Ryszard Parafianowicz

Ten artykuł od 2019-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ryszard Parafianowicz

Ryszard Parafianowicz jako rektor-komendant Akademii Sztuki Wojennej
generał brygady
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1967 Suwałki
Przebieg służby
Lata służby	od 1987
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	• WSOWI • 1 BSap • SOW • 3 bat. rat.- inżynier. • SOW • MON • AON • ASzWoj
Stanowiska	• dowódca plutonu saperów • dowódca kompanii saper. • st. oficer batalionu saper. • starszy oficer ŚOW • młodszy specjalista ŚOW • specjalista ŚOW • dowódca batalionu rat.-inż. • szef wojsk inżynieryjnych w dowództwie ŚOW • starszy specjalista CZK MON • starszy specjalista OMiA MON • rektor-komendant AON • rektor-komendant ASzWoj
Odznaczenia

Ryszard Parafianowicz (ur. 31 marca 1967 w Suwałkach) – żołnierz, polski dowódca wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego^[1], doktor nauk społecznych^[2], rektor-komendant Akademii Sztuki Wojennej^[3].

Życiorys

Wykształcenie

Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojk Inżynieryjnych (1991), Akademii Obrony Narodowej (1999), podyplomowe studia zarządzania bezpieczeństwem informacyjnym (2012), studia doktoranckie w dziedzinie nauk społecznych w zakresie nauk o bezpieczeństwie (2014), podyplomowe studia polityki obronnej w Akademii Sztuki Wojennej (2016)^[1][4].

Służba wojskowa

W 1991 r. rozpoczął służbę na stanowisku dowódcy plutonu, następnie oficera oświatowo-wychowawczego, potem dowódcy kompanii i starszego oficera w 1 Warszawskiej Brygadzie Saperów w Brzegu^[5]. W latach 2000–2006 pełnił służbę Śląskim Okręgu Wojskowym na stanowisku starszego oficera, młodszego specjalisty, następnie specjalisty. W 2006 r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy 3 batalionu ratowniczo-inżynieryjnego^[6]. W roku 2008 objął funkcję szefa wojsk inżynieryjnych w dowództwie Śląskiego Okręgu Wojskowego. Od 2011 r. do 2016 r. pełnił służbę na stanowisku starszego specjalisty w Centrum Zarządzania Kryzysowego Ministra Obrony Narodowej oraz w Ośrodku Monitorowania i Analiz Ministra Obrony Narodowej^[5].

W 2014 na podstawie rozprawy pt. Organizacja i działalność podziemia niepodległościowego na Suwalszczyźnie w latach 1944–1952 napisanej pod kierunkiem prof. Janusza Zuziaka, uzyskał stopień doktora nauk społecznych w zakresie nauk o bezpieczeństwie^[2][7]. Recenzentami pracy byli: gen. broni (rez.) prof. Jerzy Gotowała, prof. Bogusław Polak oraz prof. Zbigniew Gnat-Wieteska.

Od 24 marca, będąc w tym dniu mianowany na stopień pułkownika przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza, do 30 września 2016 r. zajmował stanowisko rektora-komendanta Akademii Obrony Narodowej, zaś po jej przeformowaniu w Akademię Sztuki Wojennej od 1 października 2016 był desygnowany na rektora-komendanta ASzWoj^[8]. Ukończył Podyplomowe Studia Polityki Obronnej w systemie niestacjonarnym^{[a][9][10][11]}.

14 sierpnia 2016 r. został wyróżniony nadaniem tytułu honorowego: „Zasłużony Żołnierz RP”^[12]. Postanowieniem prezydenta RP z 21 listopada 2016 został mianowany na stopień generała brygady^[13]. Akt mianowania odebrał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy^[1]. 23 lipca 2017 r. został odznaczony medalem Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych „Pro Patria” za szczególne zasługi w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej^[14][15]. 10 grudnia 2018 r. został odznaczony medalem „W służbie Bogu i Ojczyźnie”^[16].

12 maja 2020 r. wyróżniony medalem „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej" w uznaniu zasług w przywracaniu pamięci Żołnierzy Wyklętych i absolwentów Wyższej Szkoły Wojennej oraz tradycji wyższego szkolnictwa wojskowego. 26 lipca 2020 r. uhonorowany medalem "Pro Bono Poloniae" przez szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych^[17]

Dokonania

Wdrożył w ASzWoj nowy model przygotowania oficerów i pracowników cywilnych na potrzeby resortu obrony narodowej. Inicjator utworzenia w uczelni Wydziału Wojskowego, kształcącego wyższe kadry dowódcze na potrzeby Sił Zbrojnych RP.^[18] W ramach studiów i kursów wprowadził cykl ćwiczeń dowódczo-sztabowych wspomaganych komputerowo poziomów: taktycznego (m.in. Twierdza^[19], Brama^[20]) i operacyjnego (Jont Resolve^[21]) przygotowujących oficerów do dowodzenia na współczesnym polu walki w ramach operacji sojuszniczych. Podczas jego kadencji reaktywowany został tytuł oficera dyplomowanego nadawany absolwentom Podyplomowych Studiów Operacyjno-Taktycznych. Wprowadził także cykl międzynarodowych warsztatów dla oficerów z obszaru tzw. „myślenia projektowego” (ang. design thinking) przydatnego w rozwiązywaniu złożonych problemów w planowaniu operacyjnym^[18].

Powołał Szkołę Administracji Obronnej i wdrożył zmiany w szkoleniu wyższych kadr administracji publicznej na potrzeby systemu obronnego państwa w ramach Wyższych Kursów Obronnych^[22]. Jest pomysłodawcą i twórcą jedynych w Polsce podyplomowych studiów Master of Business Administration (MBA) realizowanych w wymiarze międzynarodowym we współpracy z Uniwersytetem w Miskolcu (Węgry) oraz Uniwersytetem Helmuta Schmidta - Uniwersytetem Bundeswehry w Hamburgu (Niemcy), w specjalnościach: Defence & Security oraz Security & Critical Infrastructure, kształcących kadry managerskie dla sektora obronnego^[23].

Wyznaczył rady programowe cywilnych studiów z udziałem interesariuszy zewnętrznych w celu dostosowania kształcenia w ASzWoj do wymagań obecnego rynku pracy i współczesnych potrzeb związanych z bezpieczeństwem^[18]. W ofercie kształcenia, poza kierunkami związanymi z naukami o bezpieczeństwie czy naukami o zarządzaniu i jakości, pojawiły się także jednolite studia magisterskie „prawo”^[24] oraz studia licencjackie „historia”^[25]. W czasie swojej kadencji wspiera rozwój współpracy ASzWoj ze stowarzyszeniami wojskowymi skupiającymi ekspertów z całego świata, takimi jak m.in. ISMS, CEFME, SPS, ESDC^[26] i mobilizuje kadrę do uczestnictwa prestiżowych, międzynarodowych projektach badawczych m.in. w ramach programu Horyzont 2020^[27]. Inicjator projektu utworzenia międzynarodowej zintegrowanej komórki do spraw działań w cyberprzestrzeni^[28].

Sformował Centrum Badań nad Bezpieczeństwem im. dr. Michała Sokolnickiego^[18] z zadaniem przygotowania ekspertyz dla wojska oraz innych organów i instytucji państwa.

W roku 2019 zapoczątkował wydawanie nowego anglojęzycznego czasopisma naukowego: Cybersecurity and Law^[29]. Inicjator oficjalnych obchodów 100-lecia utworzenia Wyższej Szkoły Wojennej (WSWoj), której tradycje dziedziczy obecna Akademia. W ramach jubileuszu prowadził działania zmierzające do nadania ASzWoj sztandaru, wręczonego 24 czerwca 2019 r. Pomysłodawca licznych uroczystości mających na celu upamiętnienie wybitnych postaci WSWoj – komendantów i absolwentów szkoły – oraz upowszechnienie dokonań szkoły z lat 1919-1946. Z jego inicjatywy dawną świetność odzyskał obecny budynek Biblioteki – historycznie Centrum Wyszkolenia Piechoty okresu II RP, gdzie przy głównym wejściu zawisły tablice przedstawiające wizerunki: króla Jana III Sobieskiego, marszałka Józefa Piłsudskiego oraz hetmana polnego koronnego Stefana Czarnieckiego, nawiązując do historycznego wyglądu z czasów funkcjonowania Wyższej Szkoły Wojennej^[30].

Z początkiem 2020 r. uruchomił bibliotekę cyfrową w ramach portalu bezpieczeństwa i obronności Akademii Sztuki Wojennej, wprowadzając najpierw digitalizację i powszechne udostępnienie ponad 47,5 tys. dokumentów stanowiących zasoby nauki z zakresu obronności i bezpieczeństwa^[31].

Rodzina i życie prywatne

Jest wnukiem żołnierza Armii Krajowej, który w czasie okupacji niemieckiej działał w Obwodzie AK Suwałki, gdzie był dowódcą plutonu, a od października 1945 r. dowódcą kompanii terenowej. Od lutego 1946 r. działał w strukturach Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość (WiN). 12 kwietnia 1946 r został aresztowany przez Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Suwałkach, oskarżony i skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Białymstoku na karę śmierci, którą wykonano 11 września 1946 r..

Awanse

• podporucznik – 1991
• porucznik – 1994
• kapitan – 1998
• major – 2002
• podpułkownik – 2006
• pułkownik – 23 marca 2016^[5]
• generał brygady – 21 listopada 2016^[1]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Medal „Pro Patria” – 2017
• Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” – 2020
• Medal „Pro Bono Poloniae” – 2020
• Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” – 2018
• Odznaka pamiątkowa 1 batalionu saperów – 1998
• Odznaka pamiątkowa 3 batalionu ratowniczo-inżynieryjnego – 2006
• Odznaka pamiątkowa AON – 2016
• tytuł honorowy „Zasłużony Żołnierz RP” – 2016
• Odznaka pamiątkowa Akademii Sztuki Wojennej – 2017

Uwagi

Przypisy