webd.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ a b Admirał Ambroziak obejmuje obowiązki. polska-zbrojna.pl, 30 października 2014. [dostęp 2014-11-02].
- ↑ a b c Pożegnanie z mundurem. mon.gov.pl, 28 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-29].
- ↑ a b c Pożegnanie ze służbą. dgrsz.mon.gov.pl, 28 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-29].
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 667
- ↑ Nowy Zastępca CJIATF. wp.mil.pl, 8 grudnia 2010. [dostęp 2010-12-08].
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 708
- ↑ Nominacje i odznaczenia na dziedzińcu Pałacu. prezydent.pl, 15 sierpnia 2012. [dostęp 2012-08-15].
- ↑ Prezydent wręczył nominacje generalskie i odznaczenia państwowe. wp.mil.pl, 15 sierpnia 2012. [dostęp 2012-08-15].
- ↑ Fabryki oficerów czyli desant Macierewicza na Wojsko Polskie. Raport OKO.press o czystkach w armii. oko.press.pl, 7 marca 2017. [dostęp 2017-07-26].
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 8 – pkt 88.
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 82 – pkt 149.
- ↑ Nominacje generalskie i admiralskie. wp.mil.pl, 15 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-30].
- ↑ Medal „Pro Patria” dla Dowódcy Marynarki Wojennej. mw.mil.pl, 21 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2016)].
- ↑ Minister Jan Ciechanowski odznaczył medalem „Pro Patria” zastępcę Dowódcy Marynarki Wojennej – Szefa Sztabu MW wiceadmirała Ryszarda Demczuka. mw.mil.pl, 21 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 marca 2013)].
- ↑ General Orders No. 2013-43. armypubs.army.mil. [dostęp 2015-01-29]. (ang.).
- ↑ Kontradmirał Ryszard Demczuk uhonorowany "Meritorious Service Medal". mw.mil.pl, 23 marca 2012. [dostęp 2012-03-26].
- ↑ Medal dla kontradmirała. polska-zbrojna.pl, 26 marca 2012. [dostęp 2012-03-26].
Bibliografia
- Biuro Prasowe. Kontradmirał Ryszard Szczepan Demczuk Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej, 2007-08-16 [dostęp: 2007-11-10]
- Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 172. ISSN 1734-2317.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".
Baretka:Gwiazda Afganistanu
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Ribbon from the Meritorious Service Medal awarded by the United States Department of Defense. The color is Scarlet, or Pantone 220 C.
Ribbon from the Meritorious Service Medal awarded by the United States Department of Defense. The color is Scarlet, or Pantone 220 C.
Baretka: Morski Krzyż Zasługi z Mieczami
Baretka: Złoty Medal za Długoletnią Służbę
Baretka Medalu NATO za służbę w misji ISAF (wzór 1. – obowiązujący do 2011 r.)
– plik do użycia TYLKO na polskiej wikipedii.
Baretka: Kombatancki Krzyż Pamiątkowy "Zwycięzcom" – ustanowiony i nadawany przez Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych od 2010.
Orzeł Marynarki Wojennej RP
Naramiennik wiceadmirała Marynarki Wojennej RP.
Bandera wojenna Rzeczypospolitej Polskiej. Oparta na Image:Flag of Poland (state).svg. Zgodnie z decyzją podjętą w tym głosowaniu, symboliczne użycie polskiej flagi/godła powinno być oparte o uproszczone kolory HTML: white (#ffffff) i crimson (#dc143c).
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
WW1 Victory Ribbon
Autor: Marynarka Wojenna RP / Ministerstwo Obrony Narodowej, Licencja: Attribution
Wiceadmirał Ryszard Demczuk.
Bandera wojenna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oparta na File:Naval Ensign of Poland.svg i File:Herb PRL.svg. Używana oficjalnie do 1990 roku - a więc także przez Marynarkę Wojenną III RP.
Baretka Medalu "Pro Memoria"