Rzęczkowo (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1934–1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Rzęczkowo (od 1973 Zławieś Wielka) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1954[2] w woj. pomorskim[3]/bydgoskim (dzisiejsze woj. kujawsko-pomorskie). Siedzibą władz gminy było Rzęczkowo.
Gmina zbiorowa Rzęczkowo została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie toruńskim w woj. pomorskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Czarnowo, Mała Zławieś, Rzęczkowo, Siemoń, Skłudzewo, Stanisławka, Toprzysko i Zławieś (oraz z obszarów dworskich położonych na tych terenach lecz nie wchodzących w skład gmin)[4].
Podczas II wojny światowej hitelrowcy z gminy Rzęczkowo wydzielili 24 października 1940 nową gminę Toporzysko, składającą się ze wsi Amthal (Toporzysko), Groß Bösendorf (Zławieś Wielka), Hohenhausen (Stanisławka), Klein Bösendorf (Zławieś Mała) i Scharnau (Czarnowo)[5].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 1 stycznia 1949 zlikwidowano gminę Toporzysko, powracając tym samym do granic gminy Rzęczkowo sprzed 1 września 1939[6]. 6 lipca 1950 roku zmieniono nazwę woj. pomorskiego na bydgoskie[7]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 10 gromad: Cichoradz, Czarnowo, Łążyn, Mała Zławieś, Otowice, Rzęczkowo, Siemoń, Skłudzewo, Toprzysko i Wielka Zławieś[8]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[9]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[10], utworzono natomiast gminę Zławieś Wielka z obszarów dawnych gmin Rzęczkowo i Smolno.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
- ↑ Zarówno w woj. pomorskim z siedzibą w Toruniu (1919–39) jak i woj. pomorskim z siedzibą w Bydgoszczy (1945–50)
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 606
- ↑ Amtsbezirk Amtal, Kr. Thorn
- ↑ Pomorski Dziennik Wojewódzki. 1948, nr 42, poz. 436
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).