Ryszard Szymanik

Ryszard Szymanik
Ilustracja
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1922
Warszawa

Data i miejsce śmierci

7 marca 1970
Warszawa

Siły zbrojne

Orzeł LWP.jpg ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Grób Ryszarda Szymanika na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Ryszard Szymanik (ur. 3 kwietnia 1922 w Warszawie, zm. 7 marca 1970 tamże) – generał brygady LWP.

W 1939 skończył gimnazjum w Bąkowicach (Zakład Naukowo-Wychowawczy Ojców Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem), a w 1941 zdał maturę na tajnych kompletach w Warszawie. Pracował w Zarządzie Miejskim w Warszawie, a 1942-1944 studiował konspiracyjnie na wydziale kolejowym szkoły mechaniczno-technicznej. Po powstaniu warszawskim osadzony w obozie w Stutthofie, potem w Fedau, skąd w styczniu 1945 zbiegł. W 1946 ukończył studia na Politechnice Łódzkiej i został inżynierem-mechanikiem, a w styczniu 1947 starszym asystentem w katedrze techniki cieplnej na tej politechnice. Pracował również w spółdzielni spożywców w Łodzi jako doradca techniczny, był ponadto głównym projektantem w biurze projektów zakładu przemysłu metalowego i elektrycznego w Łodzi. Od maja 1951 starszy wykładowca w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie (fakultet wojsk lotniczych). Od 1952 doktor, a od 1954 docent nauk technicznych. Od sierpnia 1953 służył w WP w stopniu majora, nadal wykładając w WAT, od 1961 jako szef katedry. Od jesieni 1957 podpułkownik, a od jesieni 1962 pułkownik. 1959-1960 wykładał teorię turbin gazowych w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. Od lutego 1962 profesor nadzwyczajny nauk technicznych. W 1963 został szefem Katedry Termodynamiki Silników Rakietowych, Lotniczych i Termodynamiki, w 1965 komendantem Wydziału Mechanicznego WAT i zastępcą komendanta WAT ds. szkolenia. Jesienią 1968 mianowany generałem brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL marszałek Polski Marian Spychalski.

Zmarł w szpitalu klinicznym WAM w Warszawie i został pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera A14-8-29)[1]; w pogrzebie wzięli udział m.in. wiceministrowie obrony narodowej: Główny Inspektor Obrony Terytorialnej gen. broni Grzegorz Korczyński i szef Sztabu Generalnego WP gen. dyw. Bolesław Chocha. W imieniu żołnierzy WP zmarłego pożegnał komendant WAT gen. bryg. prof. Sylwester Kaliski.

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV: S-Z, Toruń 2010, s. 70-72.
  • Stanisław Tadeusz Sroka: Szymanik Ryszard Zbigniew. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 50. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN, 2014, s. 33–34. ISBN 978-83-63352-36-3.

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Ryszard Szymanik.jpg
gen. bryg. prof. Ryszard Szymanik (1922-1970)
Ryszard Szymanik grób.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Ryszarda Szymanika na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach