Sól potasowa

Sól potasowa

Sól potasowa, sylwinitchemiczna skała osadowa powstająca podczas parowania wody z mórz i słonych jezior. Głównym składnikiem jest sylwin, minerał typu ewaporatu, zawierający głównie chlorek potasu, KCl. Zaliczana jest do tzw. niesodowych soli kuchennych i pozwala ograniczyć spożycie sodu.

Właściwości

Poza sylwinem zawiera pewne ilości halitu (NaCl), a także polihalitu, anhydrytu, gipsu, kizerytu, kainitu, karnalitu, epsomitu i minerałów ilastych. Jest podobna pod względem najważniejszych cech fizykochemicznych do soli kamiennej:

  • jest miękka, plastyczna i łatwo rozpuszcza się w wodzie
  • ma drobno- lub średnioziarnistą strukturę
  • ma masywną, przeważnie warstwowaną teksturę

Różnice:

  • gorzki posmak[1]
  • nieco większa twardość
  • z powodu obecności jonów żelaza bywa zabarwiony na kolor od jasno- do ciemnoróżowego[2]

W formie granulowanej używana jest jako potasowy nawóz mineralny dla roślin mało wrażliwych na chlorki[2].

Znajduje zastosowanie jako zamiennik soli kuchennej, szczególnie dla osób, które powinny stosować dietę niskosodową. Gorzki smak nie jest wyczuwany, gdy KCl stosowany jest w mieszankach z NaCl, a jego zawartość nie przekracza 30–40% (w niektórych produktach, np. serze, do 50%)[1].

Występowanie

Największe złoża na świecie znajdują się w:

Zobacz też

  • sole potasowe

Przypisy

  1. a b S.L. Drake, M.A. Drake, Comparison of salty taste and time intensity of sea and land salts from around the world, „Journal of Sensory Studies”, 26 (1), 2010, s. 25–34, DOI10.1111/j.1745-459x.2010.00317.x (ang.).
  2. a b Sól potasowa, Z.Ch. „Police” [zarchiwizowane z adresu 2009-07-29].

Media użyte na tej stronie

Mineral Silvina GDFL105.jpg
Autor:

Luis Miguel Bugallo Sánchez (Lmbuga Commons)(Lmbuga Galipedia)

Publicada por/Publish by: Luis Miguel Bugallo Sánchez
, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Self made. For my own collection