Ryszard Suwalski

Ryszard Suwalski
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1938

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 2016
Poznań

Doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: wózki kolejowe
Alma Mater

Politechnika Poznańska

główny specjalista
instytut badawczy

Instytut Kolejnictwa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Ryszarda Suwalskiego na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu

Ryszard Maria Suwalski (ur. 1938[1], zm. 16 stycznia 2016 w Poznaniu[2][3]) – polski doktor habilitowany inżynier kolejnictwa specjalizujący się w wózkach kołowych.

Życiorys

Wykształcenie

Absolwent specjalności pojazdy szynowe na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej oraz studiów podyplomowych w Instytucie Wysokoprężnych Silników Okrętowych i Kolejowych Politechniki Poznańskiej. Studia doktoranckie ukończył na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów w Instytucie Techniki Cieplnej i Silników Spalinowych na Politechnice Poznańskiej, a rozprawę habilitacyjną poświęconą „Systemowi samoczynnej zmiany rozstawu kół pojazdów szynowych” obronił na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie[2].

Kariera zawodowa

Wózek typu 25ANa zaprojektowany przez Suwalskiego

Od 1958 był związany z kolejnictwem[4]. Pracę zawodową rozpoczął jako konstruktor w Zakładach Przemysłu Metalowego H. Cegielski, a następnie pełnił funkcję głównego specjalisty w Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa i Centralnym Biurze Konstrukcyjnym PKP w Poznaniu. Był rzeczoznawcą z zakresu lokomotyw spalinowych i wagonów[2]. Od 1969[4] opracował i wdrożył do produkcji 60 kluczowych dla polskiego transportu szynowego projektów dotyczących pojazdów szynowych. Opatentował 60 wynalazków zarówno w Urzędzie Patentowym RP, jak i urzędach zagranicznych. Opublikował 42 prace w czasopismach branżowych[2].

Projektował rodziny wózków dla wagonów osobowych, EZT, autobusów szynowych i tramwajów oraz wózki dużych prędkości. Konstrukcje jego projektu zostały zastosowane w pojazdach szynowych[5] produkowanych m.in. w zakładach HCP, Pesa[4] i Newag[6]. Były one także wykorzystywane w czasie przygotowań do uruchomienia połączeń na Centralnej Magistrali Kolejowej[4]. Pod koniec lat 80. zaprojektował wagony kolejki linowo-terenowej na Gubałówkę[7], a w latach 1992–1998 opracował system SUW 2000 umożliwiający szybką zmianę rozstawu wózków w pojeździe szynowym w miejscu zmiany rozstawu szyn. System ten był początkowo wykorzystywany w pociągach relacji Warszawa – Wilno i Kraków – Kijów. Po wyeksploatowaniu zestawów zaniechano ich remontu[4], a podczas Euro 2012 używany był jeden skład[8]. W 2013 skład z systemem SUW 2000 kursował co drugi dzień w relacji Wrocław – Kraków – Lwów[9].

Ostatnio zatrudniony był na stanowisku kierownika projektu w Biurze Strategii, Inwestycji i Rozwoju oraz Biurze Wsparcia Technicznego PKP Cargo[2]. 16 stycznia 2016[3] w Poznaniu zmarł po ciężkiej chorobie w wieku 77 lat[2]. Spoczywa na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[3] (pole 3, kwatera B, grób 11).

Nagrody, wyróżnienia i odznaczenia

  • 1990 – nagroda za opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej, wdrożenie i uruchomienie produkcji wagonów 1LTa i 1LTb kolejki linowo-terenowej na Gubałówkę[10],
  • 1992 – srebrny medal na 41. Światowej Wystawie Wynalazków i Innowacji Brussels Eureka za konstrukcję autobusu szynowego typu 207M/207Mr[4],
  • 1993 – srebrny medal na 42. Światowej Wystawie Wynalazków i Innowacji Brussels Eureka za segmentową tarczę hamulcową typu 141BK[4],
  • 1999 – nagroda im. Ernesta Malinowskiego na targach Trako za skonstruowanie wózka typu 25ANa przystosowanego do prędkości teoretycznej 300 km/h[4],
  • 2000 – złoty Medal na 72. Międzynarodowych Targach Poznańskich za zestaw kołowy SUW 2000 o zmiennym rozstawie kół[10],
  • 2003 – Nagroda Gospodarcza Prezydenta RP „Najlepszy wynalazek w dziedzinie produktu lub technologii” za system samoczynnej zmiany rozstawu kół w taborze kolejowym[4][2],
  • 2004 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[2][11],
  • 2007 – nagroda im. Ernesta Malinowskiego na targach Trako za wózek napędny MT01H do tramwajów 105N[10].

Przypisy

  1. ↑ Janusz Mincewicz: Ryszard Suwalski nie żyje (pol.). wyborcza.pl, 2016-01-19. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)].
  2. ↑ a b c d e f g h Janusz Mincewicz: Zmarł Ryszard Suwalski, wynalazca i konstruktor SUW-2000 (pol.). rynek-kolejowy.pl, 2016-01-19. [dostęp 2016-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-19)].
  3. ↑ a b c Ryszard Suwalski: Nekrologi. nekrologi.net. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-19)].
  4. ↑ a b c d e f g h i Teresa Masłowska. Wypłynąć na szerokie tory. „Kurier PKP”. 9, s. 10-11, 2009-03-01 (pol.). [dostęp 2016-01-19]. 
  5. ↑ Ryszard Maria Suwalski: konstruktor SUW 2000 i SUW 2000/V. „Rynek Kolejowy”. 3/2016, s. 47. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN 1644-1958 (pol.). 
  6. ↑ Paweł Terczyński. Międzynarodowe Targi Kolejowe Trako 2011. „Świat Kolei”. 11/2011, s. 12-15. Łódź: Emi-press. ISSN 1232-5962 (pol.). 
  7. ↑ Marek Rabsztyn. 60 lat kolejki na Gubałówkę. „Technika Transportu Szynowego”. 12/1998, s. 52-56. Łódź: Emi-Press. ISSN 1232-3829. 
  8. ↑ Łukasz Grzymalski: Zmarnowany wynalazek polskiego inżyniera (pol.). Dziennik Polski 24, 2012-04-24. [dostęp 2016-02-01].
  9. ↑ Kierunek wschodni (pol.). intercity.pl. [dostęp 2016-01-19].
  10. ↑ a b c Dr hab. inż. Ryszard Maria Suwalski (1938–2016). Konstruktor SUW 2000 i SUW 2000/V. „Technika Transportu Szynowego”. 5/2016, s. 48. Radom: Instytut Naukowo-Wydawniczy „TTS”. ISSN 1232-3829. 
  11. ↑ M.P. z 2005 r. nr 11, poz. 224

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wózek 25ANa.jpg
wózek 25ANa
Grób Ryszarda Suwalskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób Ryszarda Suwalskiego na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu