Data i miejsce urodzenia | 11 grudnia 1973 Zalaegerszeg |
---|
Wzrost | 185 cm |
---|
Pozycja | napastnik |
---|
Kariera juniorska |
---|
|
Kariera seniorska |
---|
|
Kariera reprezentacyjna |
---|
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1996 | Węgry U-23 | 2 | (0) | 1999–2000 | Węgry | 5 | (0) | | W sumie: | 7 | (0) |
|
Kariera trenerska |
---|
|
Sándor Preisinger (ur. 11 grudnia 1973 w Zalaegerszegu) – węgierski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant kraju, trener piłkarski.
Życiorys
Grał w juniorach Zalaegerszegi TE, a w 1992 roku został włączony do pierwszej drużyny[1]. W 1994 roku awansował z klubem do NB I, zostając wówczas królem strzelców drugiej ligi. W sezonie 1994/1995 z dorobkiem 21 bramek został natomiast najlepszym strzelcem NB I. W 1996 roku został piłkarzem MTK. Latem wystąpił w dwóch meczach na igrzyskach olimpijskich. Z MTK dwukrotnie (1997, 1999) zdobył mistrzostwo kraju, a trzykrotnie (1997, 1998, 2000) Puchar Węgier[2]. 5 czerwca 1999 roku zadebiutował w reprezentacji w przegranym 0:2 meczu z Rumunią w ramach eliminacji do Mistrzostwa Europy 2000[3]. W latach 2000–2001 grał na wypożyczeniu w Verbroedering Geel i MATÁV Sopron[1]. Następnie przeszedł do Haladásu, z którym spadł z ligi. W związku ze zmianą właściciela na początku 2003 roku opuścił klub, przechodząc do Győri ETO, gdzie nie zagrał jednak w żadnym spotkaniu. Następnie grał w Nyíregyháza Spartacus, Andráshida SC i TUS Bad Waltersdorf, gdzie zakończył karierę piłkarską w 2008 roku[2].
Bezpośrednio po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem TUS Bad Waltersdorf, którą to funkcję pełnił do 2010 roku[4]. W latach 2011–2012 był trenerem rezerw Zalaegerszegi TE[2]. 25 czerwca 2012 roku został trenerem pierwszej drużyny ZTE. W 20 prowadzonych przez niego meczach Zalaegerszegi TE wygrało ośmiokrotnie, a w marcu 2013 roku Preisinger został zwolniony z funkcji[4]. Następnie prowadził OFC Russel Gabčíkovo, rezerwy TSV Hartberg oraz SV Oberwart[2][4]. W latach 2016–2020 prowadził młodzieżowe reprezentacje Węgier. We wrześniu 2020 roku objął stanowisko Békéscsaba 1912 Előre. W 37 meczach pod wodzą Preisingera klub wygrał osiem spotkań i we wrześniu 2021 roku Węgier odszedł ze stanowiska[4].
Statystyki ligowe
Przypisy
- 1901: Manno
- 1902: Manno
- 1903: Károly
- 1904: Pokorny
- 1905: Károly
- 1907: Kelemen
- 1908: Vangel
- 1909: Schlosser
- 1910: Schlosser
- 1911: Schlosser
- 1912: Schlosser
- 1913: Schlosser
- 1914: Schlosser
- 1917: Schlosser
- 1918: Schaffer
- 1919: Schaffer
- 1920: Orth
- 1921: Orth
- 1922: Orth
- 1923: Priboj
- 1924: Jeszmás
- 1925: Molnár
- 1926: Takács
- 1927: Horváth
- 1928: Takács
- 1929: Takács
- 1930: Takács
- 1931: Vincze
- 1932: Takács
- 1933: Jávor
- 1934: Toldi
- 1935: Cseh
- 1936: Sárosi
- 1937: Cseh
- 1938: Zsengellér
- 1939: Zsengellér
- 1940: Sárosi
- 1941: Sárosi
- 1942: Kalmár
- 1943: Jenőfi, Zsengellér
- 1944: Zsengellér
- 1945: Zsengellér
- 1946: Deák
- 1947: Deák
- 1948: Puskás
- 1949: Deák
- 1950: Puskás
- 1950: Puskás
- 1951: Kocsis
- 1952: Kocsis
- 1953: Puskás
- 1954: Kocsis
- 1955: Czibor, Machos
- 1957: Szilágyi
- 1958: Friedmanszky, Molnár
- 1959: Kisuczky, Monostori, Tichy
- 1960: Albert
- 1961: Albert, Tichy
- 1962: Tichy
- 1963: Bene
- 1963: Tichy
- 1964: Bene, Tichy
- 1965: Albert
- 1966: Farkas
- 1967: Dunai
- 1968: Dunai
- 1969: Bene
- 1970: Dunai
- 1971: Kozma
- 1972: Bene
- 1973: Bene
- 1974: Kozma
- 1975: Bene, Kozma
- 1976: Fazekas
- 1977: Várady
- 1978: Fazekas
- 1979: Fekete
- 1980: Fazekas
- 1981: Nyilasi
- 1982: Hannich
- 1983: Dobány
- 1984: Szabó
- 1985: Détári, Kiprich
- 1986: Détári
- 1987: Détári
- 1988: Melis
- 1989: Petres
- 1990: Dzurják
- 1991: Gregor
- 1992: Fischer, Orosz
- 1993: Répási
- 1994: Illés
- 1995: Preisinger
- 1996: Niczenko
- 1997: Illés
- 1998: Tiber
- 1999: Illés
- 2000: Tököli
- 2001: Kabát
- 2002: Tököli
- 2003: Kenesei
- 2004: Tóth
- 2005: Medved
- 2006: Rajczi
- 2007: Bajzát
- 2008: Urbán
- 2009: Bajzát
- 2010: Nikolić
- 2011: Alves
- 2012: Coulibaly
- 2013: Coulibaly
- 2014: Nikolić, Simon
- 2015: Nikolić
- 2016: Böde
- 2017: Eppel
- 2018: Lanzafame
- 2019: Holender, Lanzafame
- 2020: Radó
- 2021: Hahn
|