Rzeczka (województwo dolnośląskie)

Rzeczka

wieś
Kościół bł. Maksymiliana Kolbego w Rzeczce
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wałbrzyski
Gmina	Walim
Wysokość	590-751[1] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	139[2]
Strefa numeracyjna	74
Tablice rejestracyjne	DBA
SIMC	0856468
Położenie na mapie gminy Walim Rzeczka
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Rzeczka
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Rzeczka
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego Rzeczka
50°40′25″N 16°26′57″E/50,673611 16,449167

Korytarz w kompleksie Riese

Zajazd Pod Kukułką

Rzeczka (dawniej niem., częściowo: Dorfbach i Schlesisch Falkenberg) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Walim.

Położenie

Wieś jest położona w Dolinie Walimki przy drodze lokalnej Walim – Nowa Ruda^[1]. Rozciąga się między Walimiem a Sokolcem, na odcinku około 3,5 km, a wysokości około 590–751 m n.p.m., wzdłuż potoku Walimki płynącego Doliną Walimki, która oddziela główny masyw Wielkiej Sowy (1015 m n.p.m.) i Małej Sowy (972 m n.p.m.) od Masywu Włodarza z Włodarzem (811 m n.p.m.) i Sokoła (862 m n.p.m.)^[1].

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Opis

Miejscowość znana z walorów turystycznych i znakomitych warunków do uprawiania narciarstwa z malowniczo położonymi wyciągami narciarskimi^[3][4]. To tu w latach 70. XX wieku dzięki przedsiębiorstwu ze Świdnicy (Ś.F.U.P. - Świdnicka Fabryka Urządzeń Przemysłowych) uruchomiono pierwsze urządzenie w Polsce do sztucznego naśnieżania^[1]. W zasadzie większość budynków pełni funkcje wypoczynkowe (pokoje, kwatery, pensjonaty lub prywatne domki letniskowe). Pomiędzy Rzeczką a Walimiem w zboczach góry Ostra znajduje się również jeden z 7 kompleksów sztolni wybudowanych przez Niemców podczas II wojny światowej w ramach programu Olbrzym (niem. Riese)^[1]. Militarny kompleks Sztolnie podziemnej fabryki hitlerowskiej o tajemniczym przeznaczeniu jest udostępniony do zwiedzania.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[5]:

• kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pw. Maksymiliana Kolbe (filia - parafia św. Barbary w Walimiu); wzniesiony w 1796 r., przebudowywany w XIX wieku; po wojnie, jako ewangelicki, opuszczony ulegał zniszczeniu; w latach 80. XX wieku został wyremontowany^[1].

Inne zabytki:

• pensjonat Kukułka - obecnie budynek nr 21, najstarszy zachowany oryginalny budynek mieszkalny w gminie Walim; rok umieszczony w portalu budynku - 1775. Obecnie, własność prywatna, wystawiona na sprzedaż.
• budynek obecnie nr 33, pełniący funkcję gospodarstwa agroturystycznego, pochodzi z początku XIX w i pełnił funkcję szkoły, prawdopodobnie ewangelickiej. Obok niego biegnie jedna z głównych dróg na Wielką Sowę i wchodzi do Parku Krajobrazowego Gór Sowich. Głównym szlakiem jest tam tzw. Srebrna Droga - droga, którą prawdopodobnie wędrowali kiedyś górnicy wydobywający w okolicy, m.in. srebro. Zabudowania obecnego schroniska Warszawianka to dawne schronisko Falkenbaude, obecnie zaniedbane. W latach 30. XX wieku posiadało ono już centralne ogrzewanie. Naprzeciw tego budynku jest plac, na którym znajduje się końcowy przystanek busów prywatnych linii komunikacyjnych.

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
• K. R.Mazurski, Przewodnik turystyczny: Góry Sowie, Wyd. Sudety, Wrocław 1996, ISBN 83-85550-84-4.
• Mapa turystyczna Góry Sowie, skala 1:35 000, praca zbiorowa, Wyd. „PLAN”, J.Góra 2007/8, ISBN 978-83-60975-44-2.
• K. W. Bryger, T. Śnieżek, Przewodnik turystyczny: Góry Sowie, Wyd. „PLAN”, J.Góra 2006, ISBN 83-60044-74-0.
• M. Staffa, Przewodnik turystyczny: Wędrówka przez Sudety Środkowe: Góry Wałbrzyskie - Góry Suche - Góry Sowie - Góry Bardzkie, Wyd.PTTK „Kraj”, Warszawa/Kraków 1982, ISBN 83-00-00476-9.
• R. Fronia, D. Jończy, mapa turystyczna Góry Sowie: kompleks Riese, skala 1:35 000, Wyd. Turystyczne „Plan”, J.Góra 2011, ISBN 978-83-62917-36-5.