Ryszard Strzelecki (minister)
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 31 stycznia 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 stycznia 1988 |
| Członek Rady Państwa | |
| Okres | od 15 maja 1961 |
| Przynależność polityczna | |
| Minister kolei | |
| Okres | od 20 września 1951 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister transportu drogowego i lotniczego | |
| Okres | od 27 lutego 1957 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister komunikacji | |
| Okres | od 5 kwietnia 1957 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
      | |
Ryszard Strzelecki (ur. 31 stycznia 1907 w Warszawie, zm. 10 stycznia 1988 tamże) – polski inżynier mechanik i polityk. Minister kolei (1951–1957), minister transportu drogowego i lotniczego (1957) oraz minister komunikacji (1957–1960). Członek Biura Politycznego KC PZPR (1964–1970). Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji, w latach 1961–1972 członek Rady Państwa. Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys
Syn Romana i Aleksandry. Pochodził z rodziny robotniczej. Posiadał wykształcenie wyższe. Przed wojną pracował jako robotnik metalowiec, działał w organizacjach związkowych; podczas okupacji w konspiracji (Gwardia Ludowa i Armia Ludowa). Od 1942 działał w Polskiej Partii Robotniczej. Był członkiem Komitetu Okręgowego PPR Warszawa Lewa Podmiejska. Od 1943 kierował Centralną Techniką PPR. Uczestniczył w powstaniu warszawskim jako członek kierownictwa AL. W 1945 był zastępcą kierownika Wydziału Organizacyjnego KC PPR, w latach 1945–1948 zastępcą członka Komitetu Centralnego PPR, a w 1948 członkiem Biura Organizacyjnego PPR. W 1948 wraz z tą partią przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1948–1971 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR, a w 1964 zastępcą członka Biura Politycznego KC, w latach 1964–1970 członkiem Biura Politycznego KC, w latach 1960–1970 sekretarzem KC. Pełnił także funkcje kierownicze w organizacjach wojewódzkich – w latach 1945–1946 II sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PPR w Katowicach, w latach 1946–1948 I sekretarza KW PPR w Krakowie, a w latach 1948–1950 I sekretarza KW PZPR ponownie w Katowicach.
W latach 1950–1951 podsekretarz stanu w Ministerstwie Komunikacji, w 1951 (od lutego do września) podsekretarz stanu w Ministerstwie Kolei; w latach 1951–1957 minister kolei, w 1957 minister transportu drogowego i lotniczego, w latach 1957–1960 minister komunikacji. W latach 1961–1972 był członkiem Rady Państwa. Wieloletni poseł: do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji, (mandat pełnił w latach 1945–1956 i 1961–1972); w latach 1961–1965 przewodniczący Komisji Mandatowo-Regulaminowej w Sejmie III kadencji. Odszedł z życia politycznego wraz z upadkiem ekipy Władysława Gomułki po wydarzeniach grudnia 1970.
W latach 1968–1971 członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W 1969 został odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej. Odznaczony także m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1964)[1], Orderem Krzyża Grunwaldu II klasy (1948)[2], Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Medalem za Warszawę 1939–1945 (1946)[3], Krzyżem Partyzanckim, sowieckim Medalem jubileuszowym „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (1965)[4] i innymi odznaczeniami państwowymi.
Został pochowany z pełnym ceremoniałem 13 stycznia 1988 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 4 Tuje m. 7)[5]. W pogrzebie udział wziął ówczesny I sekretarz KC PZPR, przewodniczący Rady Państwa gen. armii Wojciech Jaruzelski, członek Biura Politycznego KC PZPR, sekretarz KC gen. broni dr Józef Baryła, zastępcy członków Biura Politycznego KC PZPR Stanisław Ciosek i Janusz Kubasiewicz[6].
Przypisy
- ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170 z 20 lipca 1964.
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 76, poz. 664
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43
- ↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 110 (6619), 11 maja 1965, s. 1.
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
- ↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 10 (14386), 14 stycznia 1988, s. 1.
Bibliografia
- Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991. Warszawa: PWN, 1991, s. 426–427. ISBN 83-01-10386-8. OCLC 69290887.
- Informacje w BIP IPN
.svg)
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
.jpg)
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie, odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Baretka: Krzyż Partyzancki
Baretka: Medal za Warszawę 1939-1945
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970
Bolesław Bierut, właśc. Bolesław Biernacki, ps. Janowski, Iwaniuk, Tomasz, Bieńkowski, Rutkowski, (ur. 18 kwietnia 1892 w Rurach Jezuickich, dziś dzielnica Lublina - zm. 12 marca 1956 w Moskwie) – polski działacz komunistyczny, przewodniczący Krajowej Rady Narodowej od 1944, pierwszy przywódca Polski Ludowej, prezydent RP od 1947, Przewodniczący KC PZPR od 1948, premier PRL od 1952.
Ryszard Strzelecki (1907-1988)
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu II klasy
_BAR.svg)
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).