Ryszard Frąckiewicz (dyplomata)

Ryszard Frąckiewicz
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1931
Sielec

Data śmierci

1 kwietnia 2022

Ambasador PRL w Australii
Okres

od 27 kwietnia 1978
do 20 października 1983

Poprzednik

Eugeniusz Wiśniewski

Następca

Ireneusz Kossakowski

Ambasador PRL/RP w Japonii
Okres

od listopada 1986
do 1991

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Wojciech Chałaciński

Następca

Henryk Lipszyc

Ryszard Frąckiewicz (ur. 22 kwietnia 1931 we wsi Sielec, zm. 1 kwietnia 2022[1]) – polski dyplomata; ambasador w Australii (1978–1983) i Japonii (1986–1991).

Życiorys

Ryszard Frąckiewicz w 1952 ukończył studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Był uczniem Oskara Langego. Bezpośrednio po studiach pracował jako dziennikarz specjalizujący się w sprawach międzynarodowych[2]. Dyrektor departamentu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych od 1964 do 1969[3], od 6 grudnia 1973 do 1978 (Centrum Informacji)[4] oraz od 1983 do 1987[3]. Dwukrotnie przebywał na placówce w Waszyngtonie – ok. 1960–1964 na stanowisku ds. prasy[5][6][7][8] oraz ok. 1970–1973[9][10][11][12], w tym od 13 lipca do 23 grudnia 1971 jako chargé d’affaires[13]. Od 27 kwietnia 1978 ambasador w Australii[14], akredytowany także w Nowej Zelandii[15]. Od listopada 1986 do 1991 ambasador w Japonii[16]. Następnie przeszedł na emeryturę.

Żonaty[5]. Jego ojciec zginął w czasie II wojny światowej[2]. Członek Związku Młodzieży Polskiej oraz od 1953[2] Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[16] (w latach 1966–1968 członek egzekutywy Komitetu Zakładowego Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR w MSZ)[17] oraz Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego[18].

Pochowany na cmentarzu w Pyrach[19].

Przypisy

  1. Rysia Frąckiewicz, Warszawa, 05.04.2022 - kondolencje, nekrologi.wyborcza.pl, 5 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-05].
  2. a b c John Bryant, Polish voice for peace and understanding, „Canberra Times”, Australian Capital Territory, 5 sierpnia 1979 [dostęp 2022-08-20] (ang.).
  3. a b Marian Kałuski, Tragiczny los inteligencji polskiej na Kresach pod władzą sowiecką 1939–41, KWORUM – Polsko-Polonijna Gazeta Internetowa, 30 maja 2014 [dostęp 2021-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07].
  4. 1973 indeks osobowy, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, s. 776 [dostęp 2021-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-25].
  5. a b Diplomatic list, [Washington, D.C.: Department of State, czerwiec 1960 [dostęp 2021-07-25] (ang.).
  6. Diplomatic list, Washington, D.C.: Department of State, listopad 1962 [dostęp 2021-07-25] (ang.).
  7. Diplomatic list, Washington, D.C.: Department of State, listopad 1963 [dostęp 2021-07-25] (ang.).
  8. Diplomatic list, Washington, D.C.: Department of State, listopad 1964, s. 50 [dostęp 2021-07-25] (ang.).
  9. Krzysztof Siwek, Granica polsko-niemiecka w stosunkach Polski ze Stanami Zjednoczonymi, „Przegląd Zachodni”, 4, archiwumpz.iz.poznan.pl, 2016, s. 177, ISSN 0033-2437 [dostęp 2021-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-25].
  10. Diplomatic list, Washington, D.C.: Department of State, maj 1971 [dostęp 2021-07-25] (ang.).
  11. Diplomatic list, Washington, D.C.: Department of State, sierpień 1972 [dostęp 2021-07-25] (ang.).
  12. Diplomatic list, Washington, D.C.: Department of State, sierpień 1973 [dostęp 2021-07-25] (ang.).
  13. David A. Jones, Joanna Waluk, Polish and American Diplomatic Relations since 1939 as Reflected in Bilateral Ambassadorial Policies, „Polish Journal for American Studies”, 5, 2011, s. 160, ISSN 1733-9154 [dostęp 2021-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-25] (ang.).
  14. Representation, „Australian Foreign Affairs Records”, 49 (4), Trove, kwiecień 1978, s. 208 [dostęp 2021-07-25] (ang.).
  15. The New Zealand Gazette, austlii.edu.au, 25 stycznia 1979, s. 155 [dostęp 2021-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-25] (ang.).
  16. a b Directory of Polish Officials – A Reference Aid, Washington, DC: Central Intelligence Agency, kwiecień 1989, s. 87 [dostęp 2021-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-02] (ang.).
  17. Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 1 (27), Warszawa 2016, s. 303, ISSN 1427-7476 [dostęp 2022-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-19].
  18. Robert Rochowicz, Głos SEA w sprawach najważniejszych, Warszawa: Bellona, 2017, s. 102, ISBN 978-83-11-15015-7 [dostęp 2021-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-25].
  19. Cmentarz w Pyrach powstał w 1946 roku, passa.waw.pl, 1 czerwca 2022 [dostęp 2022-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-22].