Ryszard Szretter

Ryszard Szretter (ur. 28 marca 1892 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 15 kwietnia 1955 w Warszawie) – polski fizjolog.

Studiował nauki przyrodnicze na Kursach Przemysłowo-Rolniczych w Warszawie (1912-1916) oraz w Uniwersytecie Warszawskim (1916-1920). W latach 1918-1920 pracował jako asystent w Katedrze Fizjologii Zwierząt Wolnej Wszechnicy Polskiej, a od 1920 do 1929 asystentem w Zakładzie Fizjologii Instytutu Biologii Doświadczalnej Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W 1928 otrzymał stopień doktora filozofii Uniwersytetu Warszawskiego (praca:O głodowej przemianie materji u wężów). W 1929 objął funkcję kierownika Laboratorium Fizjologicznego w Słupie, gmina Szczawin Kościelny, woj. mazowieckie.

Podczas wojny utrzymywał się z wyrobu zabawek, a po powstaniu warszawskim został wysiedlony w okolice Krakowa. W latach 1940-1944 brał udział w tajnym nauczaniu licealnym.

Od 1945 pracownik naukowy SGGW, do 1952 kierownik Zakładu Fizjologii, a następnie adiunkt w Katedrze Fizjologii Zwierząt i w 1955 po otrzymaniu tytułu profesora nadzwyczajnego, profesor w tej katedrze.

W pracy naukowej zajmował się fizjologią pracy oraz żywienia zwierząt gospodarskich. Badał między innymi: znaczenie kończyn przednich w rozwijaniu siły fizycznej u koni pociągowych, opracował wyniki pozwalające na oznaczenie wysiłku maksymalnego i określenie cech kwalifikujących organizm do wykonywania pracy fizycznej.

Od 1948 członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy ulicy Młynarskiej w Warszawie (aleja E, grób 17)[1].

Wybrane publikacje naukowe

  • O powstawaniu smugi i bruzdy pierwotnej w zarodku wróbla (1913)
  • Praca w przemyśle. Szkic fizjologii pracy (1947)
  • Z badań nad fizjologią koni roboczych (1947)
  • Ruchliwość cieląt płci żeńskiej rasy czerwonej polskiej w budynkach (1951)

Przypisy

  1. ↑ śp. Ryszard Szretter

Bibliografia

  • Andrzej Śródka, Uczeni Polscy XIX i XX stulecia, Tom IV S-Ż, Agencja Wydawnicza Aries, Warszawa 1998