Sándor Kocsis

Sándor Kocsis

Data i miejsce urodzenia	21 września 1929 Budapeszt
Data i miejsce śmierci	22 lipca 1979 Barcelona
Wzrost	177 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1943–1944 TC Kobanyai 5 (0) 1945–1950 TC Ferencvárosi 89 (70) 1950–1956 Budapest Honvéd 145 (153) 1957–1958 Young Fellows Zürich 11 (7) 1958–1965 FC Barcelona 75 (42) 1961 → CF Valencia (gość)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1948–1956  Węgry 68 (75)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1970–1971 Hércules Alicante CF Alicante
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry Igrzyska olimpijskie złoto Helsinki 1952 Piłka nożna MŚ II miejsce Szwajcaria 1954 piłka nożna

Sándor Kocsis (ur. 21 września 1929 w Budapeszcie, zm. 22 lipca 1979 w Barcelonie) – węgierski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant kraju, trener.

Jeden z najlepszych zawodników w historii piłki nożnej. Wychowanek TC Kobanyai, zawodnik TC Ferencvárosi, Honvédu Budapeszt, szwajcarskiego Young Fellows Zürich, hiszpańskiej FC Barcelony oraz gościnnie hiszpańskiej CF Valencii. Z reprezentacją Węgier zdobył mistrzostwo olimpijskie 1952, wicemistrzostwo świata 1954 (król strzelców – 11 goli) oraz Puchar Europy Środkowej 1948–1953, a także był członkiem tzw. Złotej jedenastki. Jako trener prowadził Hércules Alicante oraz CF Alicante.

Kariera piłkarska

Sándor Kocsis karierę piłkarską rozpoczął w 1943 roku w TC Kobanyai, w którym występował do 1944 roku. Następnie w latach 1945–1950 reprezentował barwy TC Ferencvárosi, z którym zdobył mistrzostwo Węgier 1949, wicemistrzostwo Węgier 1950 oraz 3. miejsce w Nemzeti Bajnokság I 1947. W 1950 roku został zawodnikiem Honvédu Budapeszt, klubu stanowiącego bezpośrednie zaplecze dla trenera reprezentacji Węgier – Gusztáva Sebesa. Wywalczył z tym klubem czterokrotne mistrzostwo Węgier (1950, 1952, 1954, 1955), dwukrotne wicemistrzostwo Węgier (1951, 1953) oraz dotarł do finału Pucharu Węgier 1955. W klubie występował do 1956 roku, gdyż w wyniku wybuchu powstania węgierskiego w tym samym roku uciekł za granicę, najpierw do Szwajcarii, gdzie w latach 1957–1958 grał w Young Fellows Zürich, potem w 1958 roku do Hiszpanii, gdzie w latach występował w FC Barcelonie, z którą również odnosił sukcesy: dwukrotne mistrzostwo Hiszpanii (1959, 1960), dwukrotne wicemistrzostwo Hiszpanii (1962, 1964), dwukrotnie Puchar Króla Hiszpanii (1959, 1963) oraz Puchar Miast Targowych 1960, a po sezonie 1965/1966 w wieku 36 lat zakończył piłkarską karierę. W 1961 roku gościnnie wystąpił w CF Valencii podczas turnieju Trofeu Taronja, z którym triumfował.

Kariera reprezentacyjna

Sándor Kocsis w 1948–1956 w reprezentacji Węgier rozegrał 68 meczów, w których strzelił 75 goli, co jest drugim najlepszym wynikiem w historii drużyny Madziarów. Debiut zaliczył 6 czerwca 1948 roku na stadionie Hungária w Budapeszcie w wygranym 9:0 meczu z reprezentacją Rumunii w ramach turnieju Balkan Cup 1948, w którym Kocsis strzelił swoje dwa pierwsze gole w drużynie narodowej. W 1949 roku reprezentację Węgier przejął selekcjoner Gusztáv Sebes i od tego momentu Kocsis stał się kluczowym zawodnikiem Madziarów tworząc tzw. Złotą jedenastkę. Zdobył z nią mistrzostwo olimpijskie 1952 w Helsinkach, Puchar Europy Środkowej 1948–1953.

Mundial 1954

Sándor Kocsis w 1954 roku wyjechał z reprezentacją Węgier na mistrzostwa świata 1954 w Szwajcarii jako stuprocentowy faworyt do triumfu w turnieju. Na tym turnieju Kocsis zdobył 11 goli (3 gole z reprezentacją Korei Południowej, 4 gole z reprezentacją RFN-u w fazie grupowej, 2 gole w ćwierćfinale z reprezentacją Brazylii – potocznie nazywanego Bitwą pod Bernem oraz 2 gole w półfinale z reprezentacją Urugwaju), co dało mu tytuł króla strzelców tego turnieju.

4 lipca 1954 roku na Wankdorfstadion w Bernie Złota jedenastka spotkała się z reprezentacją RFN-u, z którą już grała na tym turnieju. Finał zakończył się sensacyjnym triumfem rywali, którzy pokonali drużynę Gusztáva Sebesa 3:2, co uznano za największą sensację, a mecz potocznie nazywany jest tzw. Cudem w Bernie.

Po Mundialu 1954

Porażka ta została uznana za początek końca Złotej jedenastki, gdyż m.in.: bramkarz Gyula Grosics został oskarżony o zdradę i szpiegostwo, w wyniku której został zdyskwalifikowany na półtora roku. 23 października 1956 roku na Węgrzech wybuchło powstanie węgierskie. W wyniku licznych represji w kraju na emigrację udali się: Zoltán Czibor, Kocsis (obaj FC Barcelona) i Ferenc Puskás do Realu Madryt, a trenerem od kilku miesięcy już nie był Gusztáv Sebes. To był całkowity rozpad Złotej jedenastki, a reprezentacja Węgier już nigdy więcej nie nawiązała ponownie do tych wspaniałych czasów.

Ostatni mecz Kocsisa w reprezentacji Węgier miał miejsce 7 października 1956 roku na Parc des Princes w Paryżu, kiedy to drużyna Madziarów wygrała 2:1 w meczu towarzyskim z reprezentacją Francji, Kocsis zdobył w tym meczu swojego ostatniego gola w reprezentacji Węgier.

Kariera trenerska

Sándor Kocsis po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Trenował Hércules Alicante (1970–1971) oraz CF Alicante.

Statystyki

Kluby

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar krajowy[1]		Europejskie Puchary		Łącznie
			Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
TC Kobanyai	1945/1946	Nemzeti Bajnokság I	5	0
Łącznie			5	0
TC Ferencvárosi	1946/1947	Nemzeti Bajnokság I	3	2
	1947/1948	Nemzeti Bajnokság I	21	5
	1948/1949	Nemzeti Bajnokság I	30	33
	1949/1950	Nemzeti Bajnokság I	30	30
Łącznie			84	70
Honvéd Budapeszt	1950	Nemzeti Bajnokság I	15	24
	1951	Nemzeti Bajnokság I	26	30
	1952	Nemzeti Bajnokság I	26	36
	1953	Nemzeti Bajnokság I	25	24
	1954	Nemzeti Bajnokság I	26	33
	1955	Nemzeti Bajnokság I	21	17
	1956	Nemzeti Bajnokság I	21	13
Łącznie			160	177
Young Fellows Juventus	1957/1958	Nationalliga A	11	7
Łącznie			11	7
FC Barcelona	1958/1959	Primera División	4	4	6	11	0	0	10	15
	1959/1960	Primera División	9	3	0	0	4	5	13	8
	1960/1961	Primera División	10	4	1	1	9	6	20	11
	1961/1962	Primera División	20	17	2	0	6	3	28	20
	1962/1963	Primera División	9	2	7	3	3	4	19	9
	1963/1964	Primera División	19	12	6	4	4	3	29	19
	1964/1965	Primera División	4	0	0	0	3	0	7	0
Łącznie			75	42	22	19	29	21	126	82
Łącznie w karierze			335	296

^[2]

Reprezentyjne

Reprezentacja narodowa	Rok	Mecze	Bramki
Węgry
	1948	1	2
	1949	6	5
	1950	6	5
	1951	3	6
	1952	12	16
	1953	5	1
	1954	14	23
	1955	12	10
	1956	9	7
Łącznie		68	75

^[3]

Gole w reprezentacji

Lp.	Data	Stadion	Przeciwnik	Wynik	Turniej
1.	06.06.1948	Hungária, Budapeszt	Rumunia	align=center|9:0	Balkan Cup 1948
2.
3.	02.05.1949	Hungária, Budapeszt	Austria	6:1	Puchar Europy Środkowej 1948–1953
4.	19.06.1949	Råsundastadion, Sztokholm	Szwecja	2:2	Towarzyski
5.	20.11.1949	Hungária, Budapeszt	Szwecja	align=center|5:0	Towarzyski
6.
7.
8.	30.04.1950	Hungária, Budapeszt	Czechosłowacja	align=center|5:0	Towarzyski
9.
10.	15.05.1950	Praterstadion, Wiedeń	Austria	3:5	Towarzyski
11.	24.09.1950	Hungária, Budapeszt	Albania	align=center|12:0	Towarzyski
12.
13.	27.05.1951	Hungária, Budapeszt	Polska	align=center|6:0	Towarzyski
14.
15.	14.10.1951	Městský stadion, Ostrawa	Czechosłowacja	align=center|2:1	Towarzyski
16.
17.	18.11.1951	Hungária, Budapeszt	Finlandia	align=center|8:0	Towarzyski
18.
19.	18.05.1952	Hungária, Budapeszt	NRD	5:0	Towarzyski
20.	15.06.1952	Stadion Wojska Polskiego, Warszawa	Polska	align=center|5:1	Towarzyski
21.
22.	22.06.1952	Stadion Olimpijski, Helsinki	Finlandia	align=center|6:1	Towarzyski
23.
24.
25.	15.07.1952	Kupittaa, Turku	Rumunia	2:1	Igrzyska olimpijskie 1952
26.	21.07.1952	Pallokenttä, Helsinki	Włochy	3:0	Igrzyska olimpijskie 1952
27.	24.07.1952	Urheilukeskus, Kotka	Turcja	align=center|7:1	Igrzyska olimpijskie 1952
28.
29.	28.07.1952	Stadion Olimpijski, Helsinki	Szwecja	align=center|6:0	Igrzyska olimpijskie 1952
30.
31.	20.09.1952	Wankdorfstadion, Berno	Szwajcaria	4:2	Puchar Europy Środkowej 1948–1953
32.	19.10.1952	Hungária, Budapeszt	Czechosłowacja	align=center|5:0	Towarzyski
33.
34.
35.	05.07.1953	Råsundastadion, Sztokholm	Szwecja	4:2	Towarzyski
36.	23.05.1954	Népstadion, Budapeszt	Anglia	align=center|7:1	Towarzyski
37.
38.	17.06.1954	Hardturm Stadium, Zurych	Korea Południowa	align=center|9:0	Mundial 1954
39.
40.
41.	20.06.1954	St. Jakob-Stadion, Bazylea	RFN	align=center|8:3	Mundial 1954
42.
43.
44.
45.	27.06.1954	Wankdorfstadion, Berno	Brazylia	align=center|4:2	Mundial 1954
46.
47.	30.06.1954	Stade Olympique de la Pontaise, Lozanna	Urugwaj	align=center|4:2	Mundial 1954
48.
49.	19.09.1954	Népstadion, Budapeszt	Rumunia	align=center|5:1	Towarzyski
50.
51.	26.09.1954	Dynamo Stadium, Moskwa	ZSRR	1:1	Towarzyski
52.	10.10.1954	Népstadion, Budapeszt	Szwajcaria	align=center|3:0	Towarzyski
53.
54.	24.10.1954	Népstadion, Budapeszt	Czechosłowacja	align=center|4:1	Towarzyski
55.
56.
57.	14.11.1954	Népstadion, Budapeszt	Austria	4:1	Towarzyski
58.	08.12.1954	Hampden Park, Glasgow	Szkocja	4:2	Towarzyski
59.	08.05.1955	Ullevaal Stadion, Oslo	Norwegia	5:0	Towarzyski
60.	11.05.1955	Råsundastadion, Sztokholm	Szwecja	align=center|7:3	Towarzyski
61.
62.
63.	15.05.1955	Idrætsparken, Kopenhaga	Dania	align=center|6:0	Towarzyski
64.
65.	29.05.1955	Népstadion, Budapeszt	Szkocja	3:1	Towarzyski
66.	17.09.1955	Stade Olympique de la Pontaise, Lozanna	Szwajcaria	5:4	Puchar Europy Środkowej 1954–1960
67.	02.10.1955	Stadion Strahov, Praga	Czechosłowacja	1:1	Puchar Europy Środkowej 1954–1960
68.	16.10.1955	Népstadion, Budapeszt	Austria	6:1	Puchar Europy Środkowej 1954–1960
69.	03.06.1956	Stadion Heysel, Bruksela	Belgia	align=center|4:5	Towarzyski
70.
71.	09.06.1956	Estádio Nacional, Lizbona	Portugalia	2:2	Towarzyski
72.	15.07.1956	Népstadion, Budapeszt	Polska	align=center|4:1	Towarzyski
73.
74.	16.09.1956	Stadion Crvena Zvezda, Belgrad	Jugosławia	3:1	Puchar Europy Środkowej 1954–1960
75.	07.10.1956	Parc des Princes, Paryż	Francja	2:1	Towarzyski

^[4]

Sukcesy

Zawodnicze

TC Ferencvárosi

• Mistrzostwo Węgier : 1949
• Wicemistrzostwo Węgier: 1950
• 3. miejsce w Nemzeti Bajnokság I: 1947

Honvéd Budapeszt

• Mistrzostwo Węgier : 1950, 1952, 1954, 1955
• Wicemistrzostwo Węgier: 1951, 1953
• Finał Pucharu Węgier: 1955

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii : 1959, 1960
• Wicemistrzostwo Hiszpanii: 1962, 1964
• Puchar Króla Hiszpanii : 1959, 1963
• Puchar Miast Targowych : 1960

CF Valencia

• Trofeu Taronja: 1961

Reprezentacyjne

• Mistrzostwo olimpijskie : 1952
• Wicemistrzostwo świata : 1954
• Puchar Europy Środkowej: 1948–1953

Indywidualne

• Król strzelców ligi węgierskiej: 1951, 1952, 1954
• Król strzelców mistrzostw świata: 1954
• Drugi piłkarz mistrzostw świata: 1954
• Piłkarz roku na Węgrzech: 1954
• Drużyna marzeń mistrzostw świata: 1954

Wypadek i śmierć

Sándor Kocsis w 1966 roku został ciężko ranny w wypadku samochodowym, w wyniku którego amputowano mu obie nogi. 22 lipca 1979 roku dowiedział się, że ma nowotwór, a chwilę po tej informacji, popełnił samobójstwo, wyskakując z okna szpitala w Barcelonie, w którym się znajdował. Miał 49 lat.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Sándor Kocsis w bazie LFP.es (hiszp.)
• Sándor Kocsis w bazie RSSSF.com (ang.)
• Sándor Kocsis w bazie Level-k.com (ang.)
• Sándor Kocsis, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-23] .
• Sándor Kocsis, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-11-23] .
• Sándor Kocsis
• Sándor Kocsis. sportmuzeum.hu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-08-27)]. w bazie Sportmuzeum.hu (węg.)
• Sándor Kocsis w bazie Worldfootball.net (ang.)
• Sándor Kocsis w bazie FootballDatabase.eu (ang.)
• Sándor Kocsis w bazie National Football Teams (ang.)