Ryszard Tadeusiewicz
 Profesor Ryszard Tadeusiewicz po otrzymaniu nagrody w konkursie Popularyzator Nauki (2019) | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 maja 1947 |
|---|---|
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: automatyka i robotyka, biocybernetyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1975 – automatyka |
| Habilitacja | 1980 |
| Profesura | 1986 |
| Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
| Status PAN | członek rzeczywisty |
| Status PAU | członek korespondent |
| Doktor honoris causa Politechnika Wrocławska – 2002 Uniwersytet Techniczny w Koszycach – 2005 Politechnika Lubelska – 2008 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Akademia Górniczo-Hutnicza |
| Uczelnia | Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie |
| Rektor | |
| Uczelnia | Akademia Górniczo-Hutnicza |
| Okres spraw. | 1998–2005 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   | |
| Strona domowa | |
Ryszard Tadeusiewicz (ur. 5 maja 1947 w Środzie Śląskiej) – polski automatyk i informatyk, profesor nauk technicznych, popularyzator nauki, trzykrotny rektor Akademii Górniczo-Hutniczej, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk i członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności.
Życiorys
Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Myślenicach. Studiował na Wydziale Elektrycznym Akademii Górniczo-Hutniczej, który z wyróżnieniem ukończył w 1971. Podjął także (ostatecznie nieukończone) studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie. Na AGH uzyskiwał kolejne stopnie naukowe w zakresie nauk technicznych: w 1975 doktora i w 1980 doktora habilitowanego. W 1986, w wieku 38 lat, otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu informatyki, automatyki i robotyki, biocybernetyki i inżynierii biomedycznej.
Od 1971 związany z Katedrą Automatyki AGH. Był kierownikiem Samodzielnej Pracowni Biocybernetyki (1974–1982), wicedyrektorem Instytutu Automatyki, Inżynierii Systemów i Telekomunikacji (1980–1988), kierownikiem Zakładu Biocybernetyki (1980–1992), a w 1997 objął stanowisko kierownika tej katedry. W 1991 na Akademii Górniczo-Hutniczej został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego.
Został również wykładowcą innych krakowskich uczelni – jako prowadzący wykłady i seminaria magisterskie na Uniwersytecie Ekonomicznym, wykładowca WSP i AWF. Prowadził także różne zajęcia na Uniwersytecie Jagiellońskim i Akademii Sztuk Pięknych. Był również zapraszany z gościnnymi wykładami i seminariami do Politechniki Krakowskiej. Okresowo pracował w Akademii Medycznej w Krakowie jako profesor i kierownik Zakładu Biocybernetyki oraz Zakładu Biostatystyki i Informatyki Medycznej.
W 1996 objął stanowisko prorektora AGH ds. nauki. W 1998 został wybrany na stanowisko rektora tej uczelni. Reelekcję uzyskiwał w 1999 i w 2002, urzędowanie zakończył w 2005. Był w tym czasie m.in. członkiem prezydium Konferencji Rektorów Autonomicznych Szkół Polskich i przewodniczącym Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych.
Promotor licznych rozpraw doktorskich (76 do października 2016)[1], recenzent ponad 600 wniosków awansowych (rozpraw doktorskich, wniosków habilitacyjnych i wniosków profesorskich)[1]. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk oraz Polskiej Akademii Umiejętności[2].
Od 2003 był członkiem Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów[3][4]. Ustąpił z tej funkcji w 2015. Zbiegło się to z zarzutami o naruszenie etyki naukowej, podniesionymi przez Pawła Idziaka w opinii dotyczącej jednego z przewodów habilitacyjnych[5]. Zarzuty te stały się potem przedmiotem publikacji w „Polityce”[6] i „Forum Akademickim”[7]. Ryszard Tadeusiewicz publicznie zaprzeczył zarzutom, treść publikacji prasowych nazwał „insynuacjami” i „pomówieniami”, stwierdzając, że nie miał szansy odnieść się do zarzutów na łamach tych mediów, czego wymagałaby zasada obiektywności dziennikarskiej[8]. Zarzuty jako krzywdzące określił Jerzy Vetulani[9].
Uzyskiwał członkostwo w różnych organizacjach krajowych i zagranicznych, m.in. w Akademii Inżynierskiej w Polsce[10], Europejskiej Akademii Nauki, Sztuki i Literatury, Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, Polskim Towarzystwie Informatycznym (członek honorowy[2]), radzie naukowej Collegium Invisibile[11]. Został także członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). Od 1990 do 1997 zasiadał w Komitecie Badań Naukowych I i II kadencji, a później także w radzie nauki w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego[12]. Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Sztucznej Inteligencji oraz Polskiego Towarzystwa Sieci Neuronowych[2].
Życie prywatne
Jego matka, Józefa z domu Kubiak, przed II wojną światową pracowała jako urzędniczka bankowa w Łodzi; zmarła, gdy Ryszard Tadeusiewicz miał 16 lat[13]. Żonaty z Małgorzatą, absolwentką AGH[14]. Mają córkę Joannę (ur. 1979)[15], absolwentkę CM UJ, lekarza medycyny[13].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2019)[16][17]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2004)[18]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999)[19]
- Doktoraty honoris causa
- Międzynarodowy Uniwersytet ANSTED – 2001
- Narodowy Uniwersytet Górniczy w Dniepropetrowsku – 2002
- Politechnika Częstochowska – 2002[20]
- Politechnika Wrocławska – 2002[21]
- Iwano-Frankiwski Narodowy Techniczny Uniwersytet Nafty i Gazu – 2003
- Uniwersytet Techniczny w Koszycach – 2005
- Politechnika Łódzka – 2005[22]
- Uniwersytet Zielonogórski – 2005[23]
- Politechnika Śląska w Gliwicach – 2005[24]
- Akademia Pedagogiczna w Krakowie – 2008
- Politechnika Lubelska – 2008[25]
- Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie – 2008
- Uniwersytet Rolniczy w Krakowie – 2015[26]
- Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy – 2020[27]
- Nagrody i wyróżnienia
Publikacje
- Biocybernetyka. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1988. Seria: Cybernetyka.
- Sygnał mowy. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1988. Seria: Problemy Elektroniki i Telekomunikacji.
- W stronę uśmiechniętych maszyn. Spacer pograniczem biologii i techniki. Alfa, Warszawa 1989. ISBN 83-7001-231-0.
- Problemy biocybernetyki. Państ. Wydaw. Naukowe, Warszawa 1991. ISBN 83-01-10090-7.
- Rozpoznawanie obrazów. Państ. Wydaw. Naukowe, Warszawa 1991. Seria: Problemy Współczesnej Nauki i Techniki. Informatyka.
- Sieci neuronowe. Akademicka Oficyna Wydawnicza RM, Warszawa 1993. Seria: Problemy Współczesnej Nauki i Techniki. Informatyka.
- Komputerowa analiza i przetwarzanie obrazów. Wydawnictwo Fundacji Postępu Telekomunikacji, Kraków 1997. Seria: Społeczeństwo Globalnej Informacji.
- Elementarne wprowadzenie do techniki sieci neuronowych z przykładowymi programami. Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa 1998. Seria: Problemy Współczesnej Nauki. Informatyka. ISBN 83-7101-400-7.
- Odkrywanie właściwości sieci neuronowych przy użyciu programów w języku C#. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2007. ISBN 978-83-60183-53-3.
Przypisy
- ↑ a b Ryszard Tadeusiewicz: Kształcenie kadr. agh.edu.pl. [dostęp 2016-10-19].
- ↑ a b c Prof. dr hab. inż. czł. rzecz. PAN Ryszard Tadeusiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-04].
- ↑ Jak CK wybierano. forumakademickie.pl, 5 stycznia 2011. [dostęp 2015-06-20].
- ↑ Prof. Ryszard Tadeusiewicz – sylwetka. uz.zgora.pl. [dostęp 2015-06-20].
- ↑ Paweł Idziak: Opinia dla Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów w sprawie odwołania dra Radosława Rudka od uchwały Rady Naukowej Instytutu Badań Systemowych PAN odmawiającej nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego. forumakademickie.pl, 20 marca 2015. [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Piotr Pytlakowski: Naukowcy, którzy oszukiwali na grantach. „Polityka”, 19 maja 2015. [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Piotr Kieraciński. Odzew w sprawie „Bez odzewu”. „Forum Akademickie”. nr 07–08/2015. [dostęp 2016-10-19].
- ↑ Ryszard Tadeusiewicz: Głos atakowanego za niepopełnione winy. agh.edu.pl, 2015. [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Małgorzata Józefaciuk (red.): Wybitni uczeni we wspomnieniach. Jerzy Vetulani. Warszawa: Biuro Upowszechniania Nauki PAN, 2019, s. 178–179. ISBN 978-83-63305-73-4. [dostęp 2021-08-11].
- ↑ Lista członków Akademii Inżynierskiej w Polsce. Akademia Inżynierska w Polsce. [dostęp 2015-01-21].
- ↑ Rada naukowa. ci.edu.pl. [dostęp 2012-10-09].
- ↑ Prof. Ryszard Tadeusiewicz. nauka.gov.pl. [dostęp 2012-10-09].
- ↑ a b Kobiety Ryszarda Tadeusiewicza. agh.edu.pl. [dostęp 2018-08-21].
- ↑ Ławeczka dla dwojga na całe życie. gazetakrakowska.pl, 22 stycznia 2010. [dostęp 2018-08-21].
- ↑ Prof. Tadeusiewicz: Mogło mi nie wystarczyć na bułkę, ale na kwiaty dla dziewczyny pieniądze miałem. dziennikpolski24.pl, 3 marca 2017. [dostęp 2018-08-21].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 października 2019 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2020 r. poz. 57).
- ↑ Odznaczenia dla zasłużonych pracowników AGH. prezydent.pl, 19 października 2019. [dostęp 2019-10-21].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 listopada 2004 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 197).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 czerwca 1999 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1999 r. nr 29, poz. 441).
- ↑ Doktorzy Honoris Causa. pcz.pl. [dostęp 2022-11-12].
- ↑ Tytuły doktora honoris causa nadane przez Politechnikę Wrocławską. pwr.wroc.pl. [dostęp 2012-10-09].
- ↑ Doktoraty honoris causa w PŁ. p.lodz.pl. [dostęp 2012-10-09].
- ↑ Doktorzy honorowi. uz.zgora.pl. [dostęp 2011-02-23].
- ↑ Doktorzy honoris causa PŚ. polsl.pl. [dostęp 2012-10-09].
- ↑ Doktorzy honoris causa PL. pollub.pl. [dostęp 2012-10-09].
- ↑ Szymon Sikorski. Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie prof. dr hab. inż. Ryszardowi Tadeusiewiczowi. „Biuletyn Informacyjny Uniwersytetu Rolniczego”. nr 2/2015. s. 4–6. ISSN 1899-7775.
- ↑ Jagoda Rogatty: Prof. Ryszard Tadeusiewicz z tytułem Doktora Honoris Causa UTP w Bydgoszczy. tvp.pl, 12 lutego 2020. [dostęp 2022-11-12].
- ↑ Laureaci medalu 70-lecia polskiej informatyki. pti.org.pl. [dostęp 2019-01-26].
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie Akademii Górniczo-Hutniczej. [dostęp 2012-10-09].
- Prof. dr hab. inż. czł. rzecz. PAN Ryszard Tadeusiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-04].
Media użyte na tej stronie
Autor: Tadeusz Rudzki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gala konkursu "Popularyzator Nauki" (XIV edycja, nagrody za rok 2018) - 7 stycznia 2019, Centrum Nauki Kopernik w Warszawie. Na zdjęciu prof. Ryszard Tadeusiewicz.