Ryszard Pregiel

Ryszard Pregiel

Data i miejsce urodzenia	14 marca 1935 Wilno
Zawód, zajęcie	przedsiębiorca, informatyk, działacz gospodarczy
Tytuł naukowy	dr hab. inż.[1]
Odznaczenia

Ryszard Piotr Pregiel (ur. 14 marca 1935 w Wilnie) – działacz gospodarczy, przedsiębiorca, informatyk^[2].

W 1947 roku jego rodzina repatriowała się do Ostrzeszowa, gdzie w 1952 r. ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie. Studia kolejno techniczne, matematyczne i ekonomiczne odbył we Wrocławiu, gdzie następnie uzyskał na Politechnice Wrocławskiej stopnie naukowe doktora w zakresie telekomunikacji w roku 1969 oraz w 1979 doktora habilitowanego w zakresie automatyki i robotyki. W 1969 roku ukończył Wyższą Szkołę Nauk Społecznych przy KC PZPR^[3]. Odbył staże naukowe i zawodowe m.in. w Massachusetts Institute of Technology, Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Technicznym im. Baumana(ros.), Bell Telephone Laboratory i Control Data Corporation.

Po ukończeniu studiów podjął pracę w telekomunikacji, awansując z czasem na stanowisko dyrektora Okręgowego Urzędu Telekomunikacji Międzymiastowej najpierw w latach 1961–1965 we Wrocławiu, a następnie w Katowicach od 1965 do 1970 r. W latach 1970–1971 był dyrektorem Śląskiego Oddziału Instytutu Maszyn Matematycznych, a następnie do roku 1977 Instytutu Systemów Sterowania, w który Oddział się przekształcił. W 1977 r. został powołany przez Ministra Przemysłu Maszynowego na stanowisko dyrektora Centrum Naukowo-Produkcyjnego Systemów Sterowania Meraster^[4] w Katowicach, w którego skład wszedł ISS. Pod jego kierownictwem opracowano i wdrożono do produkcji wiele rozwiązań, w tym mikrokomputer profesjonalny MERA-60^[5] eksportowany w latach osiemdziesiątych w wielkich seriach m.in. do krajów RWPG i Chin^[6].

W 1983 r. objął funkcję prezesa Zrzeszenia Przemysłu Automatyki i Aparatury Pomiarowej „Mera” w Warszawie. W latach 1985–1990 pracował na stanowisku Podsekretarza stanu w Urzędzie Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń^[7]. W okresie transformacji ustrojowej zorganizował kilka prywatnych przedsiębiorstw nowych technologii, pełniąc między innymi funkcję prezesa Śląskiego Ośrodka Techniki Telekomunikacyjnej, prezesa Investel Internatonal i wiceprezesa zarządu Radomskiej Wytwórni Telekomunikacyjnej. W latach 2001–2004 był szefem gabinetu politycznego Ministra Infrastruktury Marka Pola^[8].

Naukowo zajmuje się modelowaniem systemów, sterowaniem procesami oraz zastosowaniem informatyki w zarządzaniu. Jest autorem dwóch monografii, czterech podręczników akademickich i ponad sześćdziesięciu artykułów. Pracował naukowo w Katedrze Komutacji Politechniki Wrocławskiej, w Uniwersytecie Śląskim oraz Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Pracował w Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej^[9]. 4 listopada 2013 roku został powołany w skład Rady Nadzorczej Wasko S.A.^[10]

Działał w komitetach i radach naukowych oraz stowarzyszeniach profesjonalnych. Był członkiem Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, przez dwie kadencje w latach 1976–1982 członkiem Komitetu Informatyki PAN, członkiem Komitetu Badań Kosmicznych PAN, członkiem Sekcji Telekomunikacji Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN, prezesem Stowarzyszenia Inżynierów Telekomunikacji, prezesem Śląskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Był członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Informatycznego^[11]. Od roku 2008 jest Prezesem Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii^[12].

Za swą działalność został wyróżniony wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem „Wybitnemu Absolwentowi Politechniki Wrocławskiej”, Złotą Odznaką Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, medalami Politechniki Śląskiej i Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Złotą Odznaką „Zasłużonemu dla Województwa katowickiego”, nagrodą UNESCO, a także nagrodami Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Przypisy