Ryszard Milczarek

Ryszard Milczarek
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1928
Mizerka

Data i miejsce śmierci

8 marca 2013
Bydgoszcz

Przebieg służby
Lata służby

19451988

Siły zbrojne

Orzeł LWP.jpg ludowe Wojsko Polskie

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Medal 40-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Ryszard Milczarek (ur. 7 maja 1928 w Mizerce Nowej, zm. 8 marca 2013 w Bydgoszczy[1]) – generał brygady WP.

Życiorys

W latach 1943-1945 na robotach przymusowych w Niemczech. Do 1949 skończył 2 semestry gimnazjum w Karpaczu, następnie odbył zasadniczą służbę wojskową w Marynarce Wojennej w Ustce i został przydzielony do Komendy Portu Wojennego w Gdyni-Oksywiu.

1950-1951 skończył Oficerską Szkołę Polityczną w Łodzi jako podporucznik. Zastępca dowódcy kompanii MW ds. politycznych w Wicku Morskim, potem w Gdyni-Babich Dołach. 1953-1958 studiował w Akademii Wojskowo-Politycznej (później: Wojskowej Akademii Politycznej) w Warszawie, a w 1973 skończył studia historyczne w tej akademii. Instruktor sekcji politycznej w 82 pułku artylerii w Rogowie w Pomorskim Okręgu Wojskowym, później instruktor wydziału politycznego 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie i szef oddziału Zarządu Politycznego Pomorskiego Okręgu Wojskowego (POW) w Bydgoszczy. Sekretarz Komitetu PZPR i zastępca szefa Zarządu Politycznego POW.

Od lipca 1977 zastępca komendanta Wojskowej Akademii Technicznej ds. politycznych. Od stycznia 1978 szef Zarządu Politycznego - zastępca dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego ds. politycznych. Członek Komitetu Wojewódzkiego (KW) PZPR we Wrocławiu. Jesienią 1980 przewodniczący Rady Państwa Henryk Jabłoński nadał mu stopień generała brygady. W latach 1981–1986 członek Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR.

Od grudnia 1983 do marca 1987 attaché wojskowy przy Ambasadzie PRL w Pradze. Po powrocie w dyspozycji MON. W maju 1988 pożegnany przez ministra obrony gen. armii Floriana Siwickiego i przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał w Bydgoszczy. Był żonaty z Wacławą. Miał córkę Tamarę (wykłada na UKW) oraz syna Marka[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze komunalne, cmentarze.bydgoszcz.pl [dostęp 2020-10-19].
  2. Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, tom II: I–M, Toruń 2010, s. 517

Bibliografia

  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II:I-M, Toruń 2010, s. 515-517.

Media użyte na tej stronie

POL Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
POL Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
POL Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".