Rzeczyca (obwód homelski)
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy | 2340 | ||||
Kod pocztowy | 247500 | ||||
Tablice rejestracyjne | 3 | ||||
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
Rzeczyca (biał. Рэчыца, Reczyca; ros. Речица, Rieczica) – miasto w południowo-wschodniej części Białorusi, w obwodzie homelskim, nad Dnieprem i Wiedryczem. Stolica rejonu rzeczyckiego. 64,6 tys. mieszkańców (2010).
Przemysł lekki, spożywczy, chemiczny, maszynowy, poligraficzny, stocznia, port rzeczny; w pobliżu wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego oraz torfu.
Miejsce obrad sejmików ziemskich powiatu rzeczyckiego od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku[2][3].
Historia
Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w starostwie grodowym rzeczyckim w powiecie rzeczyckim województwa mińskiego[4].
W 1909 roku, w czasie wyborów samorządowych, do rady miejskiej zostało wybranych 11 Rosjan i 1 Żyd[5].
W czasie wojny polsko-bolszewickiej między 6 a 9 maja 1920 roku Rzeczyca została zajęta przez Wojsko Polskie. Dokonała tego Grupa Poleska pod dowództwem gen. Władysława Sikorskiego. Polacy administrowali miastem do czerwca 1920 roku[6].
W Rzeczycy urodził się Włodzimierz Spasowicz, polski prawnik, działacz społeczny, krytyk literacki, publicysta w Rosji.
Zabytki
- Kościół św. Trójcy z 1896 roku w stylu neogotyckim
- Cerkiew Zaśnięcia NMP z 1842 roku
- Cmentarz żydowski
Miasta partnerskie
Satka
Oknica
Bielce
Pryłuki
Konin - współpraca rozwiązana 4 marca 2022 w związku z rosyjską agresją na Ukrainie[7]
Przypisy
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
- ↑ Wojciech Kriegseisen, Sejmiki Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII i XVIII wieku, Warszawa 1991, s. 33.
- ↑ na czas okupacji rosyjskiej sejmiki powiatu rzeczyckiego przeniesiono do Kiejdan w 1659 roku
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 113.
- ↑ W walce o prymat w kraju. Samorząd lokalny. W: Między nadzieją…. s. 168–169.
- ↑ Lech Wyszczelski: Operacja na Mozyrz i Kalenkowicze. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 313. ISBN 978-83-11-11934-5.
- ↑ Konin zerwał współpracę z Briańskiem i Rzeczycą - Konin. Tu płynie energia, www.konin.pl [dostęp 2022-03-08] .
Bibliografia
- Dariusz Tarasiuk: Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905–1918. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 211. ISBN 978-83-227-2629-7.
Linki zewnętrzne
- Rzeczyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 133 .
- Rzeczyca w radzima.org
Media użyte na tej stronie
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Гомельской области.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Flag of Homyel Voblast, Belarus
Рэчыца (Rečyca). Арыгінальны подпіс па-лацінску і па-нямецку: Castra defensiva Ducis Radiuily Reciciae obiecta aduentui Eliae Bohaczenlio cum septuas inta millibus Cosacorum iacturam Exercitus cum Cricevio vindicantium = Was gestalt der lithauische Feldherr Radziviel in Postur gestanden, als der Cosackische General, Elias Bohaczenly, mit Sibenzig-Taüssend Cosacken im Anzüg gewessen, den verlust underm General Cricevio zu rächnen
Autor: Culmensis, Licencja: CC BY-SA 4.0
Plac Października w Rzeczycy na Białorusi zimą, w głębi siedziba władz miasta
Flag of Rečyca, Belarus
Coat of arms of Gomel Region, Belarus
Autor: Culmensis, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół parafialny pw. Trójcy Świętej w Rzeczycy.