Rząd Enrica Letty

Ministrowie rządu oraz prezydent Giorgio Napolitano

Rząd Enrica Letty – rząd Republiki Włoskiej, urzędujący od 28 kwietnia 2013 do 22 lutego 2014.

W wyborach parlamentarnych z 24 i 25 lutego 2013 nieznaczną przewagę do Izby Deputowanych XVII kadencji uzyskała koalicja centrolewicy skupiona wokół Partii Demokratycznej (PD) oraz ugrupowania Lewica, Ekologia, Wolność (SEL). W wyniku ordynacji zdobyła bezwzględną większość mandatów w tej izbie. Jednocześnie nie zebrała większości w Senacie, wybieranym na częściowo odmiennych zasadach, a uczestniczącym również w powołaniu rządu. Doprowadziło to do kryzysu politycznego, skutkującego m.in. niemożnością wyłonienia prezydenta w kolejnych głosowaniach, nakłonieniem prezydenta Giorgia Napolitano do ubiegania się o reelekcję i jego ponownym wyborem, dymisją liderów PD.

24 kwietnia 2013 prezydent Giorgio Napolitano wyznaczył Enrica Lettę na kandydata na premiera[1]. Zamiar powołania wspólnego gabinetu pod jego przywództwem ogłosiły dwa główne ugrupowania stojące na czele konkurujących ze sobą od lat 90. obozów – centrolewicowa PD i centroprawicowy Lud Wolności (PdL) Silvia Berlusconiego. Wsparcie zadeklarowała także koalicja, którą stworzył urzędujący premier Mario Monti, obejmująca Wybór Obywatelski (SC) oraz Unię Centrum (UdC).

27 kwietnia 2013 Enrico Letta ogłosił listę kandydatów na ministrów. Partii Demokratycznej poza funkcją premiera przypadło 4 ministrów resortowych i 5 ministrów bez teki, Ludowi Wolności 4 ministrów resortowych (w tym 1 łączący urząd ze stanowiskiem wicepremiera) i 1 minister bez teki, Wyborowi Obywatelskiemu 1 minister resortowy i 1 minister bez teku, Unii Centrum 1 minister bez teki, partii Włoscy Radykałowie (RI) 1 minister resortowy. W skład gabinetu weszło też 3 bezpartyjnych ministrów resortowych. Sekretarzem rządu został Filippo Patroni Griffi[2].

Zaprzysiężenie rządu nastąpiło 28 kwietnia 2013[3].

16 listopada 2013 koalicyjny Lud Wolności został rozwiązany, a jego miejsce zajęła opozycyjna wobec rządu Forza Italia. Dzień wcześniej działacze PdL popierający koalicję (w tym wszyscy ministrowie) utworzyli Nową Centroprawicę (NCD).

14 lutego 2014 na żądanie nowego lidera Partii Demokratycznej, Mattea Renziego, premier podał się dymisji[4]. 17 lutego 2014 prezydent Giorgio Napolitano powierzył przywódcy PD misję stworzenia nowego rządu[5]. Zaprzysiężenie gabinetu Mattea Renziego nastąpiło 22 lutego 2014.

Skład rządu

FunkcjaImię i nazwiskoPartia polityczna
PremierEnrico LettaPD
Wicepremier, minister spraw wewnętrznychAngelino AlfanoPdL/NCD
Minister spraw zagranicznychEmma BoninoRI
Minister sprawiedliwościAnnamaria Cancellieribezpartyjny
Minister obronyMario MauroPI
Minister gospodarki i finansówFabrizio Saccomannibezpartyjny
Minister rozwoju gospodarczegoFlavio ZanonatoPD
Minister infrastruktury i transportuMaurizio LupiPdL/NCD
Minister pracy i polityki społecznejEnrico Giovanninibezpartyjny
Minister kulturyMassimo BrayPD
Minister zdrowiaBeatrice LorenzinPdL/NCD
Minister edukacji, szkolnictwa wyższego i badań naukowychMaria Chiara CarrozzaPD
Minister środowiskaAndrea OrlandoPD
Minister polityki rolnej, żywnościowej i leśnejNunzia De Girolamo (do 27 stycznia 2014)
Enrico Letta (od 27 stycznia 2014, p.o.)		PdL/NCD
PD
Minister ds. administracji publicznej i deregulacjiGianpiero D’AliaUdC
Minister ds. europejskichEnzo Moavero MilanesiSC
Minister ds. integracjiCécile KyengePD
Minister ds. kontaktów z parlamentemDario FranceschiniPD
Minister ds. spójności terytorialnejCarlo TrigiliaPD
Minister ds. reformy instytucjonalnejGaetano QuagliarielloPdL/NCD
Minister ds. regionalnychGraziano DelrioPD
Minister ds. równouprawnienia, sportu i młodzieżyJosefa IdemPD

Przypisy

  1. ↑ Letta Named Italian Prime Minister as Impasse Ends. bloomberg.com, 24 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27].
  2. ↑ Il governo Letta: Saccomanni all'Economia, Alfano agli Interni e Bonino agli Esteri. il Sole 24 Ore.com, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27]. (wł.).
  3. ↑ Factbox: Key ministers in Enrico Letta's new Italian government. reuters.com, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27]. (ang.).
  4. ↑ Enrico Letta si è dimesso. palazzochigi.it, 14 lutego 2014. [dostęp 2014-02-14]. (wł.).
  5. ↑ Italian president asks Renzi to form government. bbc.co.uk, 17 lutego 2014. [dostęp 2014-02-17]. (ang.).
Rządy Włoch od 1946
  • De Gasperi II (1946–1947)
  • De Gasperi III (1947)
  • De Gasperi IV (1947–1948)
  • De Gasperi V (1948–1950)
  • De Gasperi VI (1950–1951)
  • De Gasperi VII (1951–1953)
  • De Gasperi VIII (1953)
  • Pella (1953–1954)
  • Fanfani I (1954)
  • Scelba (1954–1955)
  • Segni I (1955–1957)
  • Zoli (1957–1958)
  • Fanfani II (1958–1959)
  • Segni II (1959–1960)
  • Tambroni (1960)
  • Fanfani III (1960–1962)
  • Fanfani IV (1962–1963)
  • Leone I (1963)
  • Moro I (1963–1964)
  • Moro II (1964–1966)
  • Moro III (1966–1968)
  • Leone II (1968)
  • Rumor I (1968–1969)
  • Rumor II (1969–1970)
  • Rumor III (1970)
  • Colombo (1970–1972)
  • Andreotti I (1972)
  • Andreotti II (1972–1973)
  • Rumor IV (1973–1974)
  • Rumor V (1974)
  • Moro IV (1974–1976)
  • Moro V (1976)
  • Andreotti III (1976–1978)
  • Andreotti IV (1978–1979)
  • Andreotti V (1979)
  • Cossiga I (1979–1980)
  • Cossiga II (1980)
  • Forlani (1980–1981)
  • Spadolini I (1981–1982)
  • Spadolini II (1982)
  • Fanfani V (1982–1983)
  • Craxi I (1983–1986)
  • Craxi II (1986–1987)
  • Fanfani VI (1987)
  • Goria (1987–1988)
  • De Mita (1988–1989)
  • Andreotti VI (1989–1991)
  • Andreotti VII (1991–1992)
  • Amato I (1992–1993)
  • Ciampi (1993–1994)
  • Berlusconi I (1994–1995)
  • Dini (1995–1996)
  • Prodi I (1996–1998)
  • D’Alema I (1998–1999)
  • D’Alema II (1999–2000)
  • Amato II (2000–2001)
  • Berlusconi II (2001–2005)
  • Berlusconi III (2005–2006)
  • Prodi II (2006–2008)
  • Berlusconi IV (2008–2011)
  • Monti (2011–2013)
  • Letta (2013–2014)
  • Renzi (2014–2016)
  • Gentiloni (2016–2018)
  • Conte I (2018–2019)
  • Conte II (2019–2021)
  • Draghi (2021–2022)
  • Meloni (od 2022)

Media użyte na tej stronie

Letta Cabinet with Giorgio Napolitano.jpg

Il Presidente Giorgio Napolitano con il Presidente del Consiglio Enrico Letta e i Ministri componenti il nuovo Governo nel giorno del giuramento.