Rzeczpospolita Polska (miesięcznik)

Rzeczpospolita Polska
Częstotliwośćmiesięcznik
Państwo Rzeczpospolita Polska
WydawcaDelegatura Rządu na Kraj
Pierwszy numer15 marca 1941
Ostatni numerlipiec 1945
Średni nakład3,5–16 tys. egz.

Rzeczpospolita Polskamiesięcznik, oficjalny organ prasowy Delegatury Rządu na Kraj[1][2], wydawany od 15 marca 1941 do lipca 1945 roku do chwili rozwiązania Rady Jedności Narodowej i Delegatury[1]. Nakład pisma wynosił od 3500 do 16 tysięcy egzemplarzy[1]. W tym czasie ukazało się 80 numerów „Rzeczpospolitej”[2]. Lewandowska określiła ten miesięcznik jako „pismo instrukcjyjne i źródło informacji” dla organizacji i innych redakcji pism podziemnych Państwa Podziemnego[2].

Pierwszy numer, wydany z datą 15 marca 1941 roku, liczył dwanaście stron, i przedstawiał następujące artykuły: Niepodległa Rzeczpospolita Polska istnieje i walczy, Wiara w zwycięstwo, Treuga Dei w Polsce, Cynizm, prowokacja i zbrodnia oraz stałe rubryki: „Sprawy polskie na obczyźnie”, „Kronika zagraniczna” i „Na ziemiach Rzeczypospolitej”[1].

Redaktorem głównym był Stanisław Kauzik, następnie Franciszek Głowiński („Tadeusz Bronicz”, „Czołowski”) aresztowany 2 lutego 1944 roku, a po nim Teofil Syga („Cedro”, „Grudzień”)[1]. W skład redakcji wchodzili: Tadeusz Kolski, Witold Żarski, Stefan Krzywoszewski, Marian Grzegorczyk, Zbigniew Kunicki oraz Jan Mosiński[2]. Współredagowali je także: Witold Giełżyński, Marian Grzegorczyk, Tadeusz Kobylański, Kazimierz Koźniewski, Stefan Krzywoszewski i Zbigniew Kunicki[3].

Z pismem współpracowali często autorzy tacy jak: Andrzej Tretiak, Wacław Borowy, Zygmunt Wojciechowski[1][2].

Po upadku powstania warszawskiego „Rzeczpospolita Polska” wydawana była w Krakowie.

Działy[1][2]:

  • pierwszy: zamieszczał oficjalne odezwy, oświadczenia i komunikaty Delegata
  • drugi: umieszczał artykuły wyrażające poglądy Delegatury
  • trzeci: tutaj publikowane były materiały dotyczące działalności Rządu i Rady Narodowej na emigracji, a także walk armii polskiej na Zachodzie
  • czwarty: publikował wiadomości ze świata, głównie polityczne, następnie o przebiegu wojny
  • piąty: informował o sytuacji i wydarzeniach na ziemiach wcielonych do Rzeszy, a także terytoriach pod okupacją sowiecką (temat omawiany później w dedykowanych dodatkach do „Rzeczpospolitej” – „Ziemie Zachodnie” i „Ziemie Wschodnie”)
  • szósty: zawierał przeglądy prasy konspiracyjnej

Przypisy

  1. a b c d e f g Waldemar Grabowski: Polska tajna administracja cywilna: 1940–1945. Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2003, s. 222.
  2. a b c d e f Stanisława Lewandowska: Polska konspiracyjna prasa informacyjno-polityczna, 1939–1945. Czytelnik, 1982, s. 60.
  3. Kwartalnik historii prasy polskiej. Rocznik XXIII. Numer 1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).