Rząd Płamena Oreszarskiego

Rząd Płamena Oreszarskiego – 92. rząd w historii Republiki Bułgarii funkcjonujący od 29 maja 2013 do 6 sierpnia 2014.

20 lutego 2013 urzędujący premier Bojko Borisow, po kilkunastu dniach protestów w reakcji na podwyżki cen mediów i po skrytykowanej przez premiera interwencji policji, w wyniku której kilkanaście osób zostało rannych, podał się wraz z całym rządem do dymisji[1][2]. 13 marca 2013 prezydent Rosen Plewneliew powołał nowy gabinet na czele z Marinem Rajkowem, którego mandat został wyznaczony do czasu organizacji przedterminowych wyborów parlamentarnych[3]. Wybory te ponownie wygrał GERB, jednak Bojko Borisow nie był w stanie stworzyć rządu. Prezydent Rosen Plewneliew powierzył misję powołania gabinetu Bułgarskiej Partii Socjalistycznej (BSP), która zawiązała koalicję z reprezentującym głównie mniejszość turecką Ruchem na rzecz Praw i Wolności (DPS). Na premiera wyznaczono niezależnego posła socjalistów Płamena Oreszarskiego. Rząd uzyskał wotum zaufania 29 maja 2013. W 240-osobowym Zgromadzeniu Narodowym zagłosowało za nim 120 posłów koalicji. Przeciw opowiedzieli się posłowie GERB-u, a 23 deputowanych nacjonalistycznej Ataki nie wzięło udziału w głosowaniu, co umożliwiło zatwierdzenie gabinetu[4][5].

Pierwsze protesty przeciwko rządowi nastąpiły bezpośrednio po ogłoszeniu proponowanego składu gabinetu[6]. Masowe protesty wybuchły w czerwcu 2013, gdy Zgromadzenie Narodowe powołało kontrowersyjnego posła Delana Peewskiego z DPS na prezesa Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (DANS)[7]. Szybka rezygnacja Delana Peewskiego nie przerwała protestów. 23 lipca 2014 Płamen Oreszarski podał się do dymisji, Zgromadzenie Narodowe przyjęło jego rezygnację następnego dnia[8]. Zakończył urzędowanie 6 sierpnia 2014, gdy urząd premiera tymczasowo objął Georgi Bliznaszki.

Skład rządu

  • premier: Płamen Oreszarski (BSP)[9]
  • wicepremier, minister sprawiedliwości: Zinaida Złatanowa (BSP)
  • wicepremier: Cwetlin Jowczew (BSP, od 27 czerwca 2013)[10]
  • wicepremier: Danieła Bobewa (BSP, od 27 czerwca 2013)[10]
  • minister spraw wewnętrznych: Cwetlin Jowczew (BSP)
  • minister spraw zagranicznych: Kristian Wigenin (BSP)
  • minister finansów: Petyr Czobanow (BSP)
  • minister obrony: Angeł Najdenow (BSP)
  • minister gospodarki i energetyki: Dragomir Stojnew (BSP)
  • minister pracy i polityki społecznej: Chasan Ademow (DPS)
  • minister ds. projektów inwestycyjnych: Iwan Danow (BSP)
  • minister rolnictwa i żywności: Dimityr Grekow (BSP)
  • minister rozwoju regionalnego: Desisława Terziewa (BSP)
  • minister transportu, technologii informacyjnych i komunikacji: Danaił Papazow (BSP)
  • minister ochrony środowiska i zasobów wodnych: Iskra Michajłowa (DPS, do 19 czerwca 2014), Stanisław Anastasow (DPS, od 19 czerwca 2014)
  • minister zdrowia: Tanja Andreewa (BSP)
  • minister edukacji i nauki: Anelija Klisarowa (BSP)
  • minister kultury: Petyr Stojanowicz (bezp.)
  • minister młodzieży i sportu: Mariana Georgiewa (DPS)

Przypisy

  1. ↑ Bulgarian parliament accepts resignation of Boyko Borisov's government (ang.). thenews.com, 22 lutego 2013. [dostęp 2017-02-06].
  2. ↑ Bulgaria government to resign, PM Boiko Borisov says (ang.). bbc.com, 20 lutego 2013. [dostęp 2017-02-06].
  3. ↑ Bulgarian President Plevneliev names ambassador Marin Raikov as caretaker prime minister (ang.). sofiaglobe.com, 12 marca 2013. [dostęp 2017-02-06].
  4. ↑ 2nd LD Writethru: Bulgarian parliament elects new government (ang.). chinadaily.com.cn, 29 maja 2013. [dostęp 2017-02-06].
  5. ↑ Bulgaria: Naming of Prime Minister Ends Stalemate (ang.). nytimes.com, 29 maja 2013. [dostęp 2017-02-06].
  6. ↑ Bulgarians to Protest 'Mafia' Cabinet Proposal (ang.). novinite.com, 28 maja 2013. [dostęp 2017-02-06].
  7. ↑ Bulgarians protests over media magnate as security chief (ang.). reuters.com, 14 czerwca 2013. [dostęp 2017-02-06].
  8. ↑ Bulgarian Parliament Approves Government Resignation (ang.). novinite.com, 24 lipca 2014. [dostęp 2017-02-06].
  9. ↑ Цветлин Йовчев поема МВР, Зинаида Златанова правосъдието, Кристиан Вигенин – МВнР (bułg.). svobodata.com. [dostęp 2017-02-06].
  10. ↑ a b Парламентът избра двамата нови вицепремиери в кабинета „Орешарски” (видео) (bułg.). dnevnik.bg, 27 czerwca 2013. [dostęp 2017-02-06].
Rządy Republiki Bułgarii