Ryszard Kiersnowski (pisarz)

Ryszard Kiersnowski
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1912
Aleksandrów

Data i miejsce śmierci

14 października 1977
Londyn

Zawód, zajęcie

poeta, pisarz, satyryk, dziennikarz, dramaturg

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Ryszard Kiersnowski (ur. 6 grudnia 1912 w Aleksandrowie k. Baranowicz, zm. 14 października 1977 w Londynie) – polski poeta, pisarz, satyryk, dziennikarz, dramaturg.

Absolwent studiów polonistycznych i teatralnch w Warszawie[1]. Autor tomików poezji, zbiorów reportaży, słuchowisk radiowych, humoresek, powieści, opowiadań i sztuk teatralnych (debiutował na warszawskich scenach teatralnych w 1933 sztuką Panowie w nowych kapeluszach napisaną wraz z Wacławem Żdżarskim). Współpracował z wydawnictwami polskimi w USA, Kanadzie i Anglii, jego twórczość nie była jednak wydawana ani publikowana w PRL, a jego nazwisko objęte było cenzorskim zakazem. Publikował i wydawał również pod pseudonimem Ryszard Pobóg. Losy wojny wyrzuciły go z Polski, przez Syberię, do Japonii, a stamtąd do Kanady, gdzie wstąpił do tworzonego tam Wojska Polskiego. Wziął udział w inwazji aliantów w Normandii jako korespondent wojenny 1 Dywizji Pancernej przemierzył szlak bojowy od Francji, przez Belgię, Holandię, do Niemiec. Po wojnie pracował m.in. w radiu BBC. Przez cały ten okres nieprzerwanie tworzył.

Podpisał list pisarzy polskich na Obczyźnie, solidaryzujących się z sygnatariuszami protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (List 59)[2].

18 listopada 1975 został odznaczony przez władze RP na uchodźstwie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Twórczość

  • Żołnierskie strofy, Windsor 1941
  • Zjazd w Nowogródku, Glasgow 1944
  • Podróż sentymentalna, Londyn 1946
  • Popiół lat, Londyn 1960
  • Młodość sercem pisana, Londyn 1963
  • Reportaż spod ciemnej gwiazdy, Londyn 1967
  • Walenty Pompka na wojnie – żartobliwy komiks "bez dymków" z rysunkami Mariana Walentynowicza (twórcy rysunkowego wizerunku Koziołka Matołka). Publikowany w krótkotrwałym tygodniku dla młodzieży "Przygoda" (Warszawa, 1957-58).

Większość słuchowisk radiowych i reportaży wojennych nigdy nie została wydana w formie książkowej.

Przypisy

  1. ↑ Słownik biograficzny teatru polskiego. T. 2. Warszawa: PWN, 1994, s. 306. ISBN 83-01-11260-3.
  2. ↑ Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 34.
  3. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 9, Nr 2 z 31 grudnia 1975. 

Bibliografia