Ryszard Wojciechowski (rzeźbiarz)

Ryszard Wojciechowski
Ilustracja
Rzeźba Majestat wszechżycia
Data i miejsce urodzenia

1939
Sławin

Data i miejsce śmierci

2003
Vancouver

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

rzeźba

Strona internetowa

Ryszard Wojciechowski (ur. 1939 na Lubelszczyźnie, zm. 2003 w Vancouver, Kanada) – polski rzeźbiarz i malarz. Jego żoną była rzeźbiarka, Anna Jung Wojciechowska.

Lata w Polsce

Absolwent wydziału rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1964). Z uczelnią tą związany był pracą dydaktyczną do 1987. W 1975 otrzymał Nagrodę Min. Kultury i Sztuki "Za Wybitne Osiągnięcia Artystyczne i Wkład do Kultury Polskiej". W 1977 nadano mu tytuł Eksperta Sztuki Współczesnej (Min. Kult. i Sztuki).

Nagrody w konkursach:

  • 1. nagroda w zamkniętym konkursie 'Medal na 50-lecie Polskiego Cyrku' (1983)
  • 1. nagroda w konkursie na Pamiątkowy Medal Monte Cassino (1983)
  • 1. nagroda Warszawskich Festiwali Sztuk Pięknych w 1966, 1974 i 1976

W latach 70. Ryszard Wojciechowski uczestniczył w realizacji programu humanizacji przestrzeni miejskiej na tzw. Osiedlach Młodych w Warszawie[1]. Z tego okresu pochodzi m.in. rzeźba Majestat Wszechżycia znajdująca się przy ul. Międzynarodowej[2].

Okres emigracji

W drugiej połowie lat 80. ub. stulecia wyjechał z Polski na stałe. Początkowo przebywał we Włoszech, gdzie wygrał konkurs na medal 50-lecia Radia Watykańskiego (1989).

Na początku lat 90. osiedlił się w Vancouver, w Kolumbii Brytyjskiej. W 1992 otrzymał zamówienie na realizację monumentalnego pomnika dla miasta North Vancouver. Pomnik ten zatytułowany "Raphsody of the North Shore" stanął u nadbrzeży miasta, nad fiordem Burrard. Niestety, po kilku latach uległ drobnym uszkodzeniom i miasto zdecydowało przenieść go do teatru Centennial[3], gdzie znajduje się do dziś.

Związany był z rocznikiem twórczości "Strumień", którego trzy pierwsze obwoluty były jego projektu[4], oraz Stowarzyszeniem Artystów i Przyjaciół Sztuk "Pod skrzydłami Pegaza". Nie stronił też od współpracy z innymi organizacjami polskimi w tym mieście. Z innych większych prac wykonanych w ostatnich latach życia wymienić należy rzeźbę Agnieszki Osieckiej na 10-lecie Teatru Atelier w Sopocie i dwa portrety w metalu: Ignacego Paderewskiego i kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Zmarł w szpitalu w New Westminster, Kolumbia Brytyjska, a pochowany został blisko miejsca ostatniego zamieszkania, na cmentarzu w Burnaby obok Central Parku, gdzie lubił chodzić na spacery[5].

Wystawy

Ryszard Wojciechowski brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Europie, Japonii i Kanadzie. Z ważniejszych ekspozycji:

  • w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów (Vancouver, 1999)
  • R. Schaller Gallery (Rzym, 1989)
  • galeria Kordegarda (Warszawa, 1981)
  • L.K. Gallery (Vallerbusch, 1980)
  • wystawa rzeźby i medali (Kuopio, 1979)
  • Galeria Uniwersytecka UW (Warszawa, 1964)

Przypisy

  1. ↑ Katarzyna Chrudzimska-Uhera: Humanizacja przestrzeni miejskiej. Rzeźba plenerowa w Warszawie w latach 70. XX w.. W: Katarzyna Chrudzimska-Uhera, Bartłomiej Gutowski: Rzeźba w architekturze. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2008, s. 143-156. ISBN 978-83-7072-515-0.
  2. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 131. ISBN 83-915407-0-7.
  3. ↑ Centennial Theater, North Vancouver, Lonsdale Avenue
  4. ↑ archiwum rocznika "Strumień"podgląd z 26 lipca, 2009. [dostęp 2011-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-05)].
  5. ↑ "Portret w negatywie" art. B. Pacak-Gamalskiego, "Strumień" nr 3/2004, Vancouver, str. 18

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Warszawa Miedzynarodowa street 04.JPG
Autor: Tadeusz Rudzki, Licencja: CC BY-SA 3.0
"Majestat Wszechżycia" autorstwa Ryszarda Wojciechowskiego - jedna z rzeźb plenerowych przy ul. Międzynarodowej w Warszawie.