Ryszard Sorokosz
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 27 marca 1956 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | 1975–2012 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 68 pcz, 1 pcz, 100 pz, 14 BZ; 9 BKPanc, 16 DZ; PKW Irak, MND C-S;Dowództwo Wojsk Ladowych, MNC NE |
Stanowiska | d-ca 14 BZ, d-ca 9 BKPanc, d-ca 16 DZ,Szef Szkolenia Wojsk Ladowych, z-ca d-cy MNC NE |
Główne wojny i bitwy | Stabilizacja Iraku |
Późniejsza praca | dyr. departamentu w UM Elbląg,Pełnomocnik Prezydenta ds Kombatantów i Współpracy z Wojskiem |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |

Ryszard Sorokosz (ur. 27 marca 1956 w Świętajnie na Podlasiu) – generał dywizji Wojska Polskiego.
Życiorys
W latach 1975-1979 był podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu. Zawodową służbę wojskową rozpoczął od stanowiska dowódcy plutonu, a następnie kompanii i batalionu w 68 pułku czołgów średnich w Budowie. W latach 1985–1988 był słuchaczem Akademii Wojsk Pancernych im. marszałka Rodiona Malinowskiego w Moskwie. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu oficera dyplomowanego, zajmował kolejno stanowiska: szefa sztabu 1 Warszawskiego pułku czołgów średnich im. Bohaterów Westerplatte w Elblągu (1988–1989), szefa sztabu 100 pułku zmechanizowanego im. Bohaterów Westerplatte w Elblągu (1989–1991), dowódcy 100 pułku zmechanizowanego w Elblągu (1991–1994), dowódcy 14 Brygady Zmechanizowanej w Elblągu (1994–1995) i dowódcy 9 Brygady Kawalerii Pancernej w Braniewie (1995–1999). W 1999 roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 15 Warmińsko-Mazurskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Króla Władysława Jagiełły w Olsztynie, a po jej rozformowaniu w 2000 roku, szefa sztabu 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Elblągu. W lipcu 2001 roku, po ukończeniu Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie objął stanowisko szefa Oddziału Planowania Operacyjnego w Zarządzie Planowania Operacyjnego Generalnego Zarządu Operacyjnego P-3 Sztabu Generalnego WP. W lutym 2002 roku został zastępcą szefa Zarządu Planowania Operacyjnego Generalnego Zarządu Operacyjnego P-3 Sztabu Generalnego WP.
15 sierpnia 2002 roku Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski wręczył mu nominację na generała brygady, a 20 sierpnia 2002 roku objął stanowisko zastępcy dowódcy 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Elblągu.
15 sierpnia 2005 roku Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski wręczył mu nominację na generała dywizji, a następnego dnia objął dowództwo nad tym związkiem taktycznym.
Generał Sorokosz był również zastępcą dowódcy III zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego (sierpień 2004 – luty 2005) działającego w ramach misji stabilizacyjnej w Republice Iraku. Odpowiadał tam m.in. za przygotowanie infrastruktury i nowej bazy Echo w Ab Diwaniji w związku z likwidacją dotychczasowej bazy Alfa w Babilonie. W wyniku obrony dysertacji doktorskiej nt.: Ochrona środowiska w działalności Sił Zbrojnych RP, uzyskał stopień naukowy doktora.
W latach 2007–2009 był Szefem Szkolenia Wojsk Lądowych a w latach 2010–2012 pełnił funkcję zastępcy dowódcy Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie.
Od listopada 2012 był dyrektorem Departamentu Bezpieczeństwa, Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Informacji Niejawnych Urzędu Miejskiego w Elblągu.Obecnie pełni obowiązki Pełnomocnika Prezydenta ds Kombatantów i Współpracy z Wojskiem. W 2013 r. założył Elbląskie Stowarzyszenie Generałów i Oficerów Starszych Wojska Polskiego, którego w chwili obecnej jest Prezesem.
Awanse
- generał brygady – 2002[1]
- generał dywizji – 2005[2]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2003[3]
- Złoty Krzyż Zasługi – 1995[4]
- Gwiazda Iraku – 2011[5]
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
- Odznaka honorowa "Husarz Polski" (nr 8) – 2005[6][7]
- Krzyż Honoru Bundeswehry w Złocie – Niemcy, 2012[8]
Bibliografia
- Mariusz Jędrzejko, Mariusz Lesław Krogulski, Marek Paszkowski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002), Wydawnictwo "Von Borowiecky", Warszawa 2002, s. 284 (z fotografią)
Linki zewnętrzne
- gen. dyw. Ryszard Sorokosz – zdjęcie z www.umelblag.pl[9]
Przypisy
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 584 – pkt 19.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697 – pkt 13.
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 10, poz. 152 – pkt 36.
- ↑ M.P. z 1995 r. nr 59, poz. 656 – pkt 86.
- ↑ Tomasz Szulejko: Wojska Lądowe: kolejne wyzwania. polska-zbrojna.pl, 20 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-20].
- ↑ Obchody Święta Wojsk Lądowych. wojsko-polskie.pl, 29 września 2005. [dostęp 2013-07-03].
- ↑ Dowództwo Wojsk Lądowych (15-lecie). army.mil.pl, 12 września 2012. s. 79. [dostęp 2013-07-03].
- ↑ Farewell to General Sorokosz. mncne.pl, 31 stycznia 2012. [dostęp 2012-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2013)]. (ang.).
- ↑ galeria. www.umelblag.pl, 4 marca 2005. [dostęp 2010-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 marca 2005)].
Media użyte na tej stronie
Orzeł Wojsk Lądowych RP
Baretka:Gwiazda Iraku
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku (baretka).
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Generał Zbigniew Zalewski (stoi) płk Ryszard Sorokosz (w środku) i Mirosław Szyłkowski dowódca brygady w klubie żołnierskim w 4 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Orzyszu
Baretka: Krzyż Honoru Bundeswehry w Złocie.