Ryszard Karpiński

Ryszard Karpiński

Biskup tytularny Minervium
Ryszard Karpiński (2010)
Viatoribus fer auxilium Podróżującym nieść pomoc
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1935 Rudzienko
Biskup pomocniczy lubelski
Okres sprawowania	1985–2011
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 kwietnia 1959
Nominacja biskupia	24 sierpnia 1985
Sakra biskupia	28 września 1985
Odznaczenia

Ryszard Karpiński (ur. 28 grudnia 1935 w Rudzienku) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy lubelski w latach 1985–2011, od 2011 biskup pomocniczy senior archidiecezji lubelskiej.

Życiorys

Urodził się 28 grudnia 1935 w Rudzienku. W latach 1948–1949 uczył się w wieczorowej szkole przysposobienia rolniczego, równocześnie pracując w rodzinnym gospodarstwie^[1]. W latach 1949–1953 kształcił się w Niższym Seminarium Duchownym w Lublinie, gdzie w 1953 uzyskał prywatną maturę^[1][2]. Państwowy egzamin dojrzałości złożył natomiast w 1957. W latach 1953–1959 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie i równocześnie na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie w 1959 uzyskał magisterium. Święceń prezbiteratu udzielił mu 19 kwietnia 1959 w Lublinie tamtejszy biskup diecezjalny Piotr Kałwa. Od 1960 do 1963 studiował na Sekcji Biblijnej Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując w 1963 licencjat z teologii. W latach 1963–1969 przebywał w Rzymie, odbywając studia w Papieskim Instytucie Biblijnym, ukończone w 1966 licencjatem nauk biblijnych, oraz na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu, gdzie na podstawie dysertacji Pojęcie «Exousia» w nauczaniu Jezusa i posłannictwie apostolskim według św. Mateusza uzyskał doktorat z nauk teologicznych^[1].

W latach 1959–1960 pracował jako wikariusz w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Lublinie i nauczyciel religii (prefekt) w tamtejszej Szkole Podstawowej nr 17^[1]. Studiując na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, był jednocześnie katechetą uczniów Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej^[3]. W okresie rzymskich studiów na czas wakacji wyjeżdżał do Francji, Irlandii, Austrii, Niemiec i Stanów Zjednoczonych, gdzie pomagał w duszpasterstwie i doskonalił znajomość języków obcych^[1][3]. W latach 1971–1985 był pracownikiem Papieskiej Komisji ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. Jednocześnie współpracował z polską sekcją Radia Watykańskiego i redakcją „L’Osservatore Romano”. W 1975 został mianowany kanonikiem honorowym kapituły katedralnej w Lublinie, a w 1977 otrzymał godność kapelana honorowego Jego Świątobliwości^[1].

Od 1970 do 1971 był drugim prefektem Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie i sekretarzem Instytutu Kultury Religijnej przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W tym okresie prowadził lektoraty z języka włoskiego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i wykłady z Pisma Świętego w Instytucie Kultury Religijnej^[1].

24 sierpnia 1985 został prekonizowany biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej ze stolicą tytularną Minervium^[1][4]. Święcenia biskupie otrzymał 28 września 1985 w katedrze św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Lublinie. Udzielił mu ich kardynał Józef Glemp, prymas Polski, któremu asystowali Bolesław Pylak, biskup diecezjalny lubelski, i arcybiskup Bronisław Dąbrowski, biskup pomocniczy warszawski^[1]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Viatoribus fer auxilium” (Podróżującym nieść pomoc)^[2]. 7 września 1985 został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji. W tym samym roku został mianowany proboszczem parafii katedralnej w Lublinie^[1]. Objął członkostwo w radzie kapłańskiej i kolegium konsultorów diecezji^[3]. W 1989 został kanonikiem gremialnym kapituły katedralnej w Lublinie, objął w niej funkcję dziekana^[5]. 31 grudnia 2011 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji lubelskiej^[6][7].

W strukturach Episkopatu Polski pełnił funkcję przewodniczącego Komisji ds. Duszpasterstwa Turystycznego (1988–1998), Zespołu ds. Pomocy Katolikom na Wschodzie (1991–2002) i Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą (2003–2008). Był delegatem w Międzynarodowej Komisji Katolickiej ds. Migracji w Genewie (1989–1995) i delegatem ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej (2003–2008), wielokrotnie pełnił też funkcję delegata na Międzynarodowe Kongresy Eucharystyczne. Ponadto w ramach II Polskiego Synodu Plenarnego był w latach 1990–1999 członkiem IX Komisji „Misji i Emigracji”. W latach 1988–1993 był konsultorem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migracji i Podróżujących^[2].

Został ponadto członkiem Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”^[1].

Odznaczenia

Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 6 sierpnia 2009 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[8].

W 2007 otrzymał Medal za Zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego^[9], a w 2009 został uhonorowany Złotym Medalem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”^[10].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Ryszarda Karpińskiego na stronie archidiecezji lubelskiej [dostęp 2017-01-09]
• Ryszard Karpiński na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2017-01-09]
• Ryszard Karpiński w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-11-15]