Ryszard Głowacki

Ryszard Głowacki
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1937
Dukla

Data śmierci

13 stycznia 2022

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

fantastyka naukowa

Ryszard Głowacki (ur. 31 sierpnia 1937 w Dukli, zm. 13 stycznia 2022) – inżynier geolog, dziennikarz, publicysta, działacz społeczny, pisarz utworów fantastyczno-naukowych[1][2]. Od 1979 r. opublikował 3 powieści i prawie 30 opowiadań.

Dzieła

  • Doping (1976; opowiadanie; debiut; w Młodym Techniku 4/1976)
  • Gość z głębin (antologia) Czytelnik, Warszawa 1979
  • Paroksyzm numer minus jeden (powieść) KAW, Warszawa 1979
  • Miss sektora (1982; opowiadanie)
  • Robotomachia (1982; opowiadanie)
  • Raport z rezerwatu (zbiór opowiadań) KAW, Warszawa 1982:
    • Czym jestem
    • Ostatnia wyprawa Voya Berga
    • Nielojalność
    • Dżin dla profesora
    • Nieudany eksperyment
    • Poradnia neoscjentologiczna
    • Doping
    • Raport z rezerwatu
    • Kontrakt
    • Donos
    • Desperat
  • Spotkanie w przestworzach 1 (antologia) KAW, Warszawa 1982
  • Powiew nieprawdopodobieństwa (zbiór opowiadań) Iskry, Warszawa 1985
  • Spotkanie w przestworzach 3 (antologia) KAW, Warszawa 1985
  • Algorytm pustki (powieść) Iskry, Warszawa 1988
  • Wizje alternatywne (antologia) Arax, Białystok 1990
  • Więcej szczęścia niż rozumu (opracowanie listów Wiktora Stańczaka) Wydawnictwo Ziemia Przemyska, Przemyśl 1999

Przypisy

  1. ↑ Stanisław Stępień: Ryszard Głowacki odszedł do wieczności. Zycie.pl. [dostęp 2022-02-16].
  2. ↑ Ryszard Głowacki, [w:] encyklopediafantastyki.pl [online] [dostęp 2022-02-16].

Linki zewnętrzne